inloggen

Alle inzendingen over vergaan

1301 resultaten.

Sorteren op:

Levenshonger

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 64
wordt het jaar opnieuw in kaart gebracht, om weg en doel te laten samensmelten, in de revisie van het hart lijkt ieder jonger oude sporen zijn gewist, uitgestrooid gevoelsrendement uit zicht verloren verdriet en troost zijn aangeboren diepste herinneringen niet weggegooid er is meer te doen dan ooit tevoren, in die mozaïek eist het vergane…
Pama2 januari 2017Lees meer…

Aan de sonnetten

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 361
Oom is bezeten van de scheve kruissteek alle onderwerpen zijn al afgekruist in het bejaardenhuis is hij al verguisd vijf sonnetten gaat men naaien deze week de oudjes vallen over het borduren aan elkaar gebreid vindt de directrice de hele boel is naar de gallemieze men voelt zich genaaid door vergane uren bewoners zijn de hele dag aan tellen…

Niets is hier blijvend

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 84
Maar niets is hier blijvend, alles vergaat Eens zal deze wereld voorzeker vergaan Een nieuwe hemel en aarde zal ontstaan Zoals in Gods woord geschreven staat.…

Aan de kust

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 105
Als een vuurtoren aan de oceaan Gelijk 'n adembenemend imposante sirene die mij telkens doet verstenen vast in het heden, nooit vergaan mijn schepen op de woeste zee die het leven mij heeft gegeven zolang ik haar, perfect in licht geschreven of in levenden lijve van dichtbij mee mag maken, een minuut of tien, een halve dag gelukkig met…
Noble Steed30 september 2017Lees meer…

Moeder en kind

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 134
voorbij ach het kind is groot geworden en ik was nog nooit zo blij en wat men er ook van vindt en wat men er ook van denkt en wat die blik op hun tweeën mij weer schenkt is dat gevoel dat weer uit de diepte omhoog schiet zo moeilijk in woorden te vangen even had ik de angst dat het mij verliet maar ze blijft eeuwig bestaan zal nooit vergaan…

gekraamd in aardse elementen

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 4.575
de lucht strakt blauwer in een zinderende zon schaduw krimpt tot iel bestaan, de hete wind laat je niet verder gaan je vingers spelen met de tijd op rotsen uit de eeuwigheid je raakt ze strelend aan met handen die verbanden leggen in hun stil vergaan je drukt je lichaam tegen steen dat weet en in structuur geen enkel voorval meer vergeet…

In de straten van Babylon

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 64
Een stuf ging over mijn naam De mensen kwamen tegenover elkaar te staan bijna was ik vergaan Maar ik word telkens weer een lied Doorheen tranen strijd en verdriet Zangers bevolken mijn hart en vertolken hun snarenspel De klanken omhelzen en strelen tot diep in mijn ziel Blij en vrij voel ik het warme hart wil overstromen Dicht…

Huismus

netgedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 96
Ze schildert je nog dikwijls als de avondnevel haar verlangen omhullen mag in zoete passie terug naar de gewone dingen van vroeger in vergane glorie oneerlijk is de wereld geworden je maakt wat vogelgeluiden op het verder stille schilderij ik ben nog niet af, fluister je ze pakt haar penseel weer vast onzeker over gevederde contouren…
mobar1 april 2023Lees meer…

Dageraad

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 796
schemer op de velden vanuit het woud dampt het eerste gekrakeel en onder de wieken stuift het jongste meel een vredig krieken zonder geld, geweld of helden Nu strekt het warme licht zich in de morgen terwijl een gapende maan nog iets wil nabezorgen Ik open mijn handen en mijn hart en ontvang de volgende nacht in rust en vrede, vol vergane…
kees keizer10 februari 2005Lees meer…

Romance

poëzie
3.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 8.888
. - Droog af, Margot, en laat mij stil vergaan! (of) Voor Sint Niklaas bied ik die doek u aan. (of) 't Is een cadeau van Uw vriend - Jurriaan.…

