110 resultaten.
verpozing
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 140 drie buizerds zweefden
boven de tuin
ze floten naar elkaar
de oude tuinman
floot blij terug
mag ik bij je zweven
addee…
Marilyn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 Hebt u misschien wat droog, beschadigd haar
Te lang en futloos of overbelast
Een houten hoofd in een vitrinekast
Te vaak gespleten punten hier
en daar
Te lang onder de zon zonder
een pet
Daar raakt uw haar van slag door op den duur
En u verstoken van een wellnesskuur
Verlopen als een haveloos
sujet
Neem dan voor buren vrienden en vriendin…
Zoem zoem
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 105 Toen Korsakov eens in het stadspark liep
te Petersburg om zich wat te verpozen
-’t was warm en ’t leek of heel de wereld sliep-
kwam er geluid vanuit een perkje rozen.
Geen vogelzang en ook geen muisgepiep
was wat hem haast van opwinding deed blozen,
toen Korsakov eens in het stadspark liep
te Petersburg om zich wat te verpozen.…
Beeldende Tuin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 loomheid lokt tot liggen
in ruig geurig gras
waar machtige wolken zich ontladen
op warme aarde
druppels regenbogen vatten
en versmelten tot een
verdampend parelend tapijt
waar betovering blijft elke dag
de elementen mij dronken maken
gevoelens hersenspinsels brouwen
en geur lokt tot liggen
in warm goudkleurig hooi
daar wil ik verpozen…
parabellum
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 327 Grijze verledens
ontwijken mij
angstvallig
En verstoppen
zich
in de loopgraven
van mijn herinnering
en laten als dank
voor het aangenaam
verpozen
De eigenaar
de schillen
en de dozen…
Waar ik kan verpozen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 168 Met mijn hoofd leun ik
tegen jouw stam
vertrouwend op de wortels
van jouw leven
mijn zorgen vertrouw ik toe
aan jouw takken
die wel buigen maar niet breken
in de wind
de zon verwarmt jouw kruintje
doet mijn wangen blozen
geeft mijn huid
een goudbruine tint
zo kan ik bij jou verpozen
en hoor jouw bladeren ritselen
waar vogels nestelen…
Arboretum
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 52 Een verweesde
symbiose
solitaire
stammenwand
arboraire
samenleving
waar wij wandelaars
verpozen
nochtans zijgt
het hemelwater
zijdemat en
transparant…
Nachtelijke horizon
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 265 Nachtverpozing door weemoed
eenzaam in echo van stilte
bijna aanraakbaar
door uitzichtloze horizon
die in het duister
metaforen zoekt
voor het alleen zijn
in de nacht
op het palet van jouw dromen.…
het kind in mij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 264 binnen mijn eigen
kleine wereldje
waar verpozing heerst
schilder ik voor mezelf
verrassingen
creëer zonder de minste
terughoudendheid
in geel een speelse sfeer
waarmee ik liefde
uit het leven kan halen en
volop het kind in mij beleef…
muziek recht uit het hart
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 30 Een muzikaal verpozen met
een kringloop van rozen;
als een balsem voor het hart.…
het ongekende
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 657 benoemen is
een vruchtloos verpozen
in het ongekende
immense heel-al
toch ontkom ik niet
aan het erkennen
dat ik me doorgaans
gedragen voel
er niet meer voor
weg kan rennen
dan wel kan zeggen
wat ik er eigenlijk
mee bedoel
of dat ik deze
gewaarwording,
zo maar,
zelf heb uitgekozen…
Arena
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 189 Het is een lust bij Ajax te verpozen,
In de Arena zit je echt op je gemak.
Daar is een semipermeabel dak,
Waar destijds heel bewust voor is gekozen.
Wie kletsnat thuiskomt, met een witte hoed:
“De bovenramen deden het weer goed.”…
cherchez les mots
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 198 fragiele woorden in tegenlicht
trillend in verzengende hitte
dorstige woorden die zich
laven aan de gedreven lezer
die onder het lover iets van
verkoeling trachten te vinden
bij verpozende zinnen...
wellicht kan de dichter
dan tevreden zijn met de
vondst van het gedicht…
in het daglicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 194 onthullen zullen ze nét niet
verbergen eerder
ze dalen liever in
daar waar ik ze een rustplaats gun
om even te verpozen
mijn woorden lezen uit
tonen zich pas na het stemmen
ze zoeken samenhang, de zin
wat ik jou toevertrouw
is gisteren gekozen…
Bestemming
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Rende door straten
verschool mij in stegen
vluchtte over pleinen
beklom bergen
daalde af in dalen
wrong door spelonken
zocht rust in bossen
verpozing aan het water
verademing in het veld
uiteindelijk vond ik
mijn bestemming
waar ik nu ben.…
Kruis met rozen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 93 Vrede gloort na aards verpozen
in een eeuwig leven zonder pijn.…
Rijtijd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 859 M'n weg gaat echter geenszins over rozen:
ik moet algauw onaangenaam verpozen.
