936 resultaten.
VOORZANG
poëzie
3.0 met 11 stemmen 5.470 Ik zie je wel, al ga je snel
U in het bos vertrekken*.
O maagdeken, uw klaar’ aanschijn
En kun di* niet bedekken.
Voor die u mint, mijn lief! Ik bin ’t*,
Ai, wendt uw snelle voetjes!
En is ’t uw wil, zo sta wat stil
Of ga tenminste zoetjes*!…
oh welk een gruwelijckheyt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.678 oh welk een gruwelijckheyt
dook op uit het Leidsch archief
Goeie Mie zeer geliefd wief
in de hele stad zo bekend
als mens van hulpvaerdigheyt
bij arme zwaar zieken present
teer en zacht bijna zelfs voor nop
zorgzaam en attent bij hun getob
Mie's tante lag lijdend te bed
haar vertrek leek aan te staan
ja zie daar kwam de Goeie Mie
met…
Waterkinderen
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 406 Wanneer zou haar waterkindje mogen vertrekken ?
En waar zou het belanden ? In de hemel of in de hel.
Ze dacht aan hoe slecht ze was geweest…en ze zou
blijven komen. Om haar schuldgevoel kwijt te raken
Maar die raakte ze waarschijnlijk niet kwijt was ze bang.
Dat droeg ze bij zich, haar verdere leven lang.…
Op Beppe erfje
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.662 Op Beppe's erfje met wat bomen
Stond een spitkeet laag en sober van bouw
In de kleine schone vertrekken
Woonde de eenzame wijze oude vrouw
De jaren gingen voorbij
Ze treurde om het heengaan
Van hare man en kinderen
Ze gingen naar elders
Ver weg van Beppe's stee
De kinderen namen bij het afscheid
Omdat het niet anders kon…
Hart verdwaald in Spanje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 883 en Ik mis je zo
Sevilla, heerlijk bruisende stad
Wirwar van straatjes
Zapaterias en bars, rebajas overal
Bezoek die ene bar, die steeds dezelfde blijft
Oloroso nergens beter
Estremadura, Extremadura
Extra-mooi, Extra-ruig
Als groot tapijt uitgestrekt
Om elke zonnestraal te vangen
Je zilveren levensader doorkruist mijn hart
Van hier vertrekken…
Vakantie
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.042 De laatste week voor het vertrek
van alles nog te doen
een stofzuiger door het huis
een doekje door de w.c.
vervolgens gaan we dan op pad,
gepakt en wel alles stond klaar
de deur gaat dicht de sleutel
hiernaast want buurman verzorgt
de plantjes en de post,
heb je ook geen omkijken naar
Drie weken lang.…
Dromend over Limburg
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.550 Buurten waar
een mens nooit
uit zal vertrekken
omdat het hun
leefgemeenschap
is en altijd zal blijven.
Dorpen waar altijd
weer een feest is
gewoon omdat men
daar graag woont.…
Beschimmeld brood
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 629 Ik wilde juist van daar vertrekken
naar elders waar de zon schoon scheen
lachend daar buiten
te zijn gesloten
waar een zee
van bloemen om me heen,
toen je de sleutel kwam verstrekken;
ik dacht: ik ga er toch maar heen
maar wat ik vond: verbitterd brood
jouw leven bleek al jaren dood;
vond er vervuild,
vervallen en vergeten
wat vers zo graag…
GOÊNACHT, VAARWEL!
poëzie
2.0 met 7 stemmen 421 ---------------------------------------
Dit gedicht schreef Frederik Hemkes toen hij naar Zuid-Afrika zou vertrekken, waar hij een baan als leraar Nederlands kon krijgen.…
Lieve Daniël
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 213 Mijn vertrek betekent niet dat ik minder van je hou.
Geniet van mijn momenten met jou elke keer.
Denk zelfs dat ik nog meer van je hou je nog meer waardeer.
Sorry Daniël dat papa niet dagelijks nog alles voor kan doen.
