274 resultaten.
Zwart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 339 Ondergedompeld in de
IJskoude wereld
Van verborgen dromen
Zweet het ongeloof
Uit mijn poriën
En herinneringen
Vervagen tot een onherkenbare
Substantie
Een verstikkende
Mantel van
Bevrijdend zwart
Is het enige
dat nog blijft…
Diepste pijn.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 407 De pijn is rood
Van innerlijke verwondingen
De pijn is paars
Van radeloze angst
De pijn is zwart
Van verstikkende duisternis
Het enige licht is de bliksem
Die de pijn nog dieper laat zijn…
Hof van Gethsemane
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 sterren tekenen
lichtelijk hoop
rond de duisternis
stilte valt daar
waar
De Mens
door het noodlot
wordt geplaagd
verstikkend
slikkend
met gestrengelde vingers
naar antwoorden
in onzekerheid vraagt…
Houd me niet vast
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 493 Houd me niet
houd me niet vast
in die beklemmende omarming
die verstikkende liefde.
LAAT ME
LAAT ME LOS
geef me de vrijheid
de vrijheid
om te leven
om mezelf te zijn
om te kunnen doen wat ik wil
om het te kunnen doen zoals ik wil
om vrij te zijn
om los van jou te zijn.…
Laatste halte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 116 Hoofd dat niet
Meer wil -
Benen vastgebonden
Door onzichtbare
Banden uit het
Verleden die mij
Het voortgaan
Beletten
Zachtgesponnen
Zilverdraden
Die als een
Onverbiddelijk cocon
Het lichaam omspannen
Met verstikkende deken,
Laatste halte voor
De dood…
Makreel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 De verstikkingen op het dek.
Het gezouten worden en het roken.
Vette vissen zijn erg gezond,
maar vandaag heb ik geen trek.…
Haar visie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 verstikkend het keurslijf
waarin ze zich opgesloten voelt
zij is niet iemand van regeltjes
het zijn de vormen waartegen zij zich verzet
graag wandelt ze op het randje
om haar horizon te ontvouwen
vergroot haar visie de speelruimte
waarin zij zich laaft aan al het goede…
Verloren stap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 544 Verstikkende hitte heerst,
in een huis zo koud.
Ruimte te klein,
voor een geest zo vrij.
Gekluisterd en gebonden,
het lukt niet meer.
Je breekt vrij,
met een stap in het duister.
Verlaat je de gevangenis,
eindelijk vrij.…
VERPLETTER ( Taal: AFRIKAANS )
gedicht
3.0 met 7 stemmen 5.702 Jy in sy omhelsing
verstik.…
sterven zal je in dode letters
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 377 sterven zal je in dode letters
in flarden van poëzie neerstromen
afsterven in verstikkende schaduw
neergeschreven in het graf van de muze
heengaan in verplettering van tirannie
en grauw zijn ze geworden
inktvlekken resten
ook de betekenis ben ik vergeten…
Opwarming
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 292 ingesneden
door eigen druk
weggegleden
tonglikkend
dalen
verstikkend
vallen
verdwalen
in ijskristallen
vloeibaar verdwijnen
blanke bank
groter dan de spiegelzee
laat doorschijnen
toenemend gevaar
en nog maar
het topje van ……
ongecompliceerd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 230 bruisend en speels
ongecompliceerd
ontdek ik pril leven
onder een staalblauwe hemel
zonder zweem
van verstikkend
de leegte
warm opvullend
met zoveel tedere kleuren
en zoete geuren
dat ik gelukkig ben te zijn
tussen die schoonheid…
Storm in een glazen lichaam
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 er hing een adem te verstikken
in een zucht om te snijden
water hield op met stromen
werd bloeddamp uit poriën
al het lawaai stierf eenzaam
de stilte klonk steeds harder
ik bombardeerde mijn ziel
en niemand die het hoorde…
uitzichtloos?!
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 754 levend begraven
in de zwarte aarde
van het verleden
bijtende kou
zaait verwarring
in onrustig denken
tranen verteren
lang gekoesterde hoop
op een lichtpuntje
van de wereld verlaten
in verstikkend donker
lig je daar…
WORSTELING
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 444 Goedemorgen intuïtie
Leef mee vandaag
Geef me ruimte
Knaag niet aan mijn geweten
Verdriet mij niet
Stop de verstikking
Ik ben mijn hersenen
Jij mijn intuïtie
Werk mee
Koester me
Alsjeblieft
Jij bent mij
Heb me lief.…
ademloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 hart ja
of verstikkend leven
een laatste zucht dan
voor eeuwige rust
met blauwe lippen
de blik al oneindig gericht
briest koel de wind
een laatste doe iets
als klein een gebaar
mij stilt tot verzet
want wie leven wil
doet zich spreken
alles
alles wat ik nodig heb
is vrije adem
om te leven
te spreken ook…
De maan
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 2.727 Dunne vingers grijpen om haar heen,
zwarte vegen op gouden gloed
verstikken haar langzaam.
