94 resultaten.
Wappietrots
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 84 Hoe mooi die menigte
hoe in de zon ze wachtten
Ik in schaduw in een steegje,
in de koelte mensen sprak
leuzen las van keuzes
Een vrouw liep langs met kind aan hand in d'andere de Nederlandse vlag
Dan bewoog de stoet
Een juichen, opzwepend
Véél rood wit blauw,
Veel rode harten,
Véél 'k hou van jou
Gezonde goede mensen
die ergens voor…
Als de stilte ogen heeft
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 Wie kan mij vertellen
Door welke beelden
Zij zich laat vergezellen?
Wie kan mij dat vertellen?
Wie?
Wie?
Wie?…
De engelen des doods willen mij vergezellen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 549 De engelen des doods willen mij vergezellen,
een helder ver gezang en nimmer stil gebed
is immer rondom mij, waar ik mijn schreden zet,
steeds langzamer om mij te weer te stellen.…
Gevederde gids
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 140 zwaluwen vergezellen
wijzen hooglijk de weg
't vroege ochtendblauw
hun theater reikt
tot in het oneindige
waar de nacht stilletjes
de morgen kust…
Exquis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 Vier Jaargetijden
vergezellen ons
bij 't avondeten
een Tête-à-Tête
pinot gris
een zweempje zaligheid
zwerft op haar lippen
ik weet
het is exquis…
Pruimen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 215 voor 't vegetarisch feestmaal
liet ik een etmaal lang
kikkererwten weken
en pruimedanten wellen
maar na het koken bleken
pruimedanten
die kikkererwten vergezellen
niet te pruimen
zinloos geweld…
Nieuwjaarswandeling
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 386 Mijn eerste nieuwjaarswandeling wil ik maken
in mijn teddyjas met de kraag hoog opgezet
geen mens die ik ontmoet, of op mij let
in de ijskoude , nog slapende winterstraten
alleen de kerstlichtjes die mij vergezellen
en de smartphone met mijn stappenteller...…
Kerst-en Nieuwjaarswens
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 2.409 Geel is het licht en kort de dagen
maar liefde blijft en ook het vragen
naar nieuw geluk en levensmoed;
dat zij je vergezellen mogen
in 't komend jaar; dat mededogen
en vrede oeverloos je groet.…
Zomer
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 277 Bloeiende bloemen
aan de bomen
schitteren
in het morgenlicht
Laat de zomer
nu maar komen
De vakantie
is in zicht
Vroege vogels
in hun verenpak
vergezellen ons
bij struik en bomen
Uit volle borst
op hun gemak
bezingen zij
ons zomers
dromen…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Ga met God en laat je leiden door de zon
Speel lichtvoetig in grazige alpenweides
Dans op de wolken van de seizoenen
De engelen zullen je vergezellen
Een lentewind wijst je de weg.
Ga met God en laat je leiden door de zon…
Ik hou je lach
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 598 wanneer ik voor je viel
weet ik niet meer
de blauwe plekken
op mijn knieën
zijn al geblondeerd
maar ik denk dat het was
toen jij mijn lach uitnodigde
je te vergezellen
in die warme lange nacht
die geen slaap kon verdragen
toen we samen
het leven lieten
voor wat het was
en de hemel raakten
zonder te sterven…
Als jij droomt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 167 ik heb de
zonnestraaltjes gespaard
die altijd je lach vergezellen
gesponnen tot een bloem
die zo lang zij leeft
licht en warmte geeft
hoef haar
niet te besproeien
als ik spin zal zij groeien
bij nacht gaat zij sluiten
maar soms wordt het licht als jij
droomt met een lach op je gezicht…
wilde ik
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 de stilte
horen het
geheugen
leegvegen
vederlicht
geluk voorbij
zien zweven
langzaam
ontwaken
licht en tijd
verbinden
verweesde
woorden
vergezellen
dromen
bevaren
demonen
bevrijden
de liefde
bezingen
wilde ik…
Je bent als de wind...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 847 Föhn
Stuwt een laaiend vuur
Mistral
Doet de hartstocht versnellen
Sirocco
En beheerst een man elk uur
Zeewind
Het zilte zout is al wat beklijft
Windstilte
En de herinnering de smaak doet vergezellen.…
De steen van hoop
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Hij zal je gaan vergezellen
op je verdere levenspad.…
Weggaan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 888 Maar nu wil ik de oude kat nog vergezellen
Hij vroeg hier verdomme net zo min om.…
bij mij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.116 Plots brak het licht
Dat de ochtend moest vergezellen
Donker zal de dag zijn die volgt
Op de breuk die diep door mij scheurde
Krakende scharnieren liet je achter
In de stilte van de dag
Vreugde was al een tijdje eerder vertrokken
Zonder dat ik er oog in had
Nu hoor ik het in de stilte
Dat alles is vertrokken
Niet eens zo ver weg
Maar…
Irresistible Cuba
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 435 Cuba met je mooie ogen
je wervelende lach
heupwiegend op salsa, rumba, son
warme tinten rood
vergezellen ons
via de Malecon, casa de la musica,
en schitterende paradiso stranden...
