Alle inzendingen over verzin me

Of wat ik maar verzin, of wat ik maar verzin, of wat ik maar verzin, of wat ik maar verzin, of wat ik maar verzin.…

Bemin me, verzin me Het zal je verbazen en verdwazen Avondrood, stil verlangen. Alle kou uit de lucht gebannen. Bemin me, verzin me. Niets zeggend, wetend, begrijpend. Bevend, voelend, levend. Adembenemend. Bemin me, verzin me Gedroomd en veroverd. Kracht van boven, je moet me beloven, vertrouw me, verwacht me.…

verzin ik zomaar doodvallen is een optie genomen, voorschot…

herlees de letters verwoord woorden en verzin de zinnen zoek de oplossing in een gedicht dat letterlijk jouw zinnen verwoord…

leeg zijn mijn regels verzin wat woorden om ze vol te gieten een waterig begin woorden afgeleid uit troebel water zalig is het nu hij of zij die dit nu leest zonder paraplu…

Verdragen wat ik vraag van de dag die begint als het licht weer beloftes tekent op mijn ogen en mijn vingers alleen aanraken wat ik niet verzin of weggeef aan wie mij ziet en niet met vragende ogen vernedert.…

'k heb echt geen zin in een chagrijnige robot. verzin, teken desnoods een lach op die smoel maar doe er iets aan, kom op zeg, ik wil gezelligheid, dat zit nu eenmaal in mensen!'-…

Ik verzin mijzelf, liggend in het gras.…

Een woord is hard en vierkant als een baksteen gooi het niet door de ruiten van je genegenheid die je beschermen tegen het ijs en tegen de wind die giert over de kale, lege vlakte Bewaar ze in je hart, de woorden; draai ze om en om, denk ze, verzin ze maar spreek ze niet uit…

LIEDJE UIT DE MODE In quarentaine zing ik zachtjes liedjes van vroeger en als ik de tekst niet meer weet verzin ik een nieuwe Zo blijft het ruisen in het bloed de didgeridoo klinkt uit mijn merg fluit de wind in holle bomen…

ik speel wat met de wolken verzin een zon en maan maar anders dan op aarde ik raak ze zelfs aan mijn heelal is ook oneindig in eeuwigheid kent tijd geen grens ben god in mijn gedachten laat de wereld wachten tot ik weer bij de mensen ben…

Want niets doen, beste lezer, kan niet meer Verzin dus snel iets leuks en reageer…

is het onzin dat ik verhalen vol wensgedachten verzin hoop ga zoeken midden de waanzin van vandaag probeer pijn te verlichten door op zoek te gaan naar meligheid een paradijs bouw waar ik verliefdheid onderdak bied liefde grondvest…

Ik verzin geen liefde. Ik groei naar de zon en eet van de bomen. Onder de horizon liggen dromen. Over de regenboog zeg ik je dag. Een kus als ik je zie als het regent een lach.…

Kijk me een keer aan en verzin er wat woorden bij vertel een rustig verhaal of geef me minstens wat kleren Merci voor de bloemen het gezelschap het staat ons goed En waarom spreek je nu nog niet Zweeft jouw ijle schim van een wereld op het terras voorbij de mijne houdt tenminste mijn tenen warm…

De trein trekt een gele streep door het zand oneindig land tot aan de horizon ik zit en zwijg en hoor gedachten malen in verhalen die ik zelf verzin 's nachts komen ze de verwijten en vragen het gebrek aan dagen en het te veel aan tijd ik verlies mezelf in zinloos ijver waarin ik wedijver met oneindigheid…

oneindig is als licht met donker vermoeden levenslang in geketende ringen met liefde en verdriet een verschijnen en verdwijnen meetbaar en ook weer niet aan alles komt een eind behalve aan een cirkel als ik die nu verzin begint wat nooit meer stopt slechts krimpt of dijt blijvend door rond te gaan op eigen kracht ongeacht…