Zij verdraagt, laat begaan.
Nog eenmaal verheft zij zich
en straalt als nooit tevoren.
De strijd is ongelijk
Hoogmoed komt voor de val.…
de aarde raakt vervuild
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 585 de stille blauwe hemel verengt zich
geleidelijk alsof een muur hem afgrendelt
verspert het hoofd en werkelijkheid
langzaam als mortel op de steen
waarin de tijd zich dringt
lucht uit het water trekt
nog kan er veel gedaan
voor het verstikken nadert.…
Als serpenten mij omhangen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 306 Verstand op nul
Blik op oneindig
Strakke schema's
Die als serpenten
Mij omhangen en mijn
Ik verstikken in
Meedogenloze omstrengeling -
Als het leven zich moedeloos,
Bloedeloos, overgeeft aan
De dood die mij gretig
Opwacht ontdek ik dat
Ik aan het leven te kort kom…
Het Pad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 Ik slik mijn geluk,
wanneer ik dreig te verstikken in de mist.
Nu hoeft het niet meer,
ik heb mijn weg gevonden.…
Het afscheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 411 ik heb jouw laatste dagen geteld
op de vingers
van mijn hand
wij wisten wat
zou komen
verdriet groeide
met het uur
jouw stilte
werd verstikkend
en op den duur
vulde mijn stem de kamer
met het herhalen
van jouw naam…
Cirkelgangen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 265 Blaast miniaturen op
tot dreigende kastelen
waarin verstikkende lucht
de ruimtes weer verkleint
angstzwart zwetend regeert
duizellicht zwaar verduistert
deuren blijken onvindbaar
in opeenvolgende cirkelgangen
alles lijkt uitgebrand
opgeblust tot niets…
Laat me gaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 427 Ik adem je
Ik voel, ik lijd je
Jouw pijn, jouw hart bèn ik
Mij rest stof
Ik mis je zo
Jij doet mij verweken
Om het besef dat ik ga missen
Neem mijn adem
Met jouw lippen
Opdat ik mag verstikken…
Verdwaald
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 415 Voel de cocon
Hermetisch afsluitend
Verstikkend in mezelf wil ik schreeuwen
Vechtend tegen apathie
Ben ik radeloos om niets
Om alles…
Vague de chaleur
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 547 Ranken verstikken
dit huis
als de tentakels
van een groteske octopus.
Ik waan mezelf
twintigduizend mijl
onder zee,
snak naar adem
en worstel
door de borrelende hitte
naar een oppervlak
dat geen bevrijding brengt:
de nacht stort zich
als een gloeiende golf
op de brulboeien
van mijn ogen.…
Opgelucht
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 472 Er was weinig zinnigs tegen hem te zeggen
Dus mijn ongewilde stilte wraakte zich alom
Het verwurgde en was alles verstikkend
Hij borrelde met een strot vol verwensingen
Gevoelloos stripte hij zorgvuldig mijn huid
Doorbrak grof mijn broze defensie
Vernederd doch opgelucht stond ik buiten…
De stilte kruipt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 226 jouw ziekte vereenzaamt mij
het houdt deuren gesloten
waar ooit licht onderdoor
glipte blijft stof langer liggen
de leegte verruimt zich
zienderogen doch kruipt
de stilte dichterbij bijna
verstikkend kleurt ze grijs…
Netgedicht ; Wier instinkt haar nooit verlaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 Verstikkend zou het moeten zijn.
De vis glibbert door de maas
kieuwt kauwend spartelend.
Opluchting......
gevonden onder water.
Met bolle ogen
zoekt zij haar weg
en vindt consorten in
de jungle van de zee.…
Lucht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 79 je neemt het woord
alsof je het uit
de lucht grijpt
de rode krasserige strepen
met scherpe tong
zijn niet van de lucht
mijn huid, een pantser
staakt enkele deuken later
het verzet
de verstikkende lucht
berooft me van mijn adem
laat me zwijgend schrijven…
het hart uit het lijf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 verborgen
in het slib
op de
bodem van
de rivier
raakt het
water je
soms aan
het slib
omklemt je
moeiteloos
als een stolp
een gesloten
huis onbewogen
in verstikkende
duisternis
hoe blaas ik
lucht door de
loden hemel
hoe lijm je
verscheurdheid
hoe vind ik
je hart
opnieuw…