22 resultaten.
- Versplintering -
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 249 In duizend stukken
versplinterd
ligt precies wat er was
uitgemoord in één oogopslag,
gesmoord het land van herkomst
verwoest de verstikking
van de bloeddorstige wreedheid,
opmars in veel steden
een dichtgeknepen keel
pijn bij het slikken
vult met vorming, de vooruitgang..
kanker ergens in het strottenhoofd
lijkt een ingewikkelde…
Langzaam verliezen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 652 Doffe woorden verlies ik
aan de stenen ogen die
niet kijken maar vermalen
wat ik wil antwoorden
in het moment dat naar stof en minachting
smaakt
en me achterlaat
met gedachten
die langzaam versplinteren
maar geen geluid
durven te maken.…
vlakte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 859 het gekerm van versplinterend hout
en de doffe dreunen van zelfmoordbeton
snijden als glas in mijn ijsbevroren gelaat
ze kerven diepe groeven door mijn huid
ik staar de vlakte in
terwijl verkreukte foto’s
door mijn vingers wegsijpelen…
Dit is wat ik wil
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 837 Ik wil
in de oogverdovende
in de versplinterende
in de schreeuwende
swingmill van de zon
en op regenboogschoenen
de lucht bestormen
en rennen
en zingen
en het vlies van de tijd
van mijn leven
scheuren
ik wil
leven als een bloemblad
zinloos weergaloos mooi
op de wind
stormenderhand leven
LEVEN
LEVEN WIL IK…
Onbereikbaar
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 990 roep ik, meer nog hetzelfde
versplinter het tot stof of minder
het moet…
het geschenk (voor Pauline)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 3.440 geslepen ligt het te wachten
al weken, op een bedje
van plastic bubbels
eerst moeten de ruiten schoon
dan schroef ik ergens een oog in
vis blauw garen uit een kistje
en hang het voor het middelste raam
stil hangt het daar
de wolken te versplinteren
de huizen aan de overkant
vanochtend: onvoorspeld zonlicht
breekt op mijn tapijt
in…
De S van Sirius
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 De onmacht gade slaan
in toestand van versplintering
wanneer zij moed bijeenraapt
na de beet van de varaan
Met diep ontzag ontgift zij zich
door zachtheid in herinnering
tot de Dood haar achtervolgt
en de Hemel laat vergaan
Zij fluistert haar verwoesting
-bij dageraad ontbonden-
met kracht in het gelaat
van de man die haar bemint
In…
Op de tafel stond geschreven
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 2.249 Met lippenstift had jij geschreven
in paars violet dat jij moest gaan
Onze verhouding hield jou klein
Begon te huilen met mijn armen
op het tafelblad, mijn hoofd erop
Juist op dat moment vroeg ik me af
wat voor hout er was gebruikt
welke boom er was omgezaagd, en
als de boom er niet geweest was
Van diep binnenin begon gelach
botten versplinterend…
uitgewoond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 terwijl het zonlicht
met glasscherven speelt
heerst doodse stilte
op verlaten wegen
huizen zonder buren
kraken onder het geweld
van onteigening
ramen en deuren
versplinteren de tijd
en waar liters verf
teksten braken op muren
overwoekert graffiti
gevels en straten
onkruid groeit
tussen stenen en asfalt
in het dorp
door…
jou mijn stiltewonden wijzen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 349 het is jouw stilte
die de chaos
in mij schreeuwen laat
oorverdovend malen
mijn gedachten
kakofonisch door elkaar
ik zie geluiden
vallen met een
gierend hels kabaal
ze versplinteren
mijn beelden ik beleef
het laatste avondmaal
ik geef me over aan
mijn lijden ze
kruisigen mij allemaal
kom maar in mijn
wonden…
Masker
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 977 mijn gezicht versteent
in een treurig masker
met elk niet-uitgesproken woord
wordt mijn rust verstoord
keer op keer versplinteren
je gebaren die stilte
om me heen
waarom streel je
mijn glimlach niet
waarom dans je
niet met mijn lippen
waarom omhels je
mijn handen niet
koester mijn adem
die naar je zucht
fluister jouw lied
in mijn…
JONGEREN PARTIJ NEDERLAND, de
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 171 Geen versplintering
maar verbinding
