onder de mangoboom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 
85
85onder de dichte brede kruin
van de bloeiende mangoboom
zweeft het timbre van vader’s
stem die in trage tijd naar het
verleden van zijn voorouders
reist de oude man wandelt met
de doden in woorden vangt hij
hun leven vroeger is niet ver
weg de mangoboom ziet toe
heeft weet van de verhalen
de mensen en de geesten hij was
immers altijd…
Bezig met laden