Ik besef heel goed dat je veel moet leren je bent nog zo groen.…
'Wenn Ich einmahl soll scheiden'
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 896 overtuigd ben geraakt, wel sensueel,
sentimenteel en met name
door die godsdienstige levensopera bij uitstek
De Mattheus Passion van wijlen onze Bach
met die pijnlijke confrontatie voor Christus
'Wenn Ich einmahl soll scheiden'
Hij bleef er alleen voor staan
ik nu niet met mijn sterven
met jou erbij, jij aan mij zij
neigt het naar een blij vertrek…
Vaarwel! Vaarwel naar 't Zuiderstrand!
poëzie
4.0 met 1 stemmen 493 Kiewiet de Jonge, Voorzitter van het ‘Algemeen Nederlandsch Verbond’, bij zijn vertrek naar Zuid-Afrika.
Vaarwel! Vaarwel naar 't Zuiderstrand!
Neem onze groeten mee
Voor wie een zonnig vaderland
Eens vonden over zee.…
Hymne aan de stilte
poëzie
4.0 met 2 stemmen 672 I
Weer, stijgend door de koele nacht
De bergen op ter eenzaamheid,
Omgordt mij de geheime macht
Die mij tot Uw gemeenschap wijdt;
Der mensen woningen ontvlucht
En hunner woorden vreemd gerucht,
Ver van hun liefde en hunne haat
Tot Ú mijn hoog vertrek en toeverlaat.…
Een vaste burcht, die ook vaak huilt
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 109 Ik ga, vertrek, het zit erop, het was mooi
Zeker de alt, 'een vrouw met kloten'
Ik breng haar die complimenten over
Ik verlaat de kerk, het plenst van de regen
Ik denk aan mijn familielid
Mijn tranen vermengen zich
Met die van God, die vaste Burcht
Die zo vermoedt ik vaak huilt!…
poetsfobie
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 2.678 Het automatisch poetst, schrobt en verder trekt
In het volgende vertrek.
Als een ritme van de dag,
Op en neer, het weer opknappen mag.
Een wonderbaarlijke belevenis is het wel
Een uitgewrongen dweil, wat ik je vertel..
Elke dag ontdekkingssmerige verrassing in de douche
Waar ik het voor doe.…
Rousillon en Provence.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 874 Gouden zonnestralen dalen in stilte neer op
wit uitgeslagen rotsen in het westen waar
de adelaar en de wielrenner zijn kunsten vertoont
het wegdek glinstert in de zonnegloed en
een kruis dominant staat te schitteren op
de hoogste bergtop alwaar vanaf de
paragliders dagelijks stil vertrekken.…
Economy cruise
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.126 '
Hij bracht hem naar een schoon vertrek.
Daar lag op bed de mooiste stoot
die hij zich wensen kon - te gek!
Ze zei: 'Kom hier, maar nét zo bloot.'
De heer verliet hen zeer discreet.
Nog nimmer had-ie zich zo gauw
met 't oog op minnespel ontkleed.
Verdomd, wat mooi was deze vrouw!
Hij had zich bij de stoot gevoegd.…
De maandag nachtmerrie
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 2.861 toevallig niet het antwoord op mijn vraag
Nee, meneer geen idee, mompel ik is als antwoord op zijn vraag
Maandag 9.45
Weer sta ik voor de deur
Opnieuw bang voor haar ochtendhumeur
De deur gaat weer open
Van bangheid zet ik het op een lopen
Maandag 10.00
Ik heb zojuist besloten
Na een kwartier te hebben gelopen
Te stoppen met school
Ik vertrek…
Mevrouw van Dam
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.096 We gaan vertrekken, Josephine
De scheepshoorn verstomt je dralen
Kus me door je tranen
Ik heb je meer dan wie dan ook bemind.
Vergeet me nooit Josephine
Blijf altijd aan me denken
Wat meer kan ik je schenken
Dan een kus en de herinnering.…
Het overzicht (van een onthaal).
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 340 Voor 't vertrek verbrandde ik spoorloos ons afval,
gewillig waren de wind en het vuur.
De schapen zagen ons gaan, blaatten toe!