van en voor de toekomst
met en door en voor
jongeren, jong volwassenen
in een nationale politieke volkspartij
De Jongeren Partij Nederland
Lidmaatschap vanaf je 18e
eindigt automatisch vanaf je 30ste
Gaat ook voor kabinetsdeelname
bewindslieden voor hun 30ste benoemd
mogen de regerings-rit uitzitten…
levenscycluster
gedicht
2.0 met 8 stemmen 4.908 het bos richt zich groen en fris
op de onttovering na de winter
tot groei en bloei te komen
uit de versplintering van sneeuw
en vorst en ijzel wederom herboren
het laatste smeltwater zoekt haar heil
met de gevoeligheid van een moederhand
over het babyvel van haar laatst geborene
en glijdt onafwendbaar haar weg
naar het korstmos op de bodem…
heel simpel jij
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.437 ergens slaap ik wakend in een nest
verlangens, eenzaamheid en stille vloeken
mijn lijf voelt bijna onderkoeld
ik ben het moe om steeds mezelf
in ‘t duister van de nacht te zoeken
want zelfs bij warmte heb ik het koud
blaas glas in bollen die mij dragen
en alle zeven uren luid versplinteren
mij zwijgend laten vallen
maar jij, jij knipt…
uit Het Requiem van Julius Dreyfsandt zu Schlamm : Credo
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 403 CREDO
de Heer van leven en sterven
heeft weet als behoeder van
vertrouwen wat de mens in
lijden zal beërven en zal aldoor
om verscheurde harten rouwen
het is de wanhoop in
eindeloze zwarte nachten
die het leven doet verachten
het onvermijdbaar verscheiden
van al wat geschapen is
laat de rots van geloof en hoop
versplinteren…
Marine
gedicht
2.0 met 29 stemmen 11.764 De avond tingelt als een theehuisje aan de horizon; maar de stormen
daarachter, het versplinteren van hout en de wrakken die elkaar
angstig opduwen in de haven.
Kom wij maken een wandeling langs dit troebele water vol wier dat
zinkt als lood; nu erven wij een rust die van de hele aarde schijnt te
komen.…
Een belofte zo ijzig mooi koud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 191 Laat hoop maar voor zichzelf spreken en zwijgen,
In alles wat er versplinterend toe doet in het leven.
De dagen koud, mild en meedogenloos
in mijn smachtend hart versmolten
niet langer gebonden aan
het terugdraaien van de wijzers.…
boegbeeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 ondefinieerbaar delen
met de nacht die nog in mijn ogen hangt
de nazorg wraakt het oedeem dat zich
verrijkt aan kunst met aangelengde waterwegen
die in kleur het verlangen behagen met gradaties
waar wonderen teniet gaan in de voorspellingen
van een vrije geest of een te water gelaten
zee die zich dan weer meet aan de oceanen
die mijn boegbeeld versplinteren…
Gestolde gevoelens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 853 De stenen versplinteren
in alle pijnlijke kleuren van gevoel.
Tentakels scheuren zich een weg
doorheen mijn lichaam,
schurend, gillend, bang voor herkenning
Herkenning doodt het monster en
alle kleuren van gevoel
worden minder pijnlijk
na een tijd
door erkenning van verdriet
en van de echte werkelijkheid.…
Nog één keer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 106 Helaas versplinteren sommige dingen.
Maar als je het licht toelaat, dan glanzen de scherven.
In die momenten, als de scherven het zonlicht opvangen, herinner ik me hoe mooi het was.
Want wij waren het en dat was magisch.…
Diepzinnig ratelen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 447 hij
viel maar door, dat woeste water,
bedolven raakte ik, bedolven, een
lawine van invallen, uitvallen en
muizevallen, gevuld met vette kaas,
voor wie maar happen wilde, de
ijzeren klem verbrijzelde je nek,
maar goed, daar zit weer veel
plezier aan vast, zoals de zweep
van een betrouwbare minnares
opwindend is en overweldigend
machtig, versplinterend…
Requiem
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 480 CREDO
de Heer van leven en sterven
heeft weet als behoeder van
vertrouwen wat de mens in
lijden zal beërven en zal aldoor
om verscheurde harten rouwen
het is de wanhoop in
eindeloze zwarte nachten
die het leven doet verachten
het onvermijdbaar verscheiden
van al wat geschapen is
laat de rots van geloof en hoop
versplinteren…