3860 resultaten.
Samen één
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 638 op een roze wolk
sinds het blije bericht
'n kindje in de maak
onbekend nog het gezicht
haar lichaam dat langzaam
een verandering ondergaat
verhalen die de ronde doen
doet zij af als bakerpraat
voelt ze hoe haar lichaam groeit
genietend van ieder moment
liefdevol wrijvend over
haar buik die ze als geen ander kent
koestert ze het leven…
Leven tekenend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 205 wij cirkelen
op het internet
in data zijn onze
gegevens vastgelegd
talloze dossiers
verhalen over
het doen en laten en wij
hebben weinig in de gaten
denken ons heel
anoniem in gaan en komen
big brother ziet alles
behalve nog je dromen
het lezen van
dit virtueel verslag
geeft ons zicht in tijd
maar geen werkelijkheid
pas in…
Haar gekooide leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 97 ik heb voor even
de boeken weggelegd
die verhalen over de
zonnige kant van leven
werd gegrepen
door wat zinnen
over andere dingen
uit ons dagelijks gaan
ben een zoektocht
begonnen naar
de essenties van
ons aards bestaan
afdalend naar holen
en spelonken waar
herinneringen nog aan
duister zijn geklonken
in verbijstering
moest…
Laat Haar Lós !
hartenkreet
4.0 met 40 stemmen 2.194 "hij" was zó speciaal
Maak een eind
aan dit trieste verhaal
Er is zoveel moois
wat jij tijd'lijk niet ziet
Je ogen vertroebeld
door 't intense verdriet
Laat haar los
geef het helen een kans
Wees weer eens blij,
toe probéér het althans.…
als de dag van morgen
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 1.770 vertel mij van dromen,
nog verborgen,
maar waarin zeker
het verleden
wordt ontnomen
ik ga nog één keer langs
bij de velden van weleer
die verhalen van droogte
en diepe verlatenheid
die nog steeds de huid
bekrassen, keer op keer
en waar mijn levensvocht
verdampt in gelatenheid
herinner mij
aan de dag van morgen
die vertelt…
Plaza della Pietà
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 332 ik tracht met mijn scherven,
op de Plaza della Pietà,
sprakeloos,
weer heelheid te verwerven
wanneer ik oog in oog sta
met de fontein
waarvan de stralen
huilend de leegte erven,
van de val verhalen
en druppels uiteenspatten
op reeds uitgesleten groeven
van de marmeren Moeder,
zodat ze verpletterend
een verlies vertalen
ik zoek…
Onthulling
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 415 t strand
in een weinig verhullende tanga
's Middags op het drukke terras
speelt de wind met haar strandjurk
ze strijkt hem haast verlegen glad
de mannen idealiseren haar
door zon en zeewind bemind lichaam
het maakt haar aantrekkelijker dan
welgeschapen naakt op 't strand
schitterend metafoor voor 'n gedicht
als een speels gesluierd verhaal…
De nacht
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.010 De nacht is stil
om mij heen is het kil
ik kijk naar de lucht
mijn gedachten maken een vlucht
ze gaan terug naar het verleden
als je ouder wordt
ga je er steeds meer tijd aanbesteden
verhalen ze komen steeds weer naar boven
soms denk je het is niet te geloven
alles is zo ontzettend snel gegaan
herinneringen, gelukkig die blijven bestaan…
Zomerzee.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 505 Maar ik voel, weet het zeker:
De zon en de zee vertellen een verhaal,
een boodschap aan ons twee.