Een scheepje van papier

hartenkreet
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 1.643
Een pionier die storm trotseert de golven klieft en op de brug nog steeds bevelen schreeuwt nadat zijn boot allang vernield vergaan een klonter pulp geworden is daar in de bocht precies waar hij 't bevel van 't schip zo stoer op zich genomen had.…

mijnwerker

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 434
zweet naar een beter bestaan dat mij dromen deed en toen ik gegaan ben een tijdlang vergat aan het donker alleen een herinnering had zie ik toch heel vaak wat ik nimmer vergeet de zwarte, de handen gezichten van vrienden, de banden de helpers in nood van Kompels die streden desnoods tot de dood en al weet ik mijn jeugd diep vergaan…

Oude schaduwen

gedicht
3.0 met 84 stemmen aantal keer bekeken 31.456
Ik heb nog een collectie heel oude schaduwen, Sommige half vergaan en kwetsbaar, Een paar nog uit de 18e eeuw. Kinderschaduwen uit Antwerpen, De schaduw van een rode lelie, Een meeuwenschaduw uit Den Helder. En uit de tijd van Koningin Emma, Gerafeld maar nog goed herkenbaar, Schaduwen van grijze dames.…

De Grote Parade

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 555
stijf stil je draait je hele lijf in enen een kwart slag je trilt de staf kijkt of je broek glad zit je pik gesteven binnen vlak houdt de president van zambia glimlacht strijk zet je draait terug ingerukt mars je bedenkt je snor je drukt je netwerk op geschept papier je ziet jezelf als kostuum als veteraan postuum tot stof vergaan…

Een glimp van haar bestaan

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 321
Zoals je lacht en zo verlegen lijkt het kleine kind je laat verdwalen je in het labyrint van leven kijkt de waarheid niet kan achterhalen de winter koud en guur een dwarreling in vergane glorie tinteling van wat er komen gaat neuriënd op klanken van euforie terwijl ik dromend het denken laat verlegen elk uur verraadt mijn glimp de…

Eindeloos

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.983
Het oude houten hekje kreunt zijn matig onderhouden luid als ik hem traag achter me sluit toch lijkt het of de stilte leunt tegen bejaard gebogen bomen die knikkebollend tijd verdromen ik zie de jaren vaag vergaan uit vergeten grijs verleden en in marmer vers gesneden nadenkend blijf ik even staan bij hetgeen jouw rustplaats is maar…
sacrajewa11 februari 2006Lees meer…

Medeleven

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 88
naar buiten gegaan onder de beklemming vandaan maar niemand keek me aan allen op pad naar hun doel in een strak afgemeten pas ik stond daar alleen het spel dat zij speelden was mij onbekend maar zij waren met velen inwisselbaar zonder end er zat geen leven in dit maatschappelijk bewegen slechts hout en steen als restanten uit het vergaan…
wil melker17 oktober 2017Lees meer…

Door de sterren heen

hartenkreet
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 701
Door de sterren heen Blijft U veel toestaan Door de sterren heen Ziet U dat wij allen vergaan Ik wil alleen wat vragen Als niemand dit tenminste boycot Hoe wil ik in Uw goedheid geloven Als er zoveel ellende is, God?…
Robin3 maart 2005Lees meer…

Godvergeten bang

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 119
alles zal vergaan ik weet niet eens je naam maar lees gruwelijkheden in je ogen we houden elkaar vast in een laatste greep op ons bestaan maar het is gedaan het hete licht dat ons omringt heeft geen goddelijke allure we schroeien door hitte van de vuren geen engelengezang wel godvergeten bang om te sterven door de chaos die…
wil melker4 december 2017Lees meer…

alles wat niet is

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 286
later zou er niets meer zijn dan de stilte die tastbaar achterbleef, schurend langs de tegels op de keukenvloer of de deur- klink met het vaag verlangen ingebed (soms leek het warm, daarna ijzig koud) de kledingstukken in de kast, vergaan achter dichte deuren in de loop der tijd en schimmel in de voegen van de douche- wand die ooit zo keurig…

