Alle inzendingen over verwachting

Bij de een Vanzelf gekomen En al helemaal Niet gepland Bij de ander Met zorg overlegd En niet gekomen Zo zijn geluk En verdriet zo maar Naast elkaar gelegd In dankbaarheid geschreven voor mijn 57e verjaardag, 1 september 2012.…

Hou op, mijn ziel, 't Heelal te vragen, Hoe, waarom, wat, en wie gij zijt. De nevelwolken die u dragen, En, speelbal van d' onzichtbre tijd, Door de eindeloze ruimte jagen, Doorscheemren wel van bliksemslagen Wier flikkring door de scheuren splijt; Maar, ziet gij uit naar 't morgendagen, Die afstand is uw oog te wijd. Wij hobblen door…

Waarom kunnen wij niet doen wat wij verwachten van elkaar? Verwachten wij dan gewoon te veel van elkaar? Kunnen wij elkaar niet gewoon de vrijheid geven, die we diep van binnen nodig hebben? Er zijn nog zoveel vragen waar wij nooit een goed antwoord op zullen krijgen. Maar juist die vragen maken het leven zo ingewikkeld.…

Ik wens nog niet te sterven of te sneven, Het CBS heb ik dus afgezegd. Ik kwam toen bij die NIDI-club terecht, Want van het NIDI mag ik langer leven. Bij hen hou ik het jáááren langer vol, Het NIDI heeft de beste glazen bol.…

Duisternis gedragen tot bergen van verdriet, wie kent en ziet het niet? Duisternis vervlochten met wanhoop en met pijn wie hoort en voelt het niet? Duisternis geroepen tot licht en vreugdelied wie wil en droomt dit niet?…

Je gulheid wijsheid blijheid je kracht wat men ook van je verwacht je lacht.…

ik verwacht... opnieuw de zon de wereld wordt alsmaar beter vraagt het aan moeder of meter of de pasroor, desnoods aan een non ja, ik verwacht... opnieuw die zon dat hoopgevend nieuw licht lach en zing, trek een blij gezicht zowaar, mijn naam is... leuke John…

De kou bijt nog, maar toch de vogels zingen al de morgen open, en bij het langzaam lopen heb ik de krokusjes gezien.…

De verwachting van ons leven, Moeten we die na streven? Wat we nu willen kan morgen anders zijn, Ook al is dat verschil nog zo groot of klein. We weten soms gewoon niet zo goed wat we willen, Onze mening kans soms heel erg verschillen. Het geeft niets als je verwachting soms anders loopt, Soms gaan dingen nou eenmaal anders dan je hoopt.…

Laten we er zijn als er sneeuw ligt Laten we er zijn bij de eerste lentedag de eerste bloem het vroege ochtendlicht Laten we onder de bomen gaan liggen Laten we er zijn op een zomeravond aan zee Laten we gekleurde bladeren zien vallen Laten we in de wind gaan staan en in de regen Alles stroomt Alles uit de tijd gelicht en vol betekenis…

Op verwachtingen ligt de lat zo hoog, dat ik -- er onderdoor loop.…

De verwachting wordt bruisende ochtend, drijvend in stuifmeel en feromonen. Voorbij de boomtoppen die in de verte vervagen huppelt het lam in een wollige mantel. In het woud zwijgen de dieren verraderlijk. Binnen de grenzen van haar rijpe woede schat ik de verdoken snauw.…

inwoners van het licht morgen verwacht ik jullie aanwezigheid bij mijn graf spreek verblijd met hees gefluister vanuit mijn nimmer goed te maken hart laat de nachten bij me blijven teken ze desnoods op mijn gezicht maar zorg ervoor dat mijn naam op eeuwige stilte zal rijmen begraven in genoeg stof voor een lied of een…

dan vervalt het verwachten zet het herstel van mijn eksteroog morgen dan wel door? geen idee o jee…

