Alle inzendingen over verhalen verzinnen

Mijn gedachten vullen het moment waar we elkaar weer volgen met de liefde en de ogen die een glazen verhaal verzinnen. Van oude woorden die me brengen naar de afgrond waar straks ook mijn geluk te pletter slaat.…

De verhalen verzinnen zichzelf, alles door oppervlakkig zien. Ze kunnen er niet meer tegen. De stadsmuur is té dik, té hoog. Snakkend naar ware informatie, die ze niet krijgen, zonder ervoor open te staan. De inwoners van Onwetendheid. Ooit beseffend, wij zijn ook een volk. Vanaf dat moment gaat de poort open. Welkom in Realiteit.…

verzinnen voor het slapengaan almaar door herhalen hoe bewaard het woord hoe wit op zwart de sneeuw van zinnen laat haar alle stormen stillen spelevaren op een zee van meeuwigheid met eeuwenoude kinderogen kijken naar het wiegend zogen moe van alle baren laat haar ach laat haar maar tot alle water gebroken alle plooien gladgestreken…

uit en ik, ik ruimde planken leeg en deed mijn kunstje van vergeten Om jou herbouwde ik mijn verleden tot zachter, zoveel liever en te doen Ik gaf mezelf die grootse rol en weet je terug in nu, mijn heden Dus doe maar niet, laat mij je maar verzinnen in het gedicht waarin ik je kan beminnen…

Er liggen veertien regels op de loer. Ik weet nog niet of zij een valstrik spannen, misschien mij naar verlegenheid verbannen om een gedicht dat slechts een woordensnoer is, zonder inhoud of belang; droog voer, terwijl in fijner schotels, ranker kannen de poëzie verlokt tot proeven van een geraffineerder maal (zoals de Cour du Nord serveert…

Ik ben een vreemdeling dichter onder de mensen het spreken het spekschieten in een verdikking, het klontert onder het eelt het spervuur holle frasen breedspectrum pleister op de wonden die afgeschoten worden beleefdheidsverzoeken en handwapens Ik schrijf liever voorbij de streep van de dood waar het gezegde geen naam meer heeft ik leef…

mijn vader zei me eens: “het donkere verbergt wat het licht niet verdragen kan” de volgende nacht kwam hij stomdronken thuis zijn maag lag overhoop en zijn darmen in de knoop het toilet was getuige van zijn onbezonnen daad toen zei ik: “nu weet ik wat je gisteren bedoelde met het donkere en het licht” hij veegde zijn mond af trok…

In het donker van mijn gedachten ben je woorden die het licht verzinnen.…

dat kan niet waar zijn dat is ongehoord hoe verzinnen ze het in vertrouwen heb ik het verteld aan vrienden moet dat toch kunnen maar nu heb ik het teruggehoord door dit verhaal ben ik de grond ingeboord luisteren ze nooit goed wat je zegt of wordt het door hen anders uitgelegd maar nu sta ik voor paal door dat verdraaide verhaal het…

Zo te leven heeft geen waarde wij verzinnen kind noch kraai pennenvrucht uit dorre gaarde wakkert wieken zonder draai hoe gaan wij de prijs betalen voor geheimen van het graf twee oneindige verhalen stervend rond de bedelstaf de verlangens te verglijden naar het allerlaatste uur van kostbare crisistijden maken onze dood te duur.…

In mijmerende woorden kan ik een wereld verzinnen, vredig en soms onverwacht. In strelende zinnen kan ik de liefde bespelen, onbereikbaar in kracht. In schreiende verhalen herinner ik stille tranen, door de tijd gezwicht. In de kilte van de nacht verlies ik mezelf, gekneusd en onzeker, in de stilte van een gedicht.…

Een Sprookje Komt hier eens, Kinders, en let op; 'k Vertel van Sinter-Klaas, En van een brave Ambachtsman, De arme Huibert-baas. De goede Sinter-klaas was oud; Hij droeg een witte baard; En aan zijn witte mantel was Het laken niet gespaard. En als hij van zijn hoge stoep De weg nam door de stad, En dan zo deftig met…

zijn vrouw schrijft ingewikkeld door duidelijkheid te verzinnen zij is Poëtisch gecrypt!…

Er loopt een vuurtje over mijn hand hij zit er warmpjes bij, voelt zich gezond vertrouwd de mediterraan in een eeltige palm plooien beken eigenheid, put helder water van genegenheid, voedt genot uit gezond verstand, Er loopt een vuurtje over mijn hand het verzamelt het zout der aarde diepste oase van het kloppend hart dringt door…