" Wel, zei ik: "ik bewerk je foto, publiceer ze op het internet en verzin een verhaaltje." ach, zo! toen vroeg ik: "als jij een foto neemt van mij, wat krijg ik dan in ruil?" antwoordde de sprinkhaan: "mijn portretrecht, natuurlijk!!…

Ik heb je nooit gekend En met gesmoorde keel Word jij meer bekend Als ik je sporen zoek En elk gevonden deel Belees als open boek Dan beeld ik mij nu in Wie jij bent geweest En hoe ik jou verzin En ook die leegte schep Waarin ik onbevreesd Jouw ziel gevonden heb ---------------------------------------------------- Opgedragen aan…

ik verzin ze waar je bij staat kwak de woorden uit mijn hoofd en het scherm vormt en vult de nacht stormt onmachtig de schuld waar vissersvrouwen eens op het duin op hun mannen wachtten, soms tevergeefs want de zee nam de boot, de mannen en hun netten en ik, ach, ik heb er zojuist eentje gesloten dat krijg je er van vissers gaan zo nu…

hier sta ik dan, aan de rand van het wellustig papier, omgeven door vibrerend publiek, zoemend de vraag naar mijn hand en dan verzin ik onzinnig uitzinnig virtuele lijven, juichend bij elke sinistere hersenkronkel, kwade kwabben, pijnlijk pinnig ik dicht u de adder aan mijn borst, onderwijl de madeliefjes in wandeling afvragend in verwondering…

Speel klein spel Kus je sudoku Ren nergens naartoe Sta stil in haast Vermoord een droom Voel de volle maan Lees goed en streel je ego Haal je gram uit anagram Bedenk geen bede Verzin zelf en zie Hoe een holle bolle egel gele ballonnen vangt ? Leeg !…

Dan verdwijn je buiten mijn beeld, zwaaien heeft geen zin en ik denk na, verzin en verzin.... Wanneer je niet open besluit te doen, ga ik terug naar huis met lood in de schoenen, want daar ligt je sleutel Eenmaal terug: zo snel nog nooit geweest staat je deur open en ga ik op zoek naar je.…

Dit gedicht verzin ik niet zelf, omdat ik niets verzinnen kan. Ik schrijf er maar wat op los. Ongewild. Spontaan. Ik schrijf wat ik zelf niet weet. Iets of iemand schrijft in mij. Ik noteer wat ik niet besef. Niemand denkt iets of niets. Geen dichter. Geen gedicht. Deze dichter is zat en dronken. Dit zijn alleen maar woorden.…

Ik bouw grote luchtkastelen Met torens glanzend van hoop Droom mezelf daarin gelukkig Verbeelding als een ware soap Ik denk de liefde in mijn hart Verzin de warmte om me heen De werkelijkheid is kil en leeg Voel me zonder jou zo alleen In mijn slaap lach ik roze geluk Onbevangen en vrij van alle pijn Maar in de morgen besef ik weer Ik…

De lekkernijen die ik in mijn geest verzin zijn immaterieel en door mystiek gezonden snoepvlinder ik praat tegen je in mijn duisterslaap maar wakker in het licht ben je er niet tussen de letters van mijn woorden heerst stilte hongerige zuiverheid van naakte adem daar moet ik het mee doen snoepvlinder jij bent gevlogen…

zwijgzaam -er zijn er zoveel voorgegaan- sta ik in de rij van dromen dagen gaan voorbij ik verzin mijn slaap op schrift maar glijd niet verder dan de steen die elke kleur ontkent, elk teken hoekig en eindgebonden de wind bijt, het museum sluit wegens zekerheden en onbeweeglijkheid in deze wereld later, na de regen denk ik waarom…

In mijn diepste binnen zeg maar binnenin komen soms woorden voor die ik niet verzin maar ook niet uit! In mijn diepste wezen, zeg