Huil maar even mijn schat ik moest je verlaten het aangezicht van de dood verwachtte ik niet en alsjeblieft zwart niet jouw lieve wimpers het maakt de tranen langer.…

ongehinderd zou ik zijn droef Gezicht zachtjes in mijn handen nemen En op zijn wang, vlak naast mijn hand, Zou ik een lichte kus hebben gedrukt Ik zou hem binnenloodsen, en dat Alles zonder woorden, alsof ik wist Dat hij in aantocht was Dan zou ik fluisteren: je tandenborstel Ligt al klaar, en hij zou lachend zeggen Je hebt me dus verwacht…

nu ervaren wij een optelling van ik het wijdse en ongrijpbare zo de schepping is ben ik en toch tastbaar met handen die er niet zijn voeten nog pril de ogen blind geopend voel het leven in de dood zie de zon in mist ijs in warmte van een schoot…

ontluiken bloeit uit haast dode takken, nog in donkere kamers met beschimmelde ramen daar schuilen tere knoppen in schuldloos schamen de adem van buiten zuigt aan wanden die zijn opgebouwd uit dichtgetimmerde ruiten en waar licht botst om dan in het niets te verzanden totdat mijn vogels roepen en ik ze verder draag in mijn…

Niet zo pietepeuterig leven, Jezelf ook kansen geven, Alleen aan eigen verwachtingen voldoen. Want wat is het toch fijn, om eigen baas te zijn.…

draag mijn handen onderweg naar daar ik zie in de verte, de liefde ligt klaar schiet op, aarzel niet het is een hemels gebaar…

Levensverwachting is toch een gedacht, Van wat wij nog van het leven verwachten ? Ik las de definitie eens secuur, Maar het gaat enkel over de levensduur, Hoeveel jaren ons nog wachten. Gelukkig duurt het nog even En kan ik nog vol verwachting leven.…

Er was wind, hij waaide tegen ook was er water dat wat aanmodderde en het goot, dat het rampen regende dus het was niet goed maar de hoop bleef steeds dat het over waaien zou, tot de donder insloeg in kartonnen dozen vol weggepakte kommer Leeg spoelt dan toch alles verder zonder start of einder verlammend in het niets van nutteloze…

In de kronkel van de beek zakken mijn gedachten weg tussen zonvlekken verglijdend water en zwevende tinten groen. Er drijft niets tegen de stroom in. Ik voel onder de waterspiegel ruimte voor geheimen schuilplaatsen van wat de toekomst wordt, misschien Mijn vriendinnen steken kaarsen op en zullen op de terugweg praten over de jongens…

Ik zie uit naar morgen Ook al is het vandaag In de komende dag Ligt een geheim verborgen Die mij ook thans Zozeer toekomen mag Zeker, ik heb weet Van het huidige moment Natuurlijk ligt ook alles in het nu Gelijk gister en het verder verleed Het is ook niet zo Dat ik ben ontwend Doch hij of zij die mij Werkelijk kent, Wil het…

zand ik heb het plots door, 't raakt mijn hart; word door dit teken der natuur overmand het is toch winter, in een windvlaag met kou, en de bruine hoed met de hand bedekt het is iets waar ik normaal niet rond deze tijd aan denken zou ik leef nog in de ziel van de dood maar word wakker geschud, dit moment duidt mij plots op morgen; op verwachting…

eerst is er de verwachting gevoed door schoonheid: de gerijpte vrucht van een idee daarna bij ontwakend licht raakt men op een werkelijkheid gericht…

Petra, loskomend van al dat lastig belemmerende, verwacht niet meer dat alle mussen, roodborsten en mezen dezelfde richting als deze adelaar kijken. Ze kruipen weg op de grond, onder bomen of in open veld angstig omhoog kijkend..…

Qatar heeft het WK dus toch gekocht En woningcorporaties blijken dieven Fred Teeven liegt ons voor al naar believen Er wordt nog naar oranjekoorts gezocht De dagen worden elke dag maar langer En houdt u vast want; Annechien is zwanger!…

Wim Overweg zal ook een keertje sterven, Op dat moment verzacht voor hem de pijn Dat zij, die door hem uitgekozen zijn, Zijn longen, hart en nieren zullen ‘erven’. Tevreden gaat hij door de hemelpoort: Hij leeft hierna in zijn organen voort.…

Dit leven is al veel (wanneer men 't wel betracht) Omdat men zeker hoopt en veiliglijk verwacht Wel levende alhier, hiernamaals 't eeuwig leven. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - niet - niets, niets waard…