Alle inzendingen over verkieslijk

Verkiesbaar zijt gij naar de wet; Het dagblad doet dit daaglijks lezen. Maar onze taal is nauwgezet; Dat blijkt in deze. Een uitgang maakt een groot verschil: Wees zo verkiesbaar als je wil, Verkieslijk zul je nimmer wezen.…

Zij zijn verkiesbaar met het oog op winst, Verkieslijk echter is het allerminst.…

weerkaatsen dan verlies ik als mijn handen niet meer strelen en mijn kussen niet meer helen dan verkies ik mijn zinnen te verzetten mijn handen te beletten mijn woorden op te schrijven niet langer hier te blijven…

Dit zeg je Dit verkondig je Maar waar ben je Niet bij zijn school Niet op het veld Niet om hem naar bed te brengen Niet om het verhaaltje voor te lezen Niet om hem te helpen met zijn school Je kind is je alles Je reden van bestaan Waarom verkies je vrienden, Feesten en beesten Zuipen en snuiven Waarom verkies je dit boven je kind je…

rekbaar en dun Zo beschijt men netjes elkaars partij Als de uitglijder maar niet word gemaakt Een net pak bla bla Kom eens lekker op straat U weet vaak geeneens waar u over praat In de picture staand waar u het over had Een tele…vieze uitzending met gemak Over de gemeenten en een levendig debat Was als blaffen boven een rode hondenbak Wat verkies…

Overwinnen is mooi, waarheid wat ik verkies. Afscheid van koppigheid, die eigenschap toegeven. Ik hoop met heel mijn hart dat ik dat ooit nog mag beleven...…

En Swiebertje z’n dagen zijn geteld, als Bromsnor zich verkiesbaar heeft gesteld.…

Het is verkieslijk dat een heerser eerst het volk laat zien dat hij zichzelf beheerst.…

Ik lees het liefst Een goed boek En neem mijn fantasie In de verhalen mee Mijn helden Zijn de antihelden In verhalen over Weemoed en verlies Geen kampioen of zeerover Maar een simpel persoon Die ik verkies.…

`k Verkies het vrouwenbeen boven een doekje om je kop.…

trippende ego vergrijzende onmacht loze beloften verpakt in een leus te veel van hetzelfde te weinig herkenbaar schreeuwt om de aandacht neemt bij de neus levend in leegte en zwijgende massa respectloos loslippig in roddelcircuit vertrouwen beschamend de hand in de kassa geeuwt zich verkiesbaar mijn stem krijgt hij niet…

Neem mij zoals ik het verkies Berijdt mij zoals een ruiter betaamd Teugel mij woest aan de haren Dans de dans der liefde met mijn billen Mijn knieën omklemmen hard haar flanken Hard ruk ik haar hoofd naar achter Ik stoot toe tussen haar vragende lippen Even rilt zij en fluistert, ik heb je lief…

verzegelde lippen verzwijgen geheimen van duizenden tranen verloren in tijd verkies ik te praten verlies ik een vriendschap vergeet ik beloftes verkeer ik in strijd verlang zo naar vrede verzand slechts in woorden vergis mij in mensen verdrink in verdriet verdring de gevoelens voor vrienden en vijand verboden te praten … verwijt…

Eén vogel in de tuin verkies ik zeer bewust: al is hij klein en bruin, ik acht een mus een must.…

Antonius leidt nog steeds: ik zoek maar vind de weg rond brokken zelfverlies elk stukje “toen” van jou- mama, verkies en koester ik in rijtjes stil geluk zie ik stukjes levensles, beschreven op een vingerhoed vol kleur jouw wereldreis groter niet maar ook niet kleiner dan de wijs van liefde die er is zo rijk is mijn gemis…

De dichter had bijna gezeid: Waartoe nogmaals, 'k verkies te rusten! maar voelde toen een vreemde spijt, en greep Gods hand, die hij lang kuste. 'k Verkies te leven, zei hij schor, daar ik U anders moet verliezen! Toen gaf hem God een vriendenpor: Heb dank - nu weet Ik ook te kiezen! En hij verdween. De man keek op.…

links, rechts ik ga niet om met charlatans dikke nekkenclub want dat is thans den haag vandaag links- dan wel rechtsom genaaid, verneukt, zo krom minimaal in elkaar gebeukt er blijft niets over politiek, ongelooflijk ziek de macht die onterecht de kiezer verkracht verwacht, zo gezegd het onverwachte ik val aan, in en op ik verkies…

Wegslikkend mijn braaksel Verkies ik het verder laven Toegevend aan krankzinnigheid Wenk ik de ober met vertroebelde blik Gemist genot doet mij dorsten Dorre eenzaamheid is de drang Smacht ik naar vrouwen en borsten Verdringt de illusie het maakt mij bang En als ik eenzaam huiswaarts keer Bespot door anderen in ongewis Val ik op mijn bed…

De euforie die jij zo stemmig voelde naar aanleiding van jouw vileine opmerkingen is als een hersenschim in droeve mist verdwenen nu je weet dat ik de wapenstilstand verkies boven de concurrentie in scherpzinnigheid zijn er geen pijlen meer voor jouw liefdesboog die dikwijls op mijn somber hart gericht zijn ziel verloor in paternalistisch…

nu licht weer weifelend naar binnen stapt lijkt het, of de tijd zijn urenloze sprei rond dagen wentelt ik ga mee, vergeet de kaarsen, buig mijn hoofd naar levenloze ogen; onvergetelijk kruist mijn blik haar handen, waar hemelsleutel levens bloeit die roze weldaad schijnt voorzichtig door de waanzin van verlies ik verkies de eeuwige…

Een totaal onbekende artieste zei tegen d'r man: 'Ik verkies te genieten van 't leven en is toen gedreven gaan skiën, maar buiten de piste. Die keuze van haar bleek geen kiene, integendeel: 't was om te grienen. Geneesheren kwamen te pas, daar de dame bedolven werd door een lawine.…

Er zit nog veel verdriet en pijn Verwerking kost mij tijd Waar nu dan toch mijn vrienden zijn Ik was ze zomaar kwijt Wat is dat toch, dat bij een verlies Er nog meer volgen moet Alsof ik dit verdriet verkies Een vriend doet dan juist goed Na al die tijd van eenzaamheid Is mijn behoefte groot Helaas ben ik het vertrouwen kwijt In wat vriendschap…

Je harnas in vlees en bloed beschermer van geest en hart Ondoordringbaar wie kijkt een puurheid die me tart Een liefdesbootje meert aan in een moment van verlies De wijsheid van levensvisie een thuishaven die ik verkies Meer dan ik ooit kan uitspreken omhelst die glimlach het gemoed Een zichtbare engel die ik erken met zuivere stem als…

Zijn afkeer van hoofddoeken is bekend Hij wil dat men daarvoor belasting betaalt Bij mij is de stropdas in aanzien gedaald Want ook een leven zonder stropdas went “Ik stel mij ook verkiesbaar en pleit straks Voor invoering van de “stropdassentaks” ------------------------------------------------------------ …Geert Wilders heeft woensdag…

Ze zag 'm in 't bos vlak bij Lisse en zei tegen hem: ' 't Kan niet missen, want jij bent precies als de boom die 'k verkies!' En hij dacht: 'Wat een takkewijf is ze.' Toch was-ie het eens met 'r streven hij aarzelde daarom slechts even. Ze kreeg volgens plan toen een boom van een man. 't Was een beuk, die aan haar werd gegeven.…

Daarom verkies ik veeleer de chaleur de coeur van het zinnenprikkelende lentetorso: je ziet reeds in ‘t decolleté van de ochtend dat er iets veelbelovends in zit.…

ik ben een man van tienen en énen en aard niet in de middelmaat gedoemd tot een solitair leven verkies ik de veldweg en laat ik de straat Een kruid gedijend bij noorderwind en malse regen in het ochtendgrijs ver van de meute, weg van de massa's tref je mij tussen paardebloem en ereprijs "Hij die de slaap vindt wint de morgen Geen man…

in noten open als een lied langs neusvleugels de citrus die haastig verdampt door bloemen verdrongen tot het hars van mirre blijft een tong van slierten likt aan de korst van de kosmos de korrel van de orchidee de snippers van het sandelhout jasmijn van Grasse bedwongen door een vierkant flesje dat ik aan scherven gooi want ik verkies…

Gevoel alsmaar te zwerven, als ik de duidelijkheid verkies, over lege oceanen, waar allang geen land meer is en geen raadzaam baken, langs de meeuwen in de witte doktersjassen, schreeuwen oordelen uit de kelen, waarvoor ik de neus gesloten hou, die alleen maar twijfel zaaien, wat achterblijft op een afgewogen zeef, zijn de nog…

het wordt stil om me heen of krimpt het buiten in mijzelf heeft elke mens dat gemeen een geringer en dalend gewelf zal het de rijkdom zijn die mij verblindt en goed is gezind dan wel de som van weerstand en verlies die altijd komt maar ik niet verkies het kan de telkens kerende zandloper zijn die mij vermoeid doet raken en aan een…