Alle inzendingen over vergeving

de rand van de stad nadert, het water rammelt al aan ingewanden dit stuit op bezwaren, onoverkomelijk, genadeloos men stelt geen vragen over de houdbaarheid van eeuwig het antwoord houdt zich schuil binnen de muren van de stad volgens de overlevering ligt daar een vergiffenis begraven…

Mea culpa Het is waar We maken fouten Geen levenslang we Blijven praten Geen eenrichtingsverkeer O heer We laten wat mensen zalven De aarde zal draaien Vissen blijven paaien En alles zal ooit verdwijnen Gelukkig nieuwjaar…

Een Roomse homo uit Schagen wilde de bisschop behagen Hij greep naar zijn staf en zoog hem af om daarna een biecht aan te vragen…

Ik heb mijn vader vergeven dat hij mij geboren liet worden, sinds ik mijzelf niet vergeven kan dat ik mijn dochters liet ontstaan. Ik ben schuldig aan hun leven. Alleen zij kunnen, later als zij hun schuld ontdekken, mij vergeven. --------------------------------- uit: Verzen van een vader, 1960…

Ik wil U geheel vergeven omdat ik U zeer bemin, vergiffenis in liefde weet einde nog begin. Ik wil U geheel vergeven omdat ik bij mij zelf weet de zwakte van mijn hart de diepte van Uw leed. Ik wil U geheel vergeven omdat ik in mijn groot gemis U toch niet meer kan schenken dan wat vergiffenis.…

Nu ik jou daar zo zie lopen Nu ik jou daar zo zien staan Zie ik met mijn eigen ogen Wat ik jou aan heb gedaan Nee, ik wil je niet vergeten Ik wil je nooit meer kwijt Ook al heb ik fout gezeten Ik zeg het je dat het me spijt Maar wil je me vergeven Ook al doet het zoveel pijn Want zo kunnen we toch niet leven Ik wil altijd bij je zijn…

Dansen op een niet bestaand graf Engelenogen die krokodillentranen huilen Kom maar en speel zei de boeman Schelden op een dode alsof hij weer op zou staan Zijn vrouw in leed en niet dom Een deel van onze ziekte? Vrede wanneer men maar wil Maar waar is die wil? Geef mij die hand die ik uitstrek Laat het voorbij zijn Laat het het verleden…

Help mij te vergeven, Heer er is mij zoveel aangedaan door zoveel mensen, keer op keer, die pijn kan ik niet aan. U heeft mij al vergeven, Heer U heeft het mij laten zien. U vergeeft mij keer op keer en zegent mij bovendien. Kom mij tegemoet, O Heer!! Ik kan het niet alleen... ik wíl groeien, ja, nóg meer helpt U er mij doorheen?…

als vergeten zo welkom slaat het weer om zoals haar hart klopt niemand vergeeft ooit echt slechts doen alsof het bestaat waarom het gaat draai rond om je eigen as leef zoals je bent en hoop dat je jezelf herkent dat je lijkt op wat je ziet als je door het riet in het water kijkt wie dacht te weten wie zij was komt niet dichterbij…

Als reactie op een gedichtje van Egbert Jan: Ik ben KLAAR met vergeven Ook ben ik KLAAR met vergeten Ben net iets te hard getrapt. Men zegt: vergeven en vergeten Maar ik ben er KLAAR mee en daarom Blijft mijn hart en deur gesloten!…

Zou de Eeuwige niet groot genoeg zijn om uit allen ook uit het donkerste wat bij ons vaak diep verborgen zit iets goeds kan en wil laten ontstaan zou de Aanwezige niet groot genoeg zijn om zin te geven aan onze fouten die voor het licht te houden te doen verbleken zodat ruimte ontstaat voor vergeving zou de Eeuwige niet groot genoeg…

Vergeving is niet de wens dat de andere mens bewust is van wat die heeft gedaan. Het is de gelofte naar jezelf, om het in jouw eigen bestaan anders te doen, zonder excuses…

Ik wil u schoon vergeven Omdat ik wonder-schoon bemin; Vergiffenis in liefde Weet ende nog begin Ik wil u schoon vergeven Omdat ik bij mijzelve weet De zwakheid van m'n herte, De diepte van uw leed.…

Hoe ik me voel, Vraag je, hoe het Met me gaat, Wel nu, als je Het per se weten wil: Honderden heb Ik vergeven Voor wat ze Mij misdeden, voor Het aangedane verdriet - Alleen mijzelf vergeven, Dat lukt nog niet…

om te vergeten vergeten om te vergeven schijngestalten schijnen hun tweeledig dwaallicht…

Nee, ons vergeven is gebrekkig en vergeten kunnen wij nooit ook al lijkt het zo eenvoudig het werkelijk vergeven én vergeten wordt alleen door God voltooid.…

Uit onze fouten leren dat is hetgeen wat een mens moet doen Goeie dingen leren aan anderen het is dat dat een mens moet doen een ander vergeven dat moet een mens ook doen jezelf vergeven dat moet een mens proberen te doen…

Ontspoord in het jongerenwerk Zal God hem zijn zonden vergeven?…

'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten, komt dat wel? Want wonden worden wondjes.…

Bidden is niet tien keer vragen om vergeving God hééft je al vergeven. Bidden kan opluchten óók zonder woorden door gewoon even stil te zijn voor God.…

Anders moet je jezelf later vergeven dat je je lichaam hebt vergeven.…

ik moet leren vergeven, maar dat doe je niet zo maar even. hoe kan ik iemand vergeven die mij zoveel pijn heeft gedaan, die nu gewoon met zijn leven verder wil gaan net of er niets is gebeurd, terwijl míjn hart is verscheurd. mijn eigen verdriet, niemand die dat ziet. ik moet leren vergeven, maar dat doe je niet zo maar even...…

Nee - het was te lang geleden veel te lang om nog te weten van een voetstap die voorbij ging schaamteloos in regelmaat het stond geschreven - zo het is in boetedoening en vergeving zeker weten was het kwaad niet dat uit liefde was ontstaan Zij waren mans genoeg geweest dus waarom kon men niet vergeven hen vergeven voor de eer opnieuw…

Ons brave volk heeft vroeger veel misdaan! Al had de slavernij dan wel veel wreeds, We maken bij het schoonmaakwerk nog steeds, Heel graag gebruik van de Antilliaan. ‘t Is niet dat hij nog alles van ons pikt, Al wordt nog steeds wel veel door hem geslikt.…

Gebed om vergeving is in wezen een gebed zonder end met eindeloze ver/herhalingen van vooral ver(s)lavingen aan alles & iedereen maar vooral ook aan U, God die ik altijd en altijd zoek en steeds in gebed hervindt waar ik in de stilte van mijn leven altijd en heftig naar hunker: het gebed om vergeving door het kind zijn, door ons kind…

het over was en hopend dat ik jou nooit meer zag jij bent de enige die ik wens te vergeten jij bent de enige die ik wens niet te vergeven…

kennen is weten bekennen is vergeven ontkennen is nooit vergeten…

Vergeten hoeft niet maar voor je eigen welzijn maakt vergeven blij…

Het zal zijn in mijn liefdevol vergeven, waarin de intentie van elk mens in mijn diepe gedachten het leven op aarde doet opleven. Ieder vergeven brengt nieuw en mooi, schoon leven.…

Misschien ging hij tot God en werd het hem vergeven!…