4868 resultaten.
Engelen rond mijn schouders
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 189 Ik wil niet meer denken
Ik hoor de violisten de muziek binnensluipen
Een grote vermoeidheid overvalt mij
door lang terug te denken aan het verleden
transformeer ik vanzelf
ben in mijzelf vol herinneringen binnengedrongen
forceerde de sloten en verbrak de spinraggen
nu engelen rond mijn schouders
zij speelden een belangrijke rol in dit drama…
mijn sluiers zijn wat nevel
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 279 ik dans een bloementuin
kleuren zingen om me heen
mijn sluiers zijn wat nevels
de zon verdampt ze een voor een
bomen zien mijn naaktheid
in het groen en ruiselen verheugd
hun takken wuiven want
in mij herkennen ze hun jeugd
de middag zindert in het
driftig zoemen van de bijen
geuren vlagen in de wind en op
bankjes gaan verliefde…
raap de sluiers van paniek
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 291 de droom vervloog
toen ik de beelden zag in
het vluchten van mijn handen
mijn hart bevroor
ik rilde angst en woede
knarste tanden
blote voeten dansten om
de scherpte te vermijden
voelden messen dieper snijden
staal verkleurde rood
de schaduw werd steeds lichter
in traag bewegen stolde dood
ik zag het wenken van je hand
mijn…
Gevangenpoort
netgedicht
3.3 met 7 stemmen 465 Mag ons ‘zomer tijdloos' verleden
de klokken verder terugdraaien,
haar vergeten tijd in beleving
een stille nagalm laten krijgen..…
Herhaalknop
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 153 Op de oude telefoon
staat nog haar stem
op het antwoorapparaat
alsof het gisteravond was
dat ze zei: Bel je me gauw
Veel zou ik er voor over hebben
om haar te kunnen antwoorden
maar helaas kan dat niet meer
daarom druk ik af en toe
maar op de herhaalknop…
Spiegelbeeld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 Hij roeide rond in scherven
maar bleef uiteindelijk steken
in zijn eigen spiegelbeeld
het verleden leek vergeeld
maar wilde toch niet sterven
daarom wacht hij hoopvol
op dat reddende teken
al kost hem dat een hoge tol…
Mijn levensboom
netgedicht
4.8 met 22 stemmen 186 Van uit mijn levensboom, eeuwig ingeworteld
met zijn knoestige stam, nu stug verweerd,
trekken groene jonge takken, onbeheerst
naar al die vreemd lokkende windstreken,
uitwaaierend en steeds verder reikend,
de oneindige horizon als gezichtseinder.
En bij iedere nieuwe bottende tak herbegint
het wonder van jeugdige telgen uit mijn leven.
Op…
Geschonden bewustzijn
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 164 Flarden van vroeger
achtervolgen mij
als jachthonden
waar is de gouden morgen
het ongerepte voorjaar
waar is de gaafheid
die ik de mijne kon noemen
mijn bezit, mijn universa
ze zijn verwoest…
Cirkelvormig schilderstuk
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 127 Alsof ze vastgenageld zijn
De mensen bij de grote zilte
Een meeuw hangt roerloos in de stilte
Weet niet van weduwen en pijn
De golfslag is zowaar gestold
De vissersvloot ligt op het strand
Een ruiterstoet draaft elegant
Het schouwspel in dat zich ontrolt
Vanaf het allerhoogste duin
Zie ik bevroren, dorpse vlijt
De mens van toen is er niet…
jij was in gisteren gehuld
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 454 nog rolt de zee
met voeten in de branding
en ruist zijn oeverloze stranding
godverlaten staart de lucht
uit wolken die de zon
slechts grijs doen schijnen
de streep van horizon
laat diepe troosteloosheid
in een verre bui verdwijnen
want ik heb jou gevonden
in de korrels van het zand
jaren sloegen stuk aan strand
jij geeft mij…
De steiger
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 121 Verstuivend heden,
we getuigden mee
met het verleden.
Onze dromen neigden
naar de eeuwigheid
maar kwamen maar
tot het einde
van de pier.
Op elke reis blijft
een stukje achter.
Dat belooft als we
ooit onszelf opnieuw
zouden verzamelen ...…
Mezelf weerzien
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 91 Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Als ik mezelf na al die tijd daar weervond.
Zou ik blij of boos zijn om het weerzien?
Wie ziet zichzelf nu graag terug?
Zou ik mezelf voorbij lopen?