Waarom verschillende Vragen verzinnen Bij eenzelfde antwoord Dat toch nooit iemand als Juist uit zou willen Spreken, al is het uit Verveling…

De liefde verzinnen, de liefste. Een merel herhaalt zijn lied. Een vlinder drinkt dauw uit het rozenblad. Het zijn oude vrienden. Het zijn schaduwloze metaforen. Ik wil naar rozen ruiken. Thuiskomen in het hoge gras De liefde verzinnen, de liefste.…

zal ik je verhalen verhalen over de nacht waarin ik mijn kind-zijn verloor daar ik onmogelijk op kon boksen tegen de manipulaties van hem mijn lichaam niet meer ’t mijne was maar te grabbel en te grijp voor hem gekocht werd ik gekocht middels cadeaus er even samen op uit zodat ik hem dan gedwongen kon betasten met z’n allen op…

------------------------------------- ik ben verzot op Limerick die stad geeft mij zo gauw een kick uit mijn pret van binnen mag ik maf verzinnen wie dit snapt is een slimmerik!…

En vlogen gauw het huis weer binnen Om daar nóg meer leugens te verzinnen. ------------------------------- uit: 'Kinderversjes', 1975…

Liggend in het gras doe ik alsof ik rustig het leven aanschouw. Is het opwindend genoeg om erover te schrijven? Mijn geheugen bezit niets, geen herinnering of niets dan herinnering. Ik verzin mijzelf, liggend in het gras.…

je lichaam een moedeloos volume, verloren voor onze aandacht, we moesten hier iets mee kunnen, hier hard op verzinnen. niets verzonnen we. de almacht verging ons. verstrooid als ze was door deze kleine, blonde rups met haar guitige strepen. -------------------- uit: 'Hulp', 2004.…

Versinsels is eerstens 'n soort van bedryf om dingen wat onderling klop op te skryf, die gees te verhef bo die lydsame lyf: verzinsels wil graag hul uiterste doen om liggaam en siel met mekaar te versoen, nie soseer om die werklikheid te onthul as om sy tekortkoming aan te vul. Wat van voortgezette verzinsels nou? Hoe lank kan jy hulle…

Daar gaan wij over in verhalen. Daarna zijn wij niet langer 'wij'. Laten we nu al verhalen schrijven. Zo blijven jullie toch verbonden. Met jullie oude moeder en met mij.…

Ik koop per week een kilobox bonbons, ik gun mezelf zo’n hemelse traktatie, maar door de steeds maar stijgende inflatie zit in diezelfde doos nu negen ons. Bij voorbaat gruw ik al van het idee dat ik van Sint geen W krijg maar een w.…

Proteus de oude man van de zee drager van alle kennis van het verleden het nu en en het later een jaloerse minnaar gunt de ander het licht niet in de ogen waakt als een een havik over zijn ondeelbare beeldschone schat de zeegod hij rekent zich rijk tot het aanbreken van die noodlottige dag waarop de lucht zich in…

Ik hou van de vernedering, de beleving van het verhaal wat verklaart dat alles mijn schuld is. Ik ben het niet waard me in jou leven te begeven kun je het me vergeven?…

Een gat om in te verdwalen Alles verandert daar De aarde staat niet stil en de hemel jaagt voort, vlucht van mij vandaan, ik begin een volgend notitieboek, vlug vlug, voor de dingen verdwijnen en ik niet meer weet of ze er wel geweest zijn en dan ga dwalen in mijn herinneringen Jouw fantasie is het bewijs van de waarheid van mijn verhalen…

toen ik omkeek zag ik een man en in de leesbaarheid van zijn rivieren kwam ik poëzie tegen niet in schalen of langs de zee maar in alles wat mijn woorden overbodig maakten het werd winter tijdens zijn reizen en ik liep met hem doorheen de stilte passeerde schemeringen, rondgezonden door oude vloedlijnen dichterbij en soms weer…

altijd geborgen Ik werd van hem en hij van mij Gebonden in een taal die ons verhaal Verstaanbaar maakte…

Vergeten verhalen zijn verhalen die niet meer worden voorgelezen of verteld vergeten verhalen die niet meer in het hoofd zitten, zijn verhalen die hebben bestaan, waarvan men het verhaal niet meer vertellen kan. Verhalen vertellen blijft dus net zo belangrijk als eten en drinken, want vergeten doen we allemaal!…