Alle inzendingen over vervullen

niets méér zijn in verlangen, het vermoeden van een wens onvatbaar in het bestaan als diep een hand in de jouwe en dromen die blijven wie zal je horen in de witte stilte van ontroering van een mens, een engel of een bloem en iets van oneindigheid; het leven tegemoet…

Alleen het grootste was groot genoeg. Dostojefski wankelde door de kamer; we zongen de Matthäuspassion van buiten, onthulden verrukt de Negende, doorgrondden de wereld met rechter elleboog op linker knie, voelden ons vertrapt in de burgers van Calais maar grepen naar de zon met de voorpoten van de sfinx en spraken in kleuren van Rembrandt…

Het beste van voor jaren dringt vanavond tot mij door. Al je gewone vragen vinden weer gehoor. Regent het. Ja het regent. Goede nacht. Laten we nu gaan slapen, zeg je zacht. Wij luisteren en liggen. Wind beweegt het raam. Blijf zo maar liggen, zeg ik, en ik noem je naam. Alles wat antwoord is gaat van mij uit. Je wordt vervuld van de oneindigheid…

De moeder schuift het venster op en weent, De kalme kamer ligt van zon doorspeeld En, op de rand der stervenssponde, leent De ziel des doden over tot zijn beeld. Hij kan niet scheiden, want hij ziet zijn mond Die, als een sikkel door het koren zwaait, Oogsten deed zinken, zoet-gerijpt en blond; Maar nu zijn alle velden afgemaaid.…

Daar leeft ook liefde, die op vervulling wacht. Zuivere liefde kent geen verliezers. Ware liefde schept geluk.…

Verlangen is dat wat niet kan Wensen van iets Willen van niets Verlangen is vervulling waarvan?…

Een leegte Niet te vervullen Met mijn tranen Misschien Eens zo vol Van leven en geluk Bruisend en nu Een leegte…

anders dan jij Voor jezelf kunt vervullen…

Moge Hij u ook nu vervullen met Zijn vrede.…

De geploegde akker ligt daar het nieuwe zaad zal wasdom geven zo is het ook in het leven aan het begin van het nieuwe jaar voor ons ligt onaangeroerd de tijd wij mogen de tijd vervullen met blijdschap of met narigheid met tienen of met nullen de toekomst nodigt uit om dromen te vervullen neem daarom een kloek besluit met passie en liefde…

gangenstelsels staan boven en onder elkaar krioelen lopers de grote hoop vervullen organiseert hun chaos…

Laat beide ogen langzaam glijden over hetgeen ik duidelijk bied is het zicht wat vaag en dubieus zet dan een brilletje op je neus zodat je mijn aanbod prima ziet Laat je stembanden stevig rollen en klaterende klanken klinken je tong mijn tere waarheid proeven slik mij, al dan niet naar behoeven of laat me diep in je verzinken Ik zal je…

Nu zal tot vervulling komen wat de Heer heeft aangezegd: lentelicht voor winterbomen en voor heel de wereld recht; levenskracht voor de verzwakten en de lammen zullen gaan; oprichting van de geknakten en wie doof is kan verstaan, want een Kind is ons geboren: Vredevorst en God van trouw.…

Toen ik omkeek was er licht waar ik dat niet had verwacht hieraan had ik nog nooit gedacht jij was er in een goud doorzichtig kleed je keek me lang doordringend aan ik voelde me heel opgelucht en slaakte een diepe zucht de streling van jouw blik vervulde mij met dankbaarheid ik trilde, zweefde van geluk voelde mij een rijker mens de vervulling…

Wellicht heeft ook Eugène gefantaseerd -Als puberjongen in de jaren tachtig- Dat hij Vanessa ooit...Godallemachtig... Dat is hierbij alsnog gehonoreerd Dus waarom voelt het niet of hij in deze De held van onze lichting dient te wezen?…

Geluk en vervulling zijn afhankelijk van je vermogen om risico's te nemen om te confronteren en problemen uit te werken om je diepste geheim prijs te geven en je vrij te voelen je hart te luchten wanneer de ander belemmeringen in de weg legt…

ze zong het lied van de voorbije jaren van liefde en verraad van vreugde en verdriet van wachten op vervulling maar al met al zou ze het zo weer overdoen…

Verlangen wordt eindeloos maar niet de vervulling.…

eeuwen van stilte in de schemering van zware gewelven zacht kaarslicht voor de moeder en haar kind opvlammende hoop voor de vervulling van een vurige wens…

Als alles leeg is Wie zal dan nog Vervulling geven aan Wat de mens bezielt? De aorta snakt Hortend en stotend Naar adem, Vechtend om leven, Vechtend om lucht…

Wat ik zoek zal ik vinden met jouw woorden en de wensen die ik niet verlies als jij weer achterblijft en alleen de gehoorzame tijd je passie een vervulling geeft.…

het heilig vuur van zoet riekende liefdeswoorden verwordt tot zwak gloeiende scherp geurende sintels na de vervulling door zwetende lijven remy…

dan in orkanen er was toch die belofte van vervulling waarom moet daar dicht voor dan altijd weer een orkanisch einde zijn.....…

Diepgeworteld in mij Schuilt Mijn hart Die in duisternis kiest Naar Een wens Gebonden naar vrij Tranen van de geest Vervullen Mijn ziel Overheersen Mijn lichaam Binden Mijn leven…

Laat mijn hersencellen swingen Ik wil niets meer bedwingen Rollen en krullen die mijn leven vervullen Geef me de kracht op te gaan in jouw macht Dat muziek mijn leven wordt Dat mijn leven muziek wordt…

In mijn eentje op de late avond die neigt nacht te worden onststeek ik een kaars en een sigaret onthoofd ik een biertje en mijn eenzaamheid het kan me lichter wegen juist terwijl ik er met licht om treur.…

Sla de steen rijp vang zijn bloed en voed de roede met striem en twijg van bomen. Dat vliedend leven water beroepshalve openingen slijt in grot met doorzicht naar de waarde van zijn droom en dan dat inzicht hoe men zijn wanen reeds sinds lang heeft uitgewoond zonder zijn daken ooit tot dekken laten komen en breed het…

Die eerste nacht, dat we door Londen reden! 't Bestond dus echt! Oxford Street, Regent's Street, Marble Arch, Bayswater Road, Kensington Gardens: 't leek allemaal één lang vertrouwd gebied. En toch ook zo onwezenlijk, alsof elk moment de wekker ratelend af kon lopen, en alles: huizen, mensen, lichtjes, pubs, zich in een Dordtse ochtend op…

Als ik mijn handen uitsteek, neemt Gij ze liefdevol in de Uwe! Als ik mijn handen ophoud, vult Gij ze met Uw liefde en gena! Als ik mijn handen vouw, luistert Gij geduldig naar mijn gebed!! Dus,... anders dan danken kán ik U niet!…

Zó gaat het morgen in het gister schuil; Zó kwam Mathilde mijn gemoed vervullen, En kreeg mijn ganse ziel daarvoor in ruil.…