Alle inzendingen over vervlogen tijd

Daar wil ik niets meer over horen, het zijn vervlogen tijden. Niets wil ik nog meer aanboren, alles is geweest, ook het lijden, het is de wroeging die ik wil vermijden!…

Een lang vervlogen tijd huist in de gedroogde bloemen in je haar.…

stilte, dat fenomeen uit ver vervlogen tijden zou je graag horen desnoods alleen maar weten dat je ooit nog komt…

spreekt pijnlijke boekdelen die van vervlogen tijden waarin het slijpen van messen nog vlijmscherp voor de geest staat men niet schroomde ze te gebruiken…

Hunkeren naar vervlogen tijden, waar alles veel simpeler was, wanneer je iemand ontmoette spontaan samen verder gedachteloos. Mijn ziel voelt, wijst mijn weg in de mooiste toevalligheden, de wonderen van het leven, toch ieder gedwongen weer op zichzelf, vervlogen tijden... die achter de horizon stil verdwijnt.…

zong Marilyn miss silver screen in vervlogen tijd op 't witte doek uitgemonsterd in haar wijd uitstaande oogverblindende wonderwitte mannenhart en ogen blik verslindende boven beide bovenbenen vrijelijk door een luchtstroom opwaaiende zomerjurk een bruidssluier in wittebrood vervlogen tijden lang geleden…

Men sprak vroeger van een dolende ridder, een figuur uit lang vervlogen tijd, want de ridders van tegenwoordig zijn zelfs het dolen allang kwijt!…

vermoeid leunend tegen het houten kruis een paar hoog bejaarde krukken een wonderbaarlijke genezing uit vervlogen tijd misschien..? Lejo van Kuijeren…

Krabbels op papier Krabbels in de wind Van lang vervlogen tijden Die je niet verdringt Krabbels op mijn lijf Krabbels op papier Jij bent nog steeds daar En ik ben nog steeds hier…

Voel je als een vlinder fladderend in de zachte wind Voel je als in vervlogen tijden als een zorgeloos spelend kind Voel hoe het was om te spelen in het gras toen je die fladderende vlinder was…

Vervlogen tijd Vervlogen gedachten Wetten der logica Waar niemand meer op zal gaan wachten Verwrongen beelden Kris kas door elkaar Wat is nog werkelijkheid? Wat is nog waar? Wie is nog zichzelf? Is die hij was en doet zoals hij deed Hij is dement Hij is het, die het niet weet…

tijd…

de vlammetjes achter mica ruitjes als tongetjes die een verhaal vertellen over de vervlogen tijd toen alles nog sober was en het leven zó leefbaar jezelf betrappen op een hang naar warmte en een vleugje heimwee dat is wat het is…

het plaatje zegt veel de klompen daargelaten moeder de vrouw in een stoel met het schort stijf gesteven harmonie van jaren her weergegeven in het zwart/wit van een lang vervlogen tijd…

Het uiterlijk in een nieuwe tijd niet te ontkennen zal met recht van zegen eens jouw kant uit vallen; die stof uit vervlogen tijden jij knap voorbij zal rennen, de schoonheid van binnenuit geurende stof doet stallen.…

Ze doolde door geplaveide straten van het verleden dwalend in het doolhof langs verloren zijwegen van haar heden bewust de beelden van vervlogen tijden langzaam maar zeker vergeten verder op zoek naar de poort van haar weten.…

“Toen Zeus de vrouw Europa had gespot, besloot hij met een list haar te verleiden...”, vertelt de mythe uit vervlogen tijden. Wat wil je, met een potentaat als god. ’t Laat onverlet, ook nu de unie beeft, dat ons Europa Griekse wortels heeft.…

De griepbestrijding uit vervlogen tijden: Daags moest ik van september tot aan mei, (Liefst zeven maanden met een ‘r’ erbij), Wat levertraan om ziek zijn te vermijden. Nu is de letter ‘u’ weer in de maand: En wéér heb ik mij in de herfst gewaand.…

hoe dikwijls is geluk niet meer dan een oude droom uit een vervlogen tijd ik heb er destijds zorgvuldig notitie van genomen en het opgeschreven in een groen cahier met mijn naam in schuinschrift op het etiket nu ik na jaren de woorden durf te herlezen betrap ik mijzelf op weemoed…

Boven een grafheuvel nog onberoerd hangen oude tijden even stil als mijn gedachten wijlen naar degeen die daarin rust mens uit lang vervlogen tijden waarom wordt mijn ziel geroerd verlost een simpel gebed een versteende geest zijn lijden?…

zoals in schemerduister van de valavond alles zal vervagen zo zal het gaan met ons geheugen met uren van vervlogen tijd groeit taal tot onvolkomenheid verliezen woorden kleur en klank gaan zinnen telkens vaker mank zal kracht van taal en tijd verloren gaan in eeuwigheid…

Ik dacht dat we allang bij 5G zaten Maar blijkbaar verlangen ze toch terug Naar lang vervlogen tijden, minder vlug Waarom anders nog over 2G praten De hele maatschappij die valt straks stil En dan zeggen: omdat jij die prik niet wil..…

Tussen zijn opgeschoten kameraden staat hij als een pionier uit vervlogen tijden.…

soms licht de zee nog op in het blauwgroen van je ogen verdrijft een zonnestraal de donkere schaduwen die onrust spoken zingt je stem een liedje uit vervlogen tijden vatten je handen in herkenning warm de mijne dan lach je naar me in gelukkig zijn vergeten is de loslaatpijn…

Karin is verslaafd aan Johan maar díe houdt - onder meer - van Nel op háár beurt weer verlangt naar Chris wiens hart bij Mary is, zo vol van ene Eelco voor wie het leven zonder Karin zo zonder inhoud is -------------------------------------------- hiertoe geïnspireerd door een liedje uit vervlogen tijden.. van…

Er speelt Een melodietje op de Voorgrond Van mijn hersengang Een spinnetje ontrafelt mijn geheugen En vervlogen tijden Willen zeggen Dat ze mij hebben gemist Dat er een wereld opengaat Zodra ik mij ontrafel van onzekerheden En ik bemin Dat dat wat ik ooit Heb gegeven Zich geweldig voelt omdat het mij Gegund geweest is Om vrij te…

Lawrence of Arabia die de woestijn in trekt een iconische film uit vervlogen tijden waarin echte mensen op echte kamelen rijden zonder expressieloze robots of special effects de beste acteurs die in een episch verhaal prijken een lust voor het oog, daar blijf je naar kijken…

door stramme handen ontglipt mij de jeugd waar een hart jong gebleven het testament maakt van zijn leven en in vermoeide ogen dromen vervagen speels verlangen naar vervlogen tijden dit doorleefd gezicht aanschouwen mag dat toekomstdromen liggen verborgen in reikende handen van een kind…

Niet de vele knopen tellen de afstand noch de mijlen over zee onzichtbare draden worden verweven en hechten aan het tikken van vervlogen tijd daar waar het landen vaste grond geeft in geloof zal het hartenbloed weer stromen, twee handen leggen leven in een omarming van liefde…

haar vinyl zat vol echo’s uit vervlogen tijden het startruis had een intro om te benijden de beginvocaal nog ongepolijst was in essentie klaar het wiegend golven van de plaat intrigeerde zonder maat in de hartslag van toen voelden wij wat emoties doen als nieuwe muziek zijn barensweeën krijst jeugd ook aandacht krijgt…