58 resultaten.
tijdelijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 107 ik pleng mijn tranen
hier voor u en de uwen
voorschot op de dood
eens zijn wij gelijken
ook al bent u het daar
niet eens mee
inmiddels heb ik de klok
een uur verschoven…
schuifwoorden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 113 achter de nacht verborgen
schuif ik aan in de dans
der vermetelen, ik geef u mijn woord
maar eens wordt het morgen
en is de kans
verschoven, teniet, vermoord…
Fandango
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 422 als het sterven is gedaan
leidt muziek me weer naar jou
dansen wij ons tweede leven
op strofen van moessonregen
voor het refrein heb ik de zon
alvast verschoven…
Theaterstroming
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 365 Verwacht werd in Salzburg het Zwanenmeer,
maar de show is verschoven naar later,
want zo wilde het wassende water
het toch veel liever een andere keer.
De ramptoeristen, zo is het maar net,
reizen nu af naar Praags waterballet.…
de dag zet zijn stekels uit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 690 vanmorgen
toen ik wakker werd
was alles
een paar centimeter
verschoven
je zag het niet eens
maar toch de poten
waren van slag
de voetstappen
die ik zetten wou
lagen al voor de deur
de dag
stak zijn stekels uit
was me al
aan het behoeden
voor wat nog
gesluierd…
Futurologisch
gedicht
2.0 met 24 stemmen 16.423 Mijn vader was verhuisd, verschoven
door een mij onbekende macht.
Ik zocht hem jaren, lusteloos,
tot ik hem aantrof op mijn knie:
hij was mijn kind geworden.
-----------------------------------------------------------
uit: 'Gedichten en aforismen', verzameld werk deel 1, 1980.…
Wat niet meer zou gebeuren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 102 Het eelt van haar geschiedenis
heeft zich in slakkengang van hoofd
naar achterzijde verschoven.
Langs de kromming van haar rug
kleven op dunne huid eilandjes
van onbereikbare verhalen.
De zon zakt in de kruinen
van de bomen en alles
wat niet meer zou gebeuren.…
Cocon -1
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 132 Het individu koning maken
dat is wat hij doen wil
niemand heeft hem nodig
hij heeft niemand nodig
heeft aan zichzelf genoeg
zijn cocon is goed gevuld
met een grote voorraad
de deur sluit als vanzelf
grendels worden verschoven
voor een lange winterslaap…
Zoek
gedicht
3.0 met 2 stemmen 919 Het bord is verschoven.
Er is een lege plek in het midden.…
Wat schúift 't!
snelsonnet
2.0 met 7 stemmen 531 Haast elke Pool verliest bij ons z'n baan
Terwijl in Pólen afgedankte banen
In handen waren van de Koreanen
De tijd maakt die tendens thans ongedaan
Zo gaan verschuivingen elkaar te boven:
Waar niks geschoven wordt, wordt veel verschoven…
Onopgemerkt
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 217 ze hebben de brug verschoven
van het heden naar het verleden
bladeren zijn als vermist
opgegeven die zo even nog
daar waren kruisen zij allang
het pad niet meer
verdrinkt schoonheid gestaag
in beek waarin zonderlingen
zich schuil houden
vallen vogels uit de lucht
die eens pirouetten draaiden
blaffen wolken de wind aan…
De kluizenaar
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 422 De muren zijn nog steeds hetzelfde
alleen de kasten zijn verschoven
de tassen in de keuken staan gesloten
de flessen raken langzaam leeg
zijn geest is wel eens anders geweest
maar in zijn omhulsel blijft hij bij de les
en hij verschuift zijn schilderijen
hij schildert de kasten en de tassen
en hij hangt gordijnen voor de muren.…
ROODVERSCHUIVING
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 286 Voor verkeerslichten is het onderscheiden
van de kleur rood belangrijk
Jaren geleden heeft men
bij Belgische verkeerslichten
het rood iets naar het violet verschoven
en het groen iets naar het blauw
waardoor ze voor kleurenblinden
wat makkelijker te onderscheiden zijn
Deze mensen kunnen echter verrast worden
wanneer ze búiten België voor een…
Leraar ontmoet Conny
gedicht
2.0 met 117 stemmen 40.649 Verwezen liep ik door de stad, waar alles iets
verschoven bleek en vreemd. In V&D
Bemerkte ik bij de lipstick Conny, uit
2-havo. Schuchter zei ze 'dag' en sloeg
haar blauwe kijkers neer, glimlachte zachtjes,
ik werd weer eens vijftien. Ach, wat had ik graag
nog eens om haar van Kees van Lint verloren!…
Lèthè
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 548 waar bomen bossen, koud en naakt
met gestorven voeten in geplooide aarde
daar vraak ik, oh maanloos woud
vertel mij van het pad naar vergetelheid
voorbij de deemster wil ik drinken
uit de woordenstroom waar
flarden kleven aan verschoven rotsen
in opengevouwen handen
ontrolt zich een zee
die mijn ogen niet kunnen dragen…
Afterthought
gedicht
3.0 met 18 stemmen 16.307 Maar toch, ik weet niet of het veel verschilt
met vroeger - of alleen verschoven wordt:
die liefdesbrieven, liefdesverzen gingen meestal over
het lief, dat nog geen minnares geworden was.
Maar hoeveel vrouwen bleven ooit beminden èn de kameraad
en medeplichtige in goed en kwaad.