We vertrekken, straks is het vloed…
Als schrijven op water
hartenkreet
1.0 met 17 stemmen 1.582 Jouw handen die als een
kasteel mij omarmen en die me
raken zoals het water me voedt
waarvan ik drink en dat me waadt
door de mooiste dromen [ met jou ]
En toch wanneer ik je naam
op het water schrijf verdwijnen
de letters bij het licht van de maan
in een tijd die niet lijkt te bestaan
Doch het verhaal doorklieft
de eeuwigheid en kent…
HET BREIN
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 396 Het brein met zijn grote geheim
Vertelt altijd weer interessante dingen
Die mij tot bepaalde inzichten dwingen
Waardoor ik waarheid aan elkaar lijm
Vanuit de nevelen van de dromen
Kan je een verborgen waarheid halen
Als je die maar goed weet te analyseren
De waarde van symbolische verhalen
Die uit het onderbewuste stromen
Het brein met…
Luisteren
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 590 Je vertelt gewoon je gevoel of een verhaal,
En weet je waar ik dan echt van baal?
Je kan schreeuwen of gaan fluisteren,
Maar de wereld vergeet te luisteren.…
Voorbij
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.012 In de lucht zie ik sterren
Een heleboel
Elk met hun eigen ziel en verhaal
Maar samen vormen ze een geheel
Ik voel het gras in m’n nek kriebelen
Moeheid overwint en ik doe m’n ogen dicht
In de duisternis zie ik nog steeds de sterren
Ze roepen me en ik wil heen
Weg van hier, weg van alles
Ik adem nog één keer diep in
En word meegevoerd
In het…
verzuiniging van talen en tongen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 274 Er is een woestijn
die hardleers voortschrijdt
het droogt je tong
tot op het bot
van moeizaam slikken
na jaren van leren spreken
aan de toog van het hoge woord
heb je ineens geen verhaal meer
je bent nog altijd diezelfde
alleen, je hebt hem ingepalmd
met een man die taalt
vanuit de diepe ervaring
het verdorsten en
het houden aan het…
Halsketting?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 205 In beperkt gespreid zicht
loop ik door de grijze sluiters
van steeds weer opkomende
mist, zoek al eeuwen lang naar
de uitgang van een doolhof, van
het steeds maar zullen falen,
geschreven op de schakels van
de ketting van de angst, ik
breng ze naar mijn oor, beluister
hun verhalen, ze blijven zwijgen,
ofschoon zij het weten,leid…
Uurwerk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 328 De wind, de beeldspraak
van het zwijgen in verhalen ,
gehuld in bast van bomen,
eiken en de espen reiken met
magere armen vol ongeduld
uit naar vingerdunne twijgen.…
Nat-Blad
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 508 Geelgroen en bruin
bezaaid over straat
Regen ,wind, mist
waar je gaat of staat
Bomen laten los
elk blad haar verhaal
Groeven diep gesleten
hun voeder bijna kaal
Ruilen van seizoen
de warmte nu voorbij
Bijna onopgemerkt
in het nieuwe jaargetij
Ik snuif de lucht op
van nat blad en kou
De geur die mij beroerd
herfst ik hou van jou…
Het Wad als bevrijder
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 418 wezen
het koor van zout zonder een duidelijke
dirigent braken de golven
en tilden het schuim ver boven
mijn kunnen zodat ik balanceerde
tussen de mimiek van het klassiek
of de garderobe die het heden
vertegenwoordigde in het masker
van het moment
doch de lessen achter de vleugel
markeerden de grenzen in een
onduidelijke zwart wit verhaal…
De tijd van H.Sarda
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 231 leven
zei ik zacht
toen ik wees naar de antieke klok
doorheen de stilte van
de zondagskrant
ik wachtte
tot de wijzers voorbijschreden
in kinderverhalen
aan de helling
waar vlinders werden vrijgelaten
in laatavondwind en in het carillon
van ooit gehoorde geluiden
ik zag de stenen tot rots
geweend
de eenzaamheid van mijn
verhaal…
Tot binnen buiten werd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 weer roept angst
met hol geluid
dat voortvluchtig
verre vleugels krijgt
echo’s kaatsen
hun niet thuis
gevoelloos tegen
zwarte muren
mijn citadel waar
stemmen dwalen
zonder verhalen
omdat een oor ontbreekt
waar tijd
vandaag vergeet
omdat gisteren
alles overschreeuwt
heb stilte laten groeien
tot binnen buiten werd
zie eindelijk…
Nodig
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 253 Zorg dat ze je nodig hebben
dat ze een klein beetje
niet zonder je kleuren
tijdens het zonderlinge
woordgebeuren
want ben je overbodig
dan geven ze taal
komt er zonder te weten
een einde aan ’t verhaal
verdwijn je langzaam uit zicht
van je laatste droef gedicht
verlies je langzaam het moraal
door het geweten van de taal
troef ze…
Liefje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 215 Bevende handen vertellen woordeloze verhalen,
te angstig, te onzeker, te verlegen:
Liefje, Liefje, maak me los!…
"Leve de Toekomst"
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 538 Is er dan tóch
aan het eind
van dit verhaal
een "happy end" ?
