Alle inzendingen over verleden tijd

De deur gaat open waarachter de bewoner Hij gebaart binnen te komen Het pand van m'n dromen waarin verleden Geschiedenis van levens van tekens, afspraken Gewoontes en gebruiken die als 'n schakelketting verleden met heden verbindt.…

Gedachten waaien over stille wateren Naar het verleden.…

massief en grillig gevormd in het verleden generatiekloof…

Het hoofd gebogen, -in strijd met het verleden- nog autoriteit…

Gravend en spittend, Het verleden in zijn hand, De archaeoloog…

Mediteren is jezelf compleet leegmaken van je verleden…

Gefocused op nu is verleden al voorbij de toekomst nog leeg…

Men werpe het blik met een zachte metaalklank naar het verleden…

Als droefheid je schrijft lees je haar niet of wellicht met enig ongeduld: dit is je wereld niet meer, de wereld van een wereldvreemde die niet wil begrijpen dat hij voorbij is: vergeten anekdote in een dichtgerande schuif: voltooid verleden tijd.…

Zware leegte Wroet in mij De stilte knaagt In mijn verleden Ik wil het wissen Laat mij zijn wie ik was Voor ik werd tot wie ik ben Vervormd tot Iemand zonder verleden Omdat de pijn te hevig is Om te benoemen Of zelfs te voelen Werp me in de toekomst Alsof ik van nul terug Kan beginnen Gun me de illusie Van de hoop op Iets beters…

Heb vandaag gewandeld Door een dag van mijn leven Een dag verder van het verleden Nog weinig stappen In de toekomst Een gedacht aan ’t zijn Enige meters door ’t leven Wandelend in vergane illusies Een idylle uit verleden Die een glimlach vormt in ’t heden.…

Je denkt nog aan het verleden, maar wil nu een nieuw begin, een nieuwe start. Mooie herinneringen bewaren, de nare vergeten. Niet het leed, de pijn, maar je goed voelen en jezelf zijn. Vandaag leven en dit bewust doet en moeilijkheden het hoofd kunnen bieden. Terwijl dat met hulp van God moge geschieden.…

We staan aan allerlei gevaren bloot, We zullen ongetwijfeld ooit eens sterven. Toch laat ik mijn humeur niet graag bederven, Ik denk ook nooit voortdurend aan de dood. Alleen wanneer ik grasmaai denk ik even: Gelijk het gras is ons kortstondig leven.…

Doorgaans knechten mij De banden van het donkere Verleden, tot de rand gevuld Met wangedachten tegen de Menselijkheid - En anders zijn het De tentakels van de toekomst Die mij beet pakken Nog voor ik hen gespot heb - Laat ze los, toekomst en verleden, Laat ze los, mens, Leef hier, leef nu, Leef!…

Ze ziet een man zitten met een duister verleden maar ze ziet hem niet resideren zoals hij er eenzamer bivakkeert er zijn geen sentimenten in zijn ratio of eerzucht geen leedvermaak of wraakzucht er is een stilte in zijn binnenste en hij zit ermee dat ze hem zo ziet brommen alsof zijn duister verleden niet meezit in zijn vertoeven.…

Het heden is niet meer het verleden. Wat we doen is niet meer wat we deden. Ik ben je kwijt. Ik ben je kwijt. Het geheugen is noch heden noch verleden Los van de alledaagse realiteit ben ik je voorgoed kwijt…

Een gebroken scherf Gebruiksvoorwerp van vroeger Kapot verleden…

een gevallen maagd bladert in verleden en tekent haar sterven…

ode aan de mens getekend door verleden een "vergeten" held…

stappen verzanden langs herinneringsbeelden het verleden knarst…

Alleen de bloemen op het graf zijn nog tastbaar, rest het verleden…

elk leven wordt door het verleden getekend maar jij kleurt het in…

Wat je achterlaat fluistert in het verleden Wees stil en luister…

Het verleden achter je. Niet wetend wat komt...…

oud en vervallen leunt het scheefgezakte huis op zijn verleden…

In de tijden met dreiging van regen De dagen dat de zon nooit schijnt Terwijl je snakt naar het licht Van deze dreiging het eind De eeuwen dat de tijd duurt De leegte en grauwheid van de stad Ik wil ver weg vluchten Op de wind die ik ooit had De bulderende jagende wind En de wolken zo grijs Veroorzaken bij anderen angst Maar zijn als…

, legt de tijd mij aan gefixeerde banden, begraven onder naamloze zoden.…

Dromen brengt ons in zuivere passie vergetelheid, doe alsof enkel wij zijn, om steeds te blijven, niets kan ons weerhouden, de kracht van liefde, de tijd, jij daar en ik hier, laten wegdrijven. (Dromen kennen geen afstand of tijd..)…

De dadendroom was van ons pijn overspoelt door het verleden de kwelling van anderen is de rode draad van ervaring,niet uitgehold door de ervaring.…

De tijd tikt gewoon verder zonder onderbreking of troostende woorden. Ik zelf ben diegene die de teugels strakgespannen moet houden en een thuiskomst voorzien zoals de tijd van toen. Laat het mij a.u.b. toch nog overdoen!…