Alle inzendingen over verscheurdheid OR dilemma

Mijn gedachten draaien rondjes om je woorden en je stem, om de passie die we delen, ja om jou, maar ook om hem. Mijn gedachten draaien rondjes ook om gisteren en vandaag, om gevoelens en gedachten, en stellen steeds maar weer de vraag: Wil ik jou wel in mijn leven, wil ik jou in deze hel, Wil jij mij je liefde geven als ik gevoelloos…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Ik ben verscheurd Verscheurd in kleine stukjes Ik ben verscheurd En heb geen plakband meer Ik ben verscheurd Versnipperd en gedumpt Ik ben verscheurd Versnipperd, keer op keer Ik ben verscheurd Wie lijmt mij weer?…

Eén woord Dat is alles wat ik zoek alles wat ik nodig heb om de gedachten in jouw hoofd te laten stoppen met denken Met dat woord zou ik zeggen dat niets er meer toe doet niets zo belangrijk, mooi en zuiver is als de liefde tussen jou en mij Als het woord gezegd zou zijn zou jij in mijn armen liggen de wereld aan onze voeten en toch…

Verscheurde lijnen gebroken gedachten gegeven woorden gevoelens verkrachten Geroest op het vlies gesmeed vastgeklonken verankerd gebrand aan vurige vonken Verbroken lijnen getekende vlammen het oog overdonderd emoties verlammen…

De pijn is groter dan de dagen die ik steeds weer beleven moet genadeloos verplicht te dragen wat ongevraagd de leegte voedt Geluiden uit een stil verleden schreeuwen om een tweede kans verlopen vlekken op het heden geven illusie nog meer glans Geheelde wonden scheurden open toen mijn allerengste dromen gehuld in schijn naar binnen slopen…

Huilen doe ik zij hebben mijn eenheid in stukken gescheurd verspreid over duizenden zijwegen en twijfel in mijn hart gestrooid…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

In optima forma met een fijn aroma heeft zij een dilemma. Wordt het chocola of vanillevla?…

Ontnuchterende antwoorden verbannen alle twijfels en zuiv’re lucht vervuld van rijke zuurstof geven klaarheid die ik node mis. Koesterend in onwetendheid troost ik mij met zinloos denken maar zoals zoveel in deze wereld niet alles is zoals het lijkt. Balancerend op spitse dilemma’s platgetreden paden belopen waar stopt het uitzichtloze…

Als de stok het begeeft, de stok in het leven waar je op leunt, en je valt, je valt zo hard dat het dreunt, moet ik dan teleurgesteld zijn in die stok, omdat die stok me niet steunt, of was ik gewoon dom, of misschien wel oerstom en heb ik er, vol vertrouwen, gewoon te zwaar op geleund?…

het gevoel alleen van haar een weg er in vinden zonder te verliezen wist ze maar hoe dilemma met schaduw diepgravend schuldig of slachtoffer niet zichzelf maken tot ongeschreide tranen een kolkende vulkaan van binnen toch maar weer zwijgen verwachtingen ach beter laten gaan stil verlangen moed verloren…

In de ochtend van de mist ontwaakt de dag die schaduwen wist. Bij het vallen van de avond vervagen de contouren tot aan de morgenstond. De dag dat licht en duister wisselen in een flits beantwoordt zonder luister wat de eerlijkheid gebiedt. Het zeker te weten maar soms even niet. Geklop op de deur, geluiden zonder gezicht. Maak je ‘m…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Toon mij ongerepte steppen waar wilde wolven huilen laat ons daar de wonden deppen die onze ziel bevuilen vergrendel gordels van smaragd om onze kwetsbaarheden stuw de zee die pijn verzacht door ons verscheurd verleden.…

's avonds in het vervloekte huis sluiten de man en de vrouw tevergeefs de geesten in hun hokken op 's nachts kijken ze achterom de man en de vrouw en ze zien altijd hetzelfde: hun diep beschadigd kind de tijd wil maar niet verstrijken het wrakke leven wankelt het wacht niet langer op de afgepelde toekomst waarin hun dromen bij opbod…

De rechter zware arm van fraaie Wilgenboom langs de schors gescheurd wordt straks geamputeerd haar schoonheid ligt nu kreunend in het gras lichamelijk is zij aangedaan treur in alle naaktheid zelfs de wind kermt mee hier treft hem geen blaam wiegen kan ze daar wel laten dat richt zich naar de sterke kant…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

" wat eten we vandaag" we horen het overal? Doe eens een voorstel, maar das een lastig geval, want HIJ weet nooit iets te verzinnen en tja, wat moet ik dan beginnen? Wij dames moeten altijd weten wat de pot schaft, en als er dan iets wordt voorgesteld, had meneer zich net op iets anders ingesteld. Wat eten we vandaag is de alom bekende…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Verdraagzaam was ik – zeer! Toen heeft dat volkje mij Voor onverschillig uitgekreten; ’k Werd boos, dat spreekt! en nu – nu vragen ze, even vrij: Of dat verdraagzaamheid moet heten?…

Haat me niet Nu ik niet meer van je hou Haat me niet Nu niets meer rest dan kou Ik vraag je Hoe vertel ik dat het over is? Vuur en warmte wordt gemist Sla ik keihard met die moker? Knijp ik zacht de lucht eruit? Er is geen pijnloze manier Ons hoofdstuk sluit Ik kan pretenderen Dat het anders is, niet waar Leven is beperkt Keuzes vallen…

Waar moet het met Europa straks naar toe, nu links en rechts het nee-woord heeft geklonken? De steun voor één Europa is geslonken en praten over grondwet is taboe. Past Europa slechts bescheidenheid? Of zit haar kracht juist in VERscheidenheid?…

Ze stond bekend als Rooie Rina indertijd En ze schreef brieven naar een jongen in de tropen Met wie zij fier de boulevard over zou lopen Ex- marinier uit een koloniale strijd Er waren vele jonge vrouwen toen bereid Te pennen met soldaten en daarbij te hopen Dat zij de eenzaamheid die naast hen was gekropen Ietwat verlichten konden met genegenheid…

‘Mijn gemakkelijke zetel staat potsierlijk klaar met open armen, vertrouwde binnenkant, een vleugje nostalgie. De bel barst zwartgallig, mijn licht dooft mijn hemel, de Lethe cirkelzwaddert rond mijn hoofd. Het enige wat ik doe is mezelf horen reutelen. Nasaal gonst en basaal bonst het’ –trombose of geweten?- ‘Er zijn geen wachtenden voor…

Je bent mooi, je bent slim Je zweeft door het leven, alsof niets je kan deren Je glimlach is alleen voor mij. Jij bent verliefd. Het kleinste excuus wordt gezocht, opdat je toch bij mij kunt zijn. Gisteren nog een kus op mijn wang, een snelle "ik hou van jou" Toch weet ik niet wat ik moet doen. Hoe kan ik jouw liefde beantwoorden?…

keuzes op kruispunten wie kent ze niet het ideaal zoekend piekeren we eindeloos met impasse tot gevolg waarin ongewild besluiteloosheid kiest kiezen vraagt moed zonder oordeel vooraf eerlijk oprecht en open van ideaal en haalbaar het voor en het tegen naast kosten en baten alles goed te wegen kiezen vraagt lef onzeker te durven…