Hoevelen?…
in het gouden voetspoor
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 nadat we
tafel en stoel
verschoven
de feiten naar
fabels verdraaiden
de serviezen in
de kast veschikten
de waarheid naar
details verzetten
dachten we
dat alles wat we
aanraakten in iets
beters veranderen zou
maar onze harten werden
grauw en grijs als graniet
we verkeken ons op
het glanzende goud
zoals Midas…
Als in den beginne.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 6.317 alles was verschoven
Net als in den beginne,
toen alles woest en ledig was.
men nog moest verzinnen
welk woord bij welke dingen past.…
Mijn land
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 38 Ik werd wakker in een ander land
Gisteren nog liet ik het achter
met het beeld van een bekende
Het beeld van thuis
Het onnadenkend weten dat voor mij
een plek is gereserveerd
Een stoel met mijn naam
Nu is alles anders en
weet ik niets meer zeker
De wissel verschoven
Voorgoed een ander pad
Ik weet niet of ik daar nog wil lopen
In…
LAIS CXCIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 In ’t welven van verschoven eeuwigheid
wordt zoeken zelf gevonden en het is
drievoudig git door ieders duisternis.
Haar klare stem is van beklemming vrij,
een golven dat tot straal verheven is:
het zwart snelt al het licht voorgoed voorbij.…
leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 434 Het leven is een kwartslag gedraaid,
de wijzers zijn verschoven.
Werkelijkheid heeft de illusie gedoofd
in wat we ooit geloofden.
Wat van betekenis is, staat in een urn in een nis.
Als we erbij willen komen,
zullen we eerst die erfenis aan duigen moeten gooien
van patronen en onbewuste staat.
Te laat....?…
huis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 regenvlagen
en een op hol geslagen zon
niets anders dan de
drukkende stilte
het snerpen van cicaden
de trage vleugelslag van een roofvogel
het verweerde tafelblad
een atlas met kringen
krabbels en datums van
de voltooide verleden tijd
in deze uithoek van
het menselijk bestaan
verlangt hij niets meer
dan hier te ademen
hij heeft iets verschoven…
hoe lief
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 208 hoe lief ik jou nu de lente leeft
en het terras groen uitgeslagen
door het plagend mos zichzelf
verwijdert nu de stappen smoren
in het gebed van ijzige wolken
het lijkt kathedraals, de silhouet stompig
geworteld in de aarde
terwijl het verschoven
millennium zich spietst in eeuwigheid
besef van tijd is de rust van het moment
het verdwijnt…
Nachtelijke prooi
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.137 zoals je daar ligt
het laken wat verschoven
in uitgeputte overgave
snakkend naar frisse lucht
zo ben jij mijn liefste prooi
door ’t zout prik ik wel heen
daarna smaak je des te zoeter
soms kan ik je bloed wel drinken
maar vannacht zal ik je nippen
als een exquise delicatesse
ik zal voorzichtig zijn
het zal voelen als een streling
en…
Ander(s)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 729 wellicht had het anders kunnen zijn
zou het zijn geweest of daaromtrent
ook was het allerminst ondenkbaar
de gedachte alleen al vreemd accent
beschaduwd zou het anders lijken
overbelicht geen optie druk maar af
beeld verschoven mocht je willen
moet nog blijken dansend op je graf
niets ten nadele van die ander
achterom sluipwegt het silhouet…
De Wolken
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 406 Als witte duiven
Verschoven en weerspiegeld
Vrijend met elkaar
Tastent naar de ander
Niet loslatend
Vasthouden en weer laten gaan
Een heftige ontknoping
Niet los durven laten
Tastend in het duister
Aan elkaar klevend
En weer loslaten
Scheiden
Uit elkaar gehaald
Nog een laatste groet
Een hartstochtelijke zoen
Behoudend gevoel
En weer…
Laat het raam maar open vannacht
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 568 zoals je daar ligt
het laken wat verschoven
in uitgeputte overgave
snakkend naar frisse lucht
zo ben jij mijn liefste prooi
door ’t zout prik ik wel heen
daarna smaak je des te zoeter
soms kan ik je bloed wel drinken
maar vannacht zal ik je nippen
als een exquise rode wijn
ja, ik zal voorzichtig zijn
het zal voelen als een streling
en…
Nooit meer oversteken.
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 163 we een nieuwe wereld
met veelkleurige luchten
en een zon die nooit onder gaat
Hij is alleen van ons
en van niemand anders
met kwalijke bedoelingen
Alles hebben we gezien,
geproefd en geroken,
zelfs de pont
die nu nooit meer zal oversteken
hebben we gezien
Nu zoek je mijn vroegere ik,
met meer gevoel en meer begrip
De lakens verschoven…
Een soort van noodzakelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 119 De slaap heb ik al verschoven,
Alles gedaan in een poging
Om de kolos die depressie heet
Te bestrijden, haar uit te hollen
Waar ik maar kan -
Toch is de beste medicatie
De noodzakelijkheid om een maal daags
Regels op te schrijven die
Vanuit het binnenste ik
Naar boven wellen -
Het blijft hard werken,
Het zweet loopt in dichtregels…
Rechtsomkeert
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 188 Ze vindt met uitgestrekte armen
haar rode wollen mantel
- die stoel wordt nooit verschoven -.
De straat wacht onverlicht, verlaten.
Zij kent de weg met ogen dicht
weet waar de kuilen zijn
waar opgestoken tegels.
Een hond waakt over zijn domein.…