213 resultaten.
"web"woorden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 635 Ik raakte verstrikt
in het web van je woorden
die je weefde met ragfijne akkoorden
tot gevleugelde gedichten
die m'n ziel raakte
zijdezacht
maar het bleek een illusie
en viel uit je web
met verpletterende kracht…
verdwaald
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 296 de koude nachten zijn vervreemd
van het warme schijnsel
ze staren ijzig in de verte
verdwaald in het land van nimmer
verstrikt in poelen vol moeras
is het onbereikbaar immer
verder weg dan het ooit was…
Openheid
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 401 ik ben geen dichter
maar een ruimtebrenger
bruggen wil ik over onbegrip
slippend op beregend steen
hakkend door verstrikte takken sleurend
aan verbindingshaken
die vanzelf verstrikt gaan raken
in het oerwoud van het zijnsgevecht
waaraan de mens nu eenmaal hecht
als bij een zwaarbeladen jungletocht
bevecht ik log de doorgangswegen…
Machtige onmacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 Verstrikt in de klauwen
Van het meervoudige monster
Tentakels strak om
't Lichaam gesnoerd
De adem vrijwel benomen
Leven niet meer uit Zijn hand
In een toestand
Van levend doodzijn beland
Door macht'ge onmacht overmand…
Dageraad
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 156 In heldere eenvoud zijn -
het verstaan zonder woorden
Niet verstrikt in droom en gedachte
die in golven gaan en komen
En in liefde gaan
het hart een kalme nachtzee -
lichtbundel die door het donker glijdt -
door een nieuwe dageraad gedragen…
wat we worden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 verstrikt in een
streng die ons
omknelt
stiller
almaar stiller
een verdord blad
schuifelt van
stoep naar rand
verder weg niets
blijft bewaard
het onvermijdelijke
tot het einde
vol in het gelaat
zien tot we
niemand worden…
stilte
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 449 ach het nadert
onontkoombaar
als de nieuwe maan
onomkeerbaar
als dood na leven
nog zijn wij ontheemd door pijn
te verstrikt in het verleden
te gehecht aan het heden
om het te kunnen accepteren
dat verlangen naar het pijnloze
die beleving van de stilte
als troost voor het einde…
Over het bezit
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 226 Het is vaak bij allerlei soort zaken,
belangrijk, er niet in verstrikt te raken.
Al wat je ‘bezit’ blijkt vaak te renderen,
als je het in jezelf gaat investeren,
als je, het je ‘eigen’ kunt maken.
Zo kun je er voor waken,
je bezit niet kwijt te raken.…
Ontmoetingen zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Ontmoetingen zijn
het klokkenspel
regelmatig laten donderen
bij de tijd blijven
zonder angst tijdig zijn
om bij de eerste klepelslag
dekking te zoeken
achter de wijzerplaat
verstrikt in raderwerk
van vernuft.
portret gemaakt door
E. van Stokkum…
benarde situatie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 281 Langzaam begint het te deinen
en ik onderdeel zonder
zelf en met velen,
verstrikt in
het woud van woeste woorden.…
In de naam van ..
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 verstrikt in 'n regime vol geheimen
waarin zij langzaam aan
haarzelf verloor
volgde zij haar hart
en koos voor hem
ondanks afkeuring van
nimmer zou zij liefde ervaren
maar voor altijd gevangen blijven
tot de haat uiteindelijk overwon…
Monddood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 De woorden worden woest teruggeslagen;
gewond, monddood blijven ze liggen
weggemoffeld als de natte bladeren
tegen het troittoirband
De tong beweegt om een enkele
naar ademsnakkende
buiten te brengen
Raakt dan verstrikt in het net
van de innerlijke criticus…
niet getelde dagen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 we raken
verstrikt in
kleverige draden
van een spinsel
wie voelt na
het losweken
de schijn van
bevrijding
als hij langs
zere struikelpaden
in het laatste
voorland valt
wie wil soms
verdwijnen in
zachtgekleurde
troostwoorden
en niet
getelde dagen…
wandeling door onaantastbaar verlangen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 721 verloren in wanhoop
als de enige vlucht
verstrikt,
in je eigen uitgezette dwaalspoor
de liefde verzucht
onnavolgbaar ben je
je grauwe gebied wordt groter
maar pakt je in
echo's,
klinken in de verte
klanken vervagen
je loopt er middenin…
De bretelmoord
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 509 Hij sputtert tegen
raakt verstrikt, wurgt zich;
zelfdoding edelachtbare.