Irresistible Cuba Libre,
here I come
again... again...…
afscheidskus
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.140 wordt een dag
nog steeds herboren
als ik in jouw tranen
de nacht verlies
hoor ik een lied
in verdwenen geluiden
waar de nachtegaal stil
jouw stem niet meer hoort
vraag ik mijzelf
wanneer het ontwaken
de vreugde hervind
naar morgen toe
zoek ik nog steeds
de juiste woorden
die een afscheidskus
vergezellen moet…
Mijn stil verdriet.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 777 Ik voel mij een drenkeling die
zich vast klampt in zijn wanhoop aan
het wrakhout van herinneringen
als een sluipmoordenaar sluip
jij telkens mijn leven weer binnen
ieder jaar beleef ik
weer die strijd om
te overleven
tranen ze vergezellen
mij in mijn slaap
zolang mijn mond
gesloten blijft
-blijft jouw leven voor mij bestaan…
doodsverlangen....
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.225 op vleugels van liefde
laat ik mijn dromen
jouw hart vergezellen
door hemels licht
waar het zilvergrijs
van maanlicht gebroken
tranen weerkaatst
in zachte gloed
smeek ik de nacht
onder vallende sterren
helder verlangen
naar toekomst toe
belooft mij de morgen
een liefde als nooit
door mij bemint
een eeuwige dood…
Ware weemoed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 294 Zou je me kunnen zien
dan was het in dezelfde kleuren
als in het vorig jaar
het voelt nog net als toen
ik ben niet veel veranderd
misschien mijn haar
dat grijzer is dan ooit
de tuin ligt er nog net zo bij
veel vogels die mij vergezellen
de rust daalt neer
in jouw geliefde boerenland
december, donker in mijn hart
herinneringen, die…
Zweef.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 232 Waar de vogels zingen als
in een vreugde koor, hun
lied gedragen door de wind
klanken die mij vergezellen.
Naar een nieuw bestaan waar
licht en sterren mij ontvangen
door licht en warmte omarmd
voel ik een eindloos vertrouwen.…
niets duurt voor eeuwig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 269 pijn zou hem vergezellen voortaan…
Annabel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 558 Soms raakt de regen moe
en braakt dan boze woorden
die de pijn vergezellen
van waarom ik
ik kan jou dan niet troosten
door de sluier waardoor je ziet
ik kan alleen maar zeggen
dat het sterven gelijk het leven
slechts maar tijdelijk is
maar zolang de kim
zich elke morgen van het
duister keert beleef jij
als jonkvrouw telkens de
zomer…
Schrijf, schrijf dit zeegezicht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 231 een scheepje dobbert
op de stroming van het water
het licht speelt aan de kim
een vuurbal van warmte
schetst herinneringen
in smetteloze wolken
hoor de muze roept:
“Schrijf, schrijf dit zeegezicht,
als een herinnerend gedicht”
een scheepje laveert
zeilen manoeuvreren
bollen op door de wind
meeuwen vergezellen
naar daar, waar de…
Valentijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 70 zijn
jou regenbogen schilderen
wanneer het regenen gaat
als jij mijn wereld was
zou ik jouw maan zijn
als stille beschermer
de nachtlamp in het duister
als jij mijn eiland was
dan zou ik de zee zijn
die het strand streelt
bij elke wisseling van getij
omdat jij mijn liefde bent
ben ik jouw metgezel
tot eeuwig ook de sterren
ons vergezellen…
Tranen rollen.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 953 Tranen rollen,
ze vergezellen mij in mijn slaap,
voor eeuwig mijn partner tijdens eenzame nachten.…
Als het doek valt
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 2.132 Wat staat ons
te wachten, de hel
of de hemelpoort
daar boven
Niemand kan dit ons
vertellen
Zoek daarom hier
de hemel op aarde
Laat liefde je
tot het einde
vergezellen
Vier het leven
en blijf er in
geloven…
Aanwezig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 395 gezondheid, levensvreugde
vergezellen haar dobbergedachten
bij het gewemel van banden
uit diepe waarden
troost knielt aan haar voeten
ze verbergt een stille traan
en droogt ze weer
door ontroering
op het moeilijke pad van ‘t leven
leent zij nieuwe kracht
door het licht der maan
van grootsheid
het eigen uitzicht blijft
bij hoop schijnt…