Waar de sneeuw de morgen legt

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 494
de nacht valt in de stilte oude vormen tonen vreemd in zichzelf onherkenbaar als de tijd het donker weent snelle stappen dragen haastheid dragen ver van mij vandaan en ik kijk in het verleden waar de tijd zich laat vergaan oorlog, honger onmacht in gevoelsgeweld het is de zwaarte van niet kunnen wat mijn hart het willen meldt klokken…
John Kroos18 augustus 2006Lees meer…

een zees IM

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.187
op het strand ligt een klok daar aanbeland na een ramp vlakbij een schip gezonken op en in de zee een man of vracht teveel, te veel de klepel op de bodem verstomd wordt dit verhaal niet meer gebracht dan door die getuigenis in brons in het mee vergane want zeilt niet langer wind maar waart het water door de gaten zonder voeten, zonder benen…

een zees IM

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 412
op het strand ligt een klok daar aanbeland na een ramp vlakbij een schip gezonken op en in de zee een man of vracht teveel, te veel de klepel op de bodem verstomd wordt dit verhaal niet meer gebracht dan door die getuigenis in brons in het mee vergane want zeilt niet langer wind maar waart het water door de gaten zonder voeten, zonder benen…

de Eeuwigheid treedt in

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 812
Eeuwigheid treedt terstond in alles staat stil omdat God het zo wil duiven hangen vluchtig buiten de til gelden fladd'ren uit gleuven na de pin kunstschaatsters blijven in hun spagaat pestvogels worden van dwaalgast vaste gast Van Gaal houdt R.Koeman gejaagd op de kast naaisters klitten aan naald en draad horen en zien zullen compleet vergaan…

Liefste, o liefste mijn

hartenkreet
4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 975
Ik wou nog eenmaal kijken langs frisse hagekanten tere aquarellen van smaragd stille amberplassen vol diepe schaduwen waarin dromen slapen dromen van eenzaamheid Ik wou nog eenmaal luisteren naar het lied van de nacht het fluisteren van de schuwe wind verhalend over vergane tijden zuchten van weemoed over zoveel tevergeefse woorden over…
Troebadoer25 november 2007Lees meer…

dicht de dag

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 525
vandaag worden woorden uitgelicht soms aan elkaar geregen zwaar of licht van gewicht doch in de mond gelegen uitgesproken en meer dan alleen op pennenlikkers gericht heden is de dag van het dicht het verbloemd verbeelden of afdrukken van vergane weelde opdat hopelijk menig lezer zwicht en zich herkent in de ander poëzie is voor…

Schemering

hartenkreet
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 649
Ter nagedachtenis van Hugo Claus Tussen het licht en donker wanneer het gerijpte koren zijn gouden schijn laat als lijn tussen twee landen de wereld even niets wordt alsof het even stil staat weg van glorie en stil ongedwongen loslaat van wat er is geweest als afscheid nadert weer een dag voorbij in eindeloze gedachte vergaan…

Zomaar een zomerdag

netgedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 244
Een brede muur van boze woorden verstrooid door kwade tongen beletten de doorgang van verleden, naar toch nog heden een toekomst ook vergaan. Bloemen staan in alle kleuren strooiend nieuwe zaden feestelijk belicht voor een zomerfeest, dat niet is, en nooit zal zijn.…

Land van liefde

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 903
Vlieg op doorschijnende vleugels naar het verborgen land dat schittert voorbij de weemoed van je hart Streel niet langer de halmen van je verdriet de doornen van vergane smart die je pijnigden eindeloos bitter Hunker naar de plaats waar vreugde zingt de eeuwigheid danst sluimerzacht Wandel door de tuin waar vogels albasten rozen…

"Carousel"

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 687
Gedwaald in het carousel van gedachten en oerbos van aangeleerd gedrag, tot labyrint getransformeerd wordt voedsel niet verteerd, herhaald in zinnen waarin ik oeverloos verdwaal en de 'dichters herder 'hoedt z'n makke schapen, om zich braaf te laten kooien, vergaan tot molm door houtwormen van vlijt en al hetzelfde blijft, veranderd…
pama5 september 2008Lees meer…
Meer laden...