Kunnen we schoorvoetend
elkaar toegeven :
"Ik heb zolang mezélf
niet echt herkend ."
Ik verloor niet alleen jou
maar ook mezelf
uit het oog
in deze "strijd" ...
Het is genoeg , het is klaar ,
ik ga weer léven
in het volle licht
en met m'n armen wijd !…
onbegrijpelijk
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 380 wanneer je zegt
dat het onzichtbare niet kan bestaan
in dit leven, denk je dan aan de waanzin
in het moe geleden licht
of aan de dronken poppetjes die je krast
in je verhalen, op de stoep en aan de tafel omdat
zij je troosten
je meeslepen aan de binnenkant
omdat de diepte steeds dunner wordt, net zoals dat kind
dat niets van liefde weet…
Met mijn gevolg.
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 509 Ze leggen bloemen voor mijn huis,
elke morgen
Ik word aanbeden tot en met,
vereerd,
men wil mijn voeten kussen
Mijn voeten raken nooit de grond,
men draagt mij namelijk
op handen rond
Als leesvoer dienen mijn
geweldige verhalen
en poëtische gedichten,
ik ben hun bindende factor,
hun vredestichter
Ziet U een oproer in de straat…
Een Stilte in de Zaal
netgedicht
5.0 met 13 stemmen 582 mag ik rustend in jouw okselholte kind zijn
vragen stellen over aarde en de dood
mag ik grijs jouw haren tellen
en je wijsheid drinken als een kalf de melk
mag ik – jouw hand in de mijne
aan de hele nieuwe wereld wennen
en achteraf de troost verkennen
van verhalen zonder taal
dan mag jij
me minder plots verlaten…
Baldakijn
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 306 Ik weet wel dat ik op moet staan
om niet te blijven liggen
weemoedig staar ik naar de einder
golven met witte kruinen
vertellen een verhaal
maar het spookt zo in mijn hoofd
Ik spaar de tijd
in ongebruikte kamers
ik zit daar uren lang
maar het vallen van de noten
maakt me zo klein van binnen
hij staat vaak boven aan de trap
de man zonder…
Driftig bewegend
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 100 in het windstille weer
hoor je ineens de polsslag
van leven om je heen
komen kleine geluiden
op tal van plaatsen
onverwacht naar buiten
achter de knak
van een simpele tak
schuilt de muis
in bladergestuif
zoekt de merel
driftig bewegend naar buit
ieder vertelt hoe het gaat
in verhalen van klein
naar steeds groter formaat
als…
Ziel geraakt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 444 Ode aan vroegere tijden
liep ik op zondagmorgen
tussen jullie beiden
als altijd veilig en geborgen
Lopend langs graven
onze aandacht besteden
ik geef mij vol overgave
aan de mensen uit ’t verleden
Luisteren naar verhalen
van een tijd gelee
dat waren jullie idealen
jullie mooie bijzondere twee
Details zo ontzettend klein
herinneringen…
Alsof...
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 709 In het hart van een bloem
vond ik een nieuw verhaal
het sprak een taal
die niemand kon verstaan
alsof het langzaam zocht
naar woorden van betekenis
werd de wereld een waaier
vol letters van liefde
waar zoveel onzeker is
mag morgen nog dromen
in een dal tussen bergen
of vangen bomen
dan teveel wind?…