Nu U weet hoe het zit
mag ik toch wel naar huis;
we eten pannenkoeken.…
Bron van frustratie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 Verstrikt.…
stok achter de deur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 ik ben een manke vogel
die alleen in dromen vliegt
met armen van verbeelding
gebundelde kracht in borst
weer wakker stort ik neer
in het matras geklitte veren
doelloos gefladder lucht protest
de dag verstrikt in prikkeldraad…
Mijn woorden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 129 Jarenlang vergezeld
door de schijn
slechts zichtbaar voor
hen die
het waagden
te verdwalen in
de onmetelijkheid van
mijn ziel
maar hopeloos
verstrikt raakten
in de spinsels
van mijn brein
Onvermoeibaar
probeer ik
letters te vangen
maar mijn woorden
verdwijnen onafwendbaar
in de kieren
van mijn leven.…
Barri Xines
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 384 Achter flinterdun glas
is het uitpuilende blauw
van dijen
in netkousen zichtbaar,
verstrikte mannen
happen naar lucht
en staren blindelings
op hun eigen reflecties.…
Als attractie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 je liefde
was stroperig
hongerig
verstrikte ik
in je web
gracieus
kwam je nader
dansend
op draden
zinnend op pret
je zoog
me niet leeg
maar verenigde
slechts genen
zodat leven bleef
als attractie
liet je mij
hangen om
nog meer prooien
te kunnen vangen…
Schaduw rondde al
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 53 nooit wilde ik buigen
maar schaduw rondde al
onder de last mijn schouders
ik die altijd
hoog op tornde
tegen de strakste wind
elementen trotseerde
met fier geheven hoofd
in de trots van mijn jaren
ben verstrikt geraakt
op stikken na sterft de tijd die
mijn bestaan nog mogelijk maakt…
Zonsondergang boven zee
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 ik sleep de zonsondergang
tot vlak achter je hoofd
je haar lijkt wel van ebbenhout
in de waaier van rood licht
de lucht trilt en weeft zich
teder rond je zachte huid
ik raak je aan, je heupen
raak verstrikt in je armen
zeewater bubbelt
als champagne…
Burka gedicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 559 gesluierd is mijn taal
verstrikt in woordgewaden
worstel ik totdat ik
bijna stik in-
ademend verplichte stof
mijn ogen zijn niet
neergeslagen als ik breek
tradities loos in schrift
van warm naar koud
het boeit mij niet
of u van mij
of mijn gedichten houdt
vrij wil ik zijn en
naakt in stromingen
van ongedwongen stijl…
Ontzilting
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 115 een koelkast geopend
het licht gevonden
de eigen weg gevolgd
in zwanendrift verstrikt
de oerkracht gezocht
kwetsbaar geworden
nooit vergeven
sommigen wel
de veters losgetrokken
die weer
in de knoop geraken
de friet gegeten
het zout vergeten
geen probleem…
De vreemdeling
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 103 Aan stof en puinhopen ontsnapt
Gevlogen voor het grof geweld
De greep van water nauwelijks ontkomen
Verstrikt in grauwe grens versperring
Een nachtmerrie, de slaap ontsproten
Snakkend naar het ochtendlicht
Waar is mijn lief in het Avondland
De hoop snelt voor mij vooruit
Gesmoord in onbegrip.…
Betweter
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 nog altijd
houd ik van jou
wel op ’n afstand
daar jij mij
niet meer velen kan
gedragen in ’n hart
dat je met pure liefde
omringde
raakte je verstrikt
in jouw eigen web
de moed
die je je eerder
toegeëigend had
gaf je aan de wind
jij wist wel beter…
in de maalstroom
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 169 met rommelende onderbuiken
draaien wij ondersteboven
In de maalstroom en terug
verstrikt in het web van het zielloze zijn
de altijd hongerende onrust
schreeuwt naar alle moeders
maar de borsten van de moeders
zijn allang opgedroogd
in de zo ontstane kraters
verschuilt zich de valse slang
vluchten kan niet meer
en er is geen weg terug…
ontkenning ontkend
hartenkreet
1.0 met 16 stemmen 1.537 de eenzaamheid is zelfverkozen
en spreidt zich uit
ik hoor haar stem
en zie haar gezicht
het hart zingt
zelfs verstrikt
de ontkenning is net begonnen
maar ontkent zich niet
die blauwe ogen
achter die blauwe ogen
die eeuwige spiegel van de ziel
die eeuwige herkenning
van eenzaam zeldzame liefde…
Elegie
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 729 Op bizarre wijze
verstrikt en droog gebloed,
lijkt hij nog het meest
op een verfrommelde landkaart:
geronnen rivieren volgen
het besmeurde relief van zijn veren.
Uit een donkere plek
onder zijn verwrongen nek
groeien rode bloemen.…
Het Huis
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.589 Men is verstrikt in het huis
men loopt van broodkast naar muur
men klopt op het beeld van een deur
men schrikt van het letterlijk zicht
eerst schrijft men gedwee wat er is
dan leest men hoe alles ontvleest
in de avond dooft men het raam
men hoort nog gehoorzaam een beek
dan dover in het donker de zee -
--------------------------------…