Alle inzendingen over verloren tijd van ko

- of - fie Ko - of - fie een moeilijke fase in een krisisberaad buiten beeld staat de neutrale thermos paraat Ko - of - fie Ko - of - fie waar Armstrong op de maan enkel naar smachten kon wat Caesar node miste aan de Rubicon Bakje Koffie 'Waar is ons bakje troost' zuchten ze boven de Moerdijk het vlakke Vlaamse land is koffiemadammen…

als ik door loosduinen rij denk ik altijd wat men hier vroeger zei we hebben tot in eeuwigheid vrede rust komkommertijd d’hofstad groeide grandioos de kromme jongens bleken broos nu zijn ook de tuinen loos…

We hebben samen heel wat meegemaakt, Zo weet ik nog die wintertocht naar Drenthe, Om onze snelsonnetten uit te venten, Slechts door jouw geestdrift was ik aangehaakt. We waren rap van tong en welbespraakt, En oogstten weliswaar wat complimenten, Maar wisten ook: het is nog lang geen lente, (wie zalig worden wil die bidt en waakt) Toch was…

Toen kwam Ko en nam in kielzog Do bij de vleugel, om het koffie verhaal in de sloot, non verbaal voort te zetten. Het gesnater daar in het water, hield me even in de ban, die van Jo Ko Do en Mo, zo zie je maar weer, dat onze taal verbaal of non verbaal, geen stand houdt in het water, dus geen verhaal!…

Zijn gedachten nog bij geluk Zijn emoties voor na de wedstrijd Zijn hartslag nog bij het verlies Wat begon met een diepe buiging Propte zich op tot een rode ballon Die hem zijn kwaadheid liet uiten De winnende tijden Veranderden in verloren jaren Die hem van binnen kapot maakten door de drank Gedachten bij zijn alles Maakten emoties…

Dromen deed ik Vannacht dat ik Oeverloos - en Vooral vergeefs - Mijn weg probeede Te vinden in De doolhof van Mijn verloren tijd - Nimmer zeker of Ik deze ooit Nog zinvol goed Kan maken…

Ko blaakt van kracht, ook Axel oogt fantastisch, René en Geert, gezond tot op het bot, Driek dartelt als een jonge Griekse god en ik ben ook nog ongekend elastisch. U vraagt naar ons geheim ? Hier heeft u het: de deadline van het daag’lijks speedsonnet.…

Op dinsdag kunt u mij hier voortaan lezen want Ko de Laat is met die job gestopt - die bofkont heeft het aardig ver geschopt.* Ik ben als plaatsvervanger aangewezen. Ik moet u, lezers, wel iets laten weten: mijn dichtniveau stijgt door úw jubelkreten ;-)…

Die Ko de Laat werd heel streng aangepakt Zijn onverbloemde ‘derde oksel’ praatjes Vulden bij trouwe lezers hier geen gaatjes Met lage cijfers werd hij omgehakt Voortaan misschien als synoniem voor kut Doos, gleuf, muis, poes, pruim, spleet, flamoes of trut…

Natuurlijk bent u Ko nog niet vergeten Hij schreef hier jaar na jaar een snelsonnet Daarna heeft hij zijn zinnen eens verzet En hoe ’t nu met hem gaat, wilt u vast weten Ik zag hem pas in Tilburg, diep gebogen Zocht hij naar geld – ik hield geen droge ogen…

het kind in mij draagt me door avonturen heen terug naar veilig thuis waar jij nieuwsgierig naar tweede jeugd mij in verloren tijd binnenhaalt…

Dromen deed ik Vannacht dat ik Oeverloos en - Vooral vergeefs - Mijn weg probeerde Te vinden in de Doolhof van mijn Verloren tijd - Nimmer zeker meer Of ik deze ooit Nog naar vandaag Terug kan halen Titel te danken aan de roman A La Recherche du Temps Perdu van Marcel Proust.…

