ik krul je haar in mijn
open mond, verpersoonlijk
mijn lichaam in die van jou
raak je lieve leden
met het blijspel van mijn lust
deze dag geopend met de
sleutel die jij onderlaaks
tot je neemt, je bewegingen
laten mij de nacht versperren
die ik net verlaten heb
liefste, deze dag is nog rijp
aan verlangens, stort je adem
in een lange…
Dat ik je aanspreek,
stom hart,
is natuurlijk complete waanzin, je bent
een generiek gegeven uit de cultuurgeschiedenis.
Dat betekent: een sterrennevel,
drijvende paddesnoeren, een parcours d'accidents
een zon die in het zwart verkeert,
napalm, Reihung, een nevengeschikte wereld
en we schrijven entropie.
Het is een woord,
hart,
tegen…