“Daaag!', riep ik met een zwaai,
keek nog één keer goed over de baai.
En na het landen was hij spoorloos,
zonder een afscheid.
Ik wachtte, zocht en belde vergeefs.
Na een paar dagen mailde hij een rekening.…
Sint- en Kerstman 'k zag hem echt!
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 757 Ik vertrek weer op mijn slee
't is mijn tijd nog niet,
moet nog hard aan de slag,
ach als je mijn werkomgeving
toch eens zag.…
Eerbied: Het Zwaluwtje.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 90 Wanneer vertrek je weer van hier?
Leg eens uit. Waarom vlieg je toch zo vlug?
Jij acrobaatje, teken je? Altijd, heen en terug?…
BRUILOFTSLIED
poëzie
3.0 met 6 stemmen 3.376 Mijn gade, het is goed, wij zullen toeven
In een klein stadhuis, ik zal niet vertrekken,
Al bleven mij veel eilanden te ontdekken
Die zich om mijn afwezigheid bedroeven.
Niet dicht bij zee, om mijnentwil,
't Werd mij ondraaglijk aan de rand
Der ruimt' te rusten, bij de golven stil:
Bewaar mij diep in 't binnenland.…
'S MOLENAARS DOCHTER
poëzie
3.0 met 1 stemmen 697 En ginds in de molen, dáár zongen zij luid,
Dáár klonken de gasten op 't welzijn der bruid;
Drie dagen verstreken, toen zaten zij weer
In 't eigenst vertrek aan haar doodmaal ter neer.…
Eudaimonia
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 109 ."
Zo dan sprak Solon de wijze tot Kroisos,
Verslaafd aan de weelde, aan luxe zich lavend,
Doch Solons woord kon hem geenszins bekoren
Heen zond hij hem, en liet hem vertrekken
Verrekken en keurde hem geen blik waard...…
Bruiloftslied
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.099 Mijn gade, het is goed, wij zullen toeven
In een klein stadshuis, ik zal niet vertrekken,
Al bleven mij veel eilanden te ontdekken
Die zich om mijn afwezigheid bedroeven.
Niet dicht bij zee, om mijnentwil,
't Werd mij ondraaglijk aan de rand
Der ruimt' te rusten, bij de golven stil:
Bewaar mij diep in 't binnenland.…
geen lief, geen hoop, geen eiland meer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 duister aan mijn ogen
verstrikt dansen wij samen macabere liefdesdans
draaiend en sneller draaiend de dans van verbeelding - die dodelijke dans
op muziek van de hartstocht zoek ik naar stilstand in jouw beeld
duizelingwekkend snel en rond trekken fragmenten voorbij
die naadloos versmelten in elkaar
bedrieglijk waar voor draaierige ogen
met jouw vertrek…
Flip Slokop
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.179 edelmoedig man in nood
kreeg medelijden met de Jood
en zei kom ga met mij
er zal nog wel een ketel zijn
en ze stapten blij van zin
een ketelwinkel in
Baas Koperrood zo sprak Slokop
zoek mij je grootste ketel op
Baas Koperrood die ging terstond
en zocht zijn hele winkel rond
toen bracht hij een ketel op de baan
die nauwelijks in het vertrek…
Het lied van de wijn
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.808 De wind vlaagt over mijn gelaat
en koud en later wordt het uur,
ik treed weer binnen het vertrek
en zet mij eenzaam naast het vuur
en denk aan het voorbije feest
van vriendschap en van overvloed
- ik glimlach om de volle vreugd'
van 't jong en krachtig bloed.…
Het huisje in de duinen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.766 Hij dacht aan 't broklig muurken,
Dat d'enge tuin omsloot,
En aan de violierstruik,
Die uit de kloven schoot,
En hoe zijn moeder weende,
De avond voor 't vertrek -
Sinds zonk zo menig avond
In scheemring over 't dek.
Hij wreef een traan uit de ogen,
En 't arme kind begon
Een oud vergeten liedje,
Dat zijne moeder kon.…