De verloren tijd is kwijt en niet meer in te halen Terugkerende flashbacks lijken gevonden voorwerpen in lang vergeten dozen die de zolderkasten vullen Ze had hem willen schrijven over het hoe en waarom maar alles werd onleesbaar want de inkt mengde zich met immer zoute druppels bij het verlaten van de pen…

soms breekt stilte scherven uit de tijd kartelen de randen gevoelig tot onenigheid in samen lijmen blijft het schrijnen waar is stilte wie geef jij verloren tijd…

De zomertijd gaat zondag weer beginnen En ik betaal hiervoor een hoge tol Mijn bioritme slaat weer flink op hol Over een week kom ik pas weer bij zinnen En bovendien voel ik een groot gemis Ik weet niet waar dat uur gebleven is…

Ik heb net aan jullie graf gestaan en liet mijn tranen rijkelijk stromen toen het graf van Ko en zijn dochter het leek opeens zo kort geleden nog Maar toen ik naar de datum keek leek het een lang vervlogen tijd ik weet opeens weer hoe ik jullie mis en voelde me zo teneergeslagen Ik heb mijn tranen weggeveegd want ik weet; zo is het goed…

't Is deze week weer kermis in mijn stad Ach, ongeacht welk nieuws ons overrompelt Vergeef mij dat dit feest mij onderdompelt En dat ik heel wat headlines niet omvat Laat mij nog even op de kermis dolen Straks wacht mij weer de échte mallemolen…

In de cOsmos waar sterren dansen wOont de Meester, geeft ons kansen. Meester van het Universum, Meester van 't Heelal. Hij één is de beste, Hij regeert het Al.…

Wat zeur ik eigenlijk, om dat te doen is er nog tijd genoeg…

in de absolute stilte: het geheugen versteend door de tand des tijds.…

Sint, moet u nou toch eens horen Ik heb ergens mijn tijd verloren Ik heb hem lang lopen zoeken Heb gekeken in alle gaten en hoeken Maar mijn tijd is gewoon verdwenen En er is niemand die mij uren wil lenen Nergens kan ik een beetje tijd kopen Heb er stad en land voor afgelopen Het is namelijk een vaststaand feit Ik heb veel en veel te…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

verloren tijd valt nooit in te halen…

Een boerenzoon in Hoorn Werd met een varkenshoofd geboren Hij was heel ongelukkig Maar de boer zei slechts nukkig: 't Probleem zit gewoon tussen de oor'n…

Ach, hoe ik het vandaag ook formuleer Het kerngevoel valt haast niet weer te geven Al is dit schema nauw met mij verweven Zes regels zijn te weinig deze keer Ik zal niets af gaan zwakken of verheffen Ik dank u en ik hoop u weer te treffen…

Hier woonde ik, uur gewaar noch dag, verloren in diep droomprieel – tot ik veel vreemde steden zag, en nam van ‘t grote leed mijn deel. Ik weifel bij de tuinbank die ‘t geheim van diepe stonden weet… Was dit wellicht mijn laatste lied van eigen lief en eigen leed?……

Gelijk Gij niet gezegd hebt, toen Ge zocht mijn ziel, verloren schaap, in bitter lijden - een lijden met U groeiend door de tijden, en dat zich, slinger-rank van doornen, vlocht rondom uw huivre leden, tot het mocht als dolken-kroon u door de slapen snijden: ‘genoeg! ik deed genoeg u te bevrijden!’…

Het gebak op deze verjaar- dag wordt, goed gesorteerd naar smaak verdeeld Liefde en erotiek door slag- room begeleid Elke erogene zône is dubbel gewild door het vooruitzicht van een dubbele portie van zeer groot genot Samensmeltend en -ko- mend, ervarend geen gebod delend liefde, niet slechts voor mij alleen op het ritme van jou Jouw…

Een gebroken hart dat machteloos is door smart, ogen vol weemoed.…

De wijzer stopt en ik doof het avondlicht. Ragfijn Rank en sober Kruipen mijn gedachten naar een dwalend aangezicht wat ooit had geklopt is roemloos gezwicht Verzachtend glijdt haar glimlach weg alsof ze zegt "doe maar, doof het avondlicht" de wijzer stopt…