't Is jammer, maar het daluur is voorbij.
De torenklok geeft thans het spitsuur aan:
de hoogste tijd om in de rij te staan.…
schaduwbeeld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Zwemmend in ’t water
zulks toekomst vergetend
verpozend onder ’t lover
de hitte van ’t heden verloochenend
In elke bespieding Alleen te zijn
bezwangerd en bezwaard
van loden hitte
vervreemd en onthecht te zijn
verteerd door de vele gedaantes
van verbeelding…
Trage metamorfose
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 571 Onaantastbaar glijden
donzen aquarellen
in trage metamorfose
langs het blauwe linnen
Sierlijk gesluierde bruiden
een witbebaarde reus
hier en daar wat elven
verpozen aan het azuur
De kwast gedoopt in grauw
over wit gestreken
lost pittoreske vormen op
in een stilleven van nevel…
JUNI-OCHTEND
poëzie
2.0 met 6 stemmen 925 Ik sta voor de open deur,
Nauwelijks bewust, in stil verpozen,
en mijmerend drinkt mijn blik de kleur
Van anjers, leliën en rozen.
Dan, vredig, fluistert hart naar geest
(Zo leest een vrome zijn getijden):
'Alles is rein, en alles feest,-
Het wenkt ook ons nog tot verblijden.'…
AUTOCORRECTIE
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 90 die verdomde autocorrectie gooit constant roet in ’t eten,
ik typte gewoon “aangename verpozing”
maar dat veranderde ineens in “zaadlozing”,
tja, een afspraakje met Marie-Hélène kan ik nu wel vergeten !…
Een ogenwereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 er is een ogenwereld
om ons heen
die wij niet kunnen zien
die blikt zonder blozen
registreert werken en verpozen
nooit zijn wij alleen
pas als de voordeur sluit
met grendel en twee sloten
lijkt het toezicht afgelopen
maar met tv en internet
hebben deze ogen vrij entree
de anoniemen leven met ons mee…
Het rad van fortuin
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Hij blijft steken op
de plaats van een gelukkig verpozen.…
Woordnomaden
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 272 Wie zijn zij, die nimmer rusten of verpozen
en zich tegendraads bewegen, als mensen
door oneigenlijke grenzen zijn beperkt
niet alleen in stad en land maar ook ver
daarbuiten, onderkennen wat de mens
beweegt of tegenhoudt, zijn talenten te ontplooien
daar en boven leven rusteloze vragen
naar de zin van ieders leven, prangend
perspectief…
Verpozingen 1-3
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 371 Louter verpozing
een eindeloos tanen
een ijl uitdijend heelal.
3.
Ik leef maar even
maar even valt leven
samen met alles
al wat was
al wat is
al wat zal zijn.…
Nieuw leven
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.011 Ik heb een ieder doen verbazen
dat ik niet mezelf vergat
alsof ik nieuw leven kreeg ingeblazen
was dit blijkbaar wat ik nodig had:
Opnieuw heb ik gekozen
voor een ervaring zonder grens
waar binnen gevoel en verstand verpozen
als in ieder medemens
Ik ben volop aan het genieten
en in redelijke balans
beleef ik de mooiste dingen
geef dit…
cover met belofte
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 647 de stad
legt op het plein
haar arm in een gebaar
van verpozen
de banken hangen leeg
er blaast een regenwind
door de kastanjes
de boekhandel wenkt mij
aan de overkant
met versierde ramen
het aanbod nieuw
kleurrijk de uitdaging
vele letters ogen groot
ik koop een boekrug
om te stelen
een cover met belofte
mij op mijn bestemming
nu ik…
Het zachtste
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 916 Uit haar veren weerklonk
de zwanenzang, zonder blozen
stapte ze uit de warme nacht
met beide lippen half geopend,
waarmee ze mij een teken gaf,
- wacht met verpozen niet te lang -
lag ze daar als een zoete vrucht
te rijpen waarop ik wachtte,
de blanke borsten rezen in het
ochtendlicht, de ranke benen
half uiteen, ontbood ze mij voor
het…
Stuntman
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 97 .
-----------------------------------------
Verbluffend was zijn allerlaatste toer,
Men stond versteld in parachutekringen,
Hij kon gericht op zo ’n bult dozen springen,
Tot wanhoop en tot woede van de boer:
“Ik hoef geen dank voor ‘t aangenaam verpozen,
Maar laat mij niet hier achter met de dozen.”…
Bloemenvriend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 765 De bloemen nooit
in onsterfelijke bloei
tussen het malse
gras op jouw graf
onze vriendschap
is niet overleden
als een vlinder
of veulen in draf
hier geuren seringen
in ‘t serene zwijgen
onder sombere wolken
lopen kleine insecten
op zoek naar verpozen
ik overdenk mijn defecten
die zonnestralen bedreigen
nu de dood jou heeft…