Op zoek naar de voorbije ik
Vraag de weg aan mijn huidig ik
Als de dood voor mijn komend ik…
Wij schetsten jouw beeld
hartenkreet
3.8 met 8 stemmen 383 Wij schetsten jouw beeld
maar dit beeld kwam niet tot leven
Wij keerden terug in het verleden
Maar haalden jou niet naar het heden
Het lukte Orfeus’ gezang evenmin
In Paradisum voor jou, de hel hier voor ons
Wij ervaarden de nood om bij jouw dood stil te staan, maar
Het dagelijkse leven holde voort, ons voorbij en bijna omver
Woorden…
Zoekende woorden
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 171 Of voorgoed in het verleden verdwenen?…
dat zacht amandel oogt
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 582 ik heb de bergen gezien
de grieks-romeinse steden
hoorden hun gebeden
naast het westerse bargoens
maar ik liep terug
door eeuwenoude straatjes
vond in de tijd de gaatjes
naar het leven toen
zag de groene
schaduwrijke binnenplaats
die vandaag de rust
van morgen binnen laat
het klassiek profiel
dat zacht amandel oogt
de blik…
ik had je opgedoekt
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 370 je deurt niet dicht
nu gloort er licht
kan ik weer vrolijk kijken
weer samen zijn
genietend van het zicht
de schaduwen gaan wijken
ik was verdwaald
in kaalheid op de toendra
verloren in mijn hemelhoek
ik had je opgedoekt
verstond je taal te goed
moet mijn eigen leven leiden
ik laat de zon
weer schuchter toe
haar neergaan…
rafelde bij onderzoek
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 445 het eind
is zoek
de strakke streng
rafelde bij onderzoek
knapte toen volledig af
ik heb de
touwtjes nu niet
meer in handen van
het vervlocht verleden
ontbonden is mijn heden
ik pakt de draad van
morgen maar weer op
omdat ik toch weer
garen spinnen wil in
een toekomst die niet stopt…
De tijd van toen
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 84 Een scherm van bomen
voor het verleden
dat ik door de nevel
even ontwaar.…
De weg is
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 107 De weg is een weg
van het heden weg,
van het stuk verleden
dat maar niet wou gaan.…
Perspectief
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 73 De dood is de toekomst
het leven het heden
de jeugd het verleden
Alleen aan het heden
kun je wat veranderen
de dood komt toch wel
en de jeugd kun je
niet meer terug halen
Als je er iets mee kunt
als je er iets mee doet
biedt deze conclusie
best toekomstperspectief…
portret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 het huis is groter dan mijn
schedeldak
de vloeren piepen en kraken,
alles lijkt aangeraakt
schemer daalt op de tast in
het trappenhuis
stof dempt hier de stemmen,
de tijd lijkt geel en ijlt na in
rammelende,
zware houten spiegelkasten
met geraas dat smoort in
late doofheid
er hangt nog etenslucht
boven de afgeruimde tafel…
onder een oude plataan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 een oude plataan
duizend slapen verder
op losliggend schors
ontwaken we onder
het bladerdak van
een oude plataan
een buigende tak
verwijst naar ons verblijf
vroege ochtendregen
brengt het blad in
glanzende pracht
traag pas jij je hand
op een blad
parels op je borst
soms is het verleden
ineens overal
duizend slapen verder…
verpakt in wat rood
netgedicht
4.3 met 7 stemmen 526 nog luiden klokken
in de dorpen het weten
lopen boerinnen met eten
verpakt in wat rood
naar de koelte van bomen
vlak langs de sloot
boodschappen tijd voor
hen die de uren vergeten
in wijding aan werk
de handen zo nijver
zichzelf niet wetend
in een toomloze ijver
donkeren klanken van rouwen
tingelen trouwen en luiden als
geestelijke…
Verdwenen verdriet
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 193 Het deed met denken
aan de dag dat ik
door de natte straat
van het verleden liep.
Ik wist spoedig zou ik dansen
dansen om verdwenen verdriet.
Werd het die middag warm?
En wisten we dat allemaal?
Reizend langs de paden,
wegen, meren en dalen.
Stranden vol kabaal.
Het gewone.…
van jou naar jou
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 het verdriet dat ik vergeten was
is alleen maar stil geworden
roerloos voelt mijn hart de zwaarte
de vergane tijd sluipt verder weg
jij komt steeds dichterbij
ik wandel van boom naar boom
van jou naar jou…
uren doolden doelloos
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 435 ik heb de tijd laten vallen
seconden versplinterden
minuten scherfden glas
uren doolden doelloos
de ochtend liept met
middag uit de pas
de klok gedeukt
herinnering gekreukt
de grote wijzer holt
door ons bestaan
de kleine dolt ontmoetingen
die ergens openstaan
ik kies vandaag
er is geen gisteren meer
en morgen was de plaag…
bij haar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 163 het zijn de bekken die
mijn keel nog beknellen
dan zonder naam want
namen zijn de onrust
stokers van mijn geest
de weg was kort, doch
hoekig in de gemeten
vlaktemaat , te lang reisde
deze reis met als doel
het niemandsland
het licht was schaars doch
priemend op mijn toen nog
onbevlekt vermogen om te
zien of er welkom op het
cocos…
Stijlfiguren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 ik vraag me af
of er verschil is tussen
droom en belofte
aanraakbaar met de hand
op roerloos bezit, volstrekt
en zonder eindig weten
de adem van nu
gulpt met sluimerbesef
aan lichtjaren voorbij
sporen van naamlozen
beklijven met wildkrassen
aan steile wanden
toch, hemelgewelven
krimpen tot kleine boeken,
zijn in oogwenken gewist…
aanhef
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 212 vooruitlopend op een zon
die ook toen scheen
op bladeren die zich
destijds ook verloren
volgens het strijdbare, het tegengas
van het tegenstrijdige
dankzij een verlate kennismaking,
het voedzame van een
maaltijd die wacht
dit zich neerleggen
in eerste aanleg,
nog voor het voltooien
dat alles achterhaalt…
WIE VORST ?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 84 In de boeiende Tom Poesverhalen
komt steeds een vereerd iemand naar voren,
laat zich, ofschoon overleden, graag horen,
mag sterke bewondering behalen.
Zijn beschouwen en goedvinden stralen
bij elke beleving, gaan nooit verloren,
zullen alle avonturen bekoren,
geven raad tijdens moeite en dwalen.
Heer Bommel is trots op het uitdagen
van…