inloggen

Alle inzendingen over verlies OR tijd

21540 resultaten.

Sorteren op:

Te Bond

snelsonnet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 174
Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Te licht bevonden.. ?

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 127
De geest is meeslepend in zijn kwetsbare naaktheid, behoeder van een onderhuids en schuw geheim, dat zich in tijden van ontroering – even - haar grootse intimiteit blootgeeft.…
Pama18 september 2013Lees meer…

De zaden van de zilverberk

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 82
Een woud van twijfel rijgt zich aaneen in zwijgen, onder de kalende kruin niets verteerd waarin het bladgoed zich herkent, het doorbloedt als levend bewijs het weefsel van de nerven. slechts met de gedachten waarin ik verdwaal, op het einde te trots voor een beklag, onmogelijk de serene grond onder de wortels te verruilen van een…
Pama24 oktober 2013Lees meer…

Afvallig senryu

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 240
schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…
Elinora18 augustus 2010Lees meer…

Mat gezet

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 93
Ik ben in een script geboren regie heb ik niet nodig, ik speel een soevereine held in elk verhaal, rolverdeling lijkt overbodig, isolement van de verbeelding deel ik met elk primitief hart. De wieg stond op een onbewoond eiland van verlaten kunst, cursief omringd door de golven van het alfabet, in de getijden van geluk herrees…
Pama30 mei 2013Lees meer…

Levend marmer

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 178
Ach, de dood is maar een korte leemte in de levensloop van de levende taal, als de geest haar duivelse masker vallen laat. De Poëzie de winst opeist, haar Muze het laatste woord verbindt in stervenszeeën van beroering, lijst dit als een tijdloze weg in het geweten en de richting wijst. Vanuit die cultuur, de abstractie en objectiviteit…
Pama2 juni 2013Lees meer…

Klokhuis

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 148
Het wordt weer zomer, z’n volle wagen is op pad met de korenschoven naar de molenstenen van de tijd, zijn krakende karrenwiel strijkt de plooien van de laatste morgenstond op zijn voorhoofd glad.…
Pama4 juni 2013Lees meer…

Gerecycled ?

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 247
Ik bekeek mijzelf als een stapel oude kranten, waarop ik als redacteur zijn stem en z’n zegen rust, de tijd verslaat op het hete aanbeeld van de waan, daar gloeit in nachten de blaasbalg van het nieuws weer aan.…
Pama6 juni 2013Lees meer…

Gesponnen geluk

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 113
Ik kijk vooruit naar het vangnet van de tijd, waarvan ik de mazen nog moet boeten, in welk dwangmatig gesponnen geluk ik ben beland, misschien word ik voor die laatste stap gered. Illustratie Claudio Dacosta ( Brl )…
Pama12 juni 2013Lees meer…

Gecultiveerde parels

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 176
Op de blanke toppen van de duinenrij maakte ze haar uitzicht en boezem vrij, de adem van de horizon borstelt het golvende helm en bindt het gebronsde haar, gebleekt door het zout van eerdere jaren, waaruit haar meeuwen waren opgestegen. Zij dingen naar de hand in een volgende vallei en naar de verste uithoeken van de zee, zich…
Pama17 juni 2013Lees meer…

Voordat ik je weer ontmoet

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 572
De duisternis gaf mij een hand, je zonden zal ik strelen, in het grauwe boetekleed van verlangen gaf je mij een laatste nacht, liet je slagen beuken op het holle vat van gegiste beloften, die snel waren vermorst, ik zal met een sleutel van de tijd de opening herwinnen voor de toekomst verborgen in je moederborst.…
Pama20 juni 2013Lees meer…

Wanorde ?

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 120
De twijfelaar zegt, dat ik een ander fust aan moet slaan met flexibele duigen, wankelmoedige ruggengraat door de tijd geringd. Eikenhout doordrenkt door loog en listig bier, schaars verlicht door een spongat waaruit alleen de duivel zich bezondigd aan het tappen van het zielennat.…
Pama23 juni 2013Lees meer…

Met de Noorderzon ?

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 602
Ik streelde je wakker in een morgendicht, onderzoek wat je eerder hebt geloofd en vervloek de gisting tussen de engel en de sater, waarin je z’n minnaar werd in donker licht, ik verdoof de duivel met een gelijke waan die rondwaart door de botte hoornen op het hoofd. Ik wil niet strijden met een verwachting, die de geest verwart…
Pama25 juni 2013Lees meer…

Appel voor de dorst ?

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 153
In een ontmoeting met de waarheid, start een begin of slotakkoord, daar ontstaat geen verlies alleen gewin, dwars door alle meningen waarmee de geboorte grond werd geplaveid.…
Pama1 juli 2013Lees meer…

Cursief ?

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 145
Het sterven herkent zich in de kleine dood van afscheid, elk moment van minnekozen verlegt de schaduw van de tijd.…
Pama3 juli 2013Lees meer…

Fleurige parasols

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 346
Kinderen uit het paradijs planten hun kleurige parasols in schaduwen van de regenbogen, op het schoolplein van de dorpen wordt de eindigheid door dans gewist, gedenktekens van wanhoop en extase, schittering in de ogen lekt door scheuren van de dageraad. Onder een gewelfde paraplu boren duizend stemmen stille gaatjes in de moezon…
Pama5 juli 2013Lees meer…

Wederkerig lied ?

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 108
Raak z’n pijl de roos van het licht waar de schaduw van de tijd de rug recht in zijn afgesloten kooi. We zijn een theater van geluid, souffleurs van een glorierijk verleden meningen en stemmingen van het heden. Publiek, de dichters op de eerste rij van blinde stoelen, mijn plaats is achteraan onder het gebrandmerkte raam.…
Pama12 juli 2013Lees meer…

Dichterlijke dingen ?

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 94
Spelend onder een stolp van glas wat geen glas meer is, de substantie beperkt en versterkt het in en uitzicht van plakjes geschaafde tijd..…
Pama14 juli 2013Lees meer…

Suikerspin ?

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 260
Geluk is een meervoudig equivalent enerzijds gewogen in een gesponnen web en door een suikerspin verleid, raakt ik een schuwe droom niet kwijt waarin ik in haar zoete wederkerigheid werd gekend. Anderzijds als het handvat breekt en het genot in de werkelijkheid verbleekt, wat kan ik verwachten in de sluwe ironie van spot door de schaduw…
Pama16 juli 2013Lees meer…

Zuurstofrijk ?

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 224
Geschuimde regels op een gedachtezee in oceanen van onvoorspelbaarheid waarin ik tijdloos onderga. drenkeling naakt zonder vinnen en schubben, filter de woorden met de kieuwen, om het zuurstofrijke vocabulaire uitzicht te vernieuwen. elders, een landschap al weet ik niet waar dat ligt als ik het rijmen kan met de mond en ogen dicht…
Pama18 juli 2013Lees meer…

Open en onvoltooid ?

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 135
In z’n afgespeelde tijd is nog niets verloren, blijven levens open en onvoltooid.…
Pama8 september 2013Lees meer…

Ondeelbaar ?

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 186
Het lijkt allemaal zo vreemd, ideeën en wetten vervreemd van naam, anoniem ongrijpbaar, wie zal weten hoe de ziel er morgen voorstaat, zijn licht gespeend van sterren die opstijgen als het avondrood zijn vleugels openslaat. Uit het gezicht van uitdrukkingloze goden die stilletjes verdwijnen in een overdaad van overmacht en overgaat…
Pama9 september 2013Lees meer…

Zwerver?

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 88
Hij zwerft eenzelvig op de werf kerft diepe krassen met zijn stem het scherpst van elke vlucht en trede breng de huivering in mijn lichaam het zijn de onbekenden op het erf, een zwarte kraai die schipbreuk leed. Mij met beide vlerken beet, in eigen ziel zijn thuisland meed, toen ik zijn gouden kooi open deed, het is de vogel vrij van naam…
Pama11 september 2013Lees meer…

Levende lavendel

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 209
De geur van een hibiscus duurt een dag, ster in een hartstochtelijk uur van tegenspraak tussen landschap en hemel, een vrouw belichaamt water en vuur dat ze in zich draagt, brandstof van herboren lavendel. Wat zij niet weet, zuurstof als kleur is echt, wat zich in de eerste aanschijn aan levende wezens hecht, een speelse kracht…
Pama12 september 2013Lees meer…

Cultureel tapijt ?

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 167
Alles zien is niets begrijpen, het motto van de schrijver te wonen in zijn religie, verstuurt de tijd met de post het ene gedicht verlaat zich weer op een ander, vergeten gestalten worden door anderen afgelost.…
Pama15 september 2013Lees meer…

Als ik morgen....

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 574
Wanneer ik morgen je moet verlaten mijn zoon, word ik weer dat kind, die allerkleinste jongen die je in je armen neemt, vervreemdt me niet van de vurigste wens je om mij in jou te rijpen als ware een waarachtig mens. Ontkleedt me van angsten als stoffelijk wezen en leg mij in het glazen ledikant, waarin ook jij geboren werd, vertel me…
Pama16 september 2013Lees meer…

Druiven aan de horizon

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 90
Lokroep van late vlinders uit het aardse heem, op transparante vleugels van glas , vertellen hun intiemste verhalen aan de moerassen van de waterplas, door ervaring moe gestreden door de doornen van de tijd.…
Pama19 september 2013Lees meer…

Gespiegeld ?

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 121
Mijn dagelijks sterven herkent zich in de strijd met de kleine dood van afscheid na een moment van minnepozen, richtpunt op een schaduwblos in spiegelschrift van de tijd.…
Pama26 september 2013Lees meer…

Een kier in de nacht.

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 147
Uit de lokroep van de zon klinkt een onomkoombare toon, een wijzerplaat licht op onder de capuchon van tijd, een schaduwgong die slaat in ieder kwartier. het verdwijnt, zoals het kwam, het maakt niet uit hoe ik het leven bewoon.…
Pama28 september 2013Lees meer…

Windrijm

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 125
Zelf sta ik op de rand van een innerlijke beschaving verklaart zich het onwrikbare van deze telg, hierin zijn de melancholieke glitters niet weg te denken verstrooiing heeft zich in formules vastgelegd. Het zwijgt, maakt stil, de duisternis wordt diffuse en is mij kwijt ik zie de schaduw die met zijn ego vecht, ik leg de huid af maar ik ben…
Pama30 september 2013Lees meer…
Meer laden...