Alle inzendingen over verheven

Ik denk rots. Ik voel koude rillingen tegen mijn klippen botsen. Ik denk de branding die mijn lippen blust. - geruisloze omarming tussen twee stranden - Ik berg het zand en verleid een albatros tot mij zijn. Ik ben wit en waak over het zout dat met je ogen speelt.…

In het raamkozijn aan het einde van donkere gangen aanschouw ik de wereld onder mij. Straten uitgestorven, verlaten, slechts rode lichten verwarmen troosteloze kade. Eenzame man scheurt de nevel uiteen, als hij troost zoekt in het warme rode duivelse licht, hij verdwijnt in schelle gloed. IJzeren beest passeert de brug, uitbraken 100…

volg de sociale media en constateer dat de mens niet is verheven slechts een uniek dier krijgt ook jonkies puppy’s en baby’s beleeft daaraan plezier maar lees de kranten beleef de oorlog op T.V.…

Jij hebt mij nacht en dag gegeven jouw harmonische vibraties in hard gespeeld zakenleven als de natuur tijdens een windvlaag mijn controle verloren -liefdesrelaties jij mag het horen nooit verheven nooit gemist maar nu... écht aan mij gegeven is mijn harde bovenlaag gestaag gesleten.…

Wij wandelen naar buiten, verlaten het strandhuis, witte duiven in de mist, ontsteek met mij de kaarsen die zullen vlammen in de nacht, omhoog vlammen! Niet als een fata morgana, een wind die waait en verdwijnt, de tijd verplaatst, maar verandert nooit vereeuwiging. Goden of geen goden, zie ons verlangen naar eenwording in geest en lichaam,…

Wie door het hoogste is verkozen en zich door het hart laat voeren draagt in z'n ziel de kleur van rozen die slechts het reine kan ontroeren Wie door het hoogst is aangezocht en zich niet van zijn weglaat trekken maakt in de schaduw vaak z'n stille tocht zal niettemin zijn weg met lief bedekken Wie door het hoogst is aangesproken,…

~~~ ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven zonder zich masculien te bezinnen ze heeft met hartstocht het minnen geleerd aan haar boezemvriendinnen en leidt nu een goddelijk liefdesleven ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven ~~~…

dansend op akelig lange stelten waaien ze naar binnen schuifelend langs de stoelen flessen omgooiend van de gedekte tafel bedrukt kijkend door de ramen hangend de jassen aan de kapstok het hoofd verloren op hol in gedaanten verschijnen jouw woorden in een signaal waarin kijken tot kunst is verheven…

vooral leg ziel en zaligheid bloot voor de dans van het bal Lichamelijk gereed gespannen is mijn blik daar het slaken van de oerkreet een onderdeel is van mijn ik Gedreven kijk ik achterom en bestudeer de enorme rots de perfectie in kolom glunder ik van trots Een resultaat van mijn streven kwaliteit als vereiste het is tot kunst verheven…

Tot nalatenschap van droom verheven kwam er een vriendschap die riep het ware leven tot een geest voor lange tijd dood geweest zag geen kleuren wezenloos gebeuren de horizon grijs emotioneel bewijs heeft toen een les gelezen genegenheid is meer dan geld een sukkel heel vaak een held.…

Hij woont in de hoogte, maar ook bij de verbrijzelden, de nederigen van geest, want als dát niet zo was, dan was Hij ook nooit de Verhevene geweest. De goddelozen vergelijkt hij met modder en slijk, opgeworpen door een woelige zee, zij die weigeren Hem op het hart te leggen, de Verhevene draait hier niet in mee !…

Wat is het heerlijk onder vrienden te toeven in de schaduw van de moerbeiboom, te genieten van kostbare rijkdom: elkaar in gesprek te ontmoeten en toch de wrange smaak doorstaan van onrustwekkend wereldgebeuren, die mijn ziel verscheuren. Verschrikkingen die eenzame broeders ondergaan, ver van liefde, een onmogelijk leven, wat medelijden…

het is een pose, aangemeten verhevenheid een regenbui maakt ze net zo nat als u en mij…

in trance verheven de handen ten hemel gericht een nieuwe religie…

Het heft in eigen hand genomen hefboom der verhevenen de heffing van de hefbaarheid zal heftig onderhevig zijn aan hevige onthevendheid verheven boven heffenden zij heffen de verhevenen ontheffing van de heffenden…

in de buien voor en na de dolstdriest denkbre dronkenschap schiep de dichter de meest onvergankelijke verzen en eenieder zal er zich terecht over verbazen hoe ook hier weer het hoogst verhevene met het laagst gezonkene hand in hand gaat als twee glazen aan een bril…

Want zij, wie de kracht tot hoger ontbreekt, die baggren ontzenuwd in modder en slijk, vergeven ze u niet, de verhevene wijk: en wee! - het zijn er velen.…

weerspiegel in verrassende varianten waarachtigheid nodig me uit om er te blijven bij stilstaan tot ik binnen handbereik jullie als verhevenheid durf neer schilderen…

Kerstmis 2010: een blinkend-zilveren Kerstengel houdt mij gezelschap en ik vraag haar: Kan mijn arme, haveloze ziel, die diep in mij rust nog opstijgen, kan zij zich nog verheffen en haar vleugels uitslaan staan de hoogten nog voor haar open, kan zij nog opstijgen en de verhevenheid proeven, die haar geboorterecht is en het geboorterecht van…

eens, ja eens zal een schrijfsel van mij tot gedicht worden verheven zullen de kassa's rinkelen dan word ik verheven in de rij der groten dan ben ik opgetogen, zo blij dat de heer het heeft beschikt een oogje dicht te doen en mij gelijk te behandelen met een redactionele zoen zal ik dan naast mijn schoenen lopen of nog gewoon normaal…

verheven neem je me mee laat me zonder barsten en voegen doorheen het moment de hoogte raken…

In de Zoo zag ijsbeer het leven, men had hem tot mythe verheven. Je schrijft hem als Knut, een naampje van flut. Die is ook aan muggen gegeven.…

diversiteit is een groot goed elk verschil kleurt aan het leven het aards gewoel een bonte stoet de regenboog tot vlag verheven…

Verheven pieken, bergen echo's, verwrongen, en de hoeken rauw.…

toen ze in het naakt begin zichzelf voor het eerst herkent nam ze me in haar verder aankleden zo graag mee om verheven te leren dat groei het leven beheerst…

De kerk van Montserrat baadde in goddelijke inkt die de onzegbaarheid van het verhevene neerpende ad fundum. Ondertussen liep de regen in de val van de ravijn.…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank…

En toen ze tot prinsesje was verheven Heeft zij een sprookje voor het volk geschreven.…

In ‘t koude groen stond nog niet veel maar met hun kopjes boven ‘t blad verheven hebben als vreugdeboden van nieuw Leven sneeuwklokjes stil de LENTE neergeschreven.…

Als de maatschappij zijn route niet tegen de triniteit stoot kan men hem eens zijn in het zicht van de behouden haven; dan aangekomen in leer ons maat met de langjarige jood, brengt de boodschaptoast aan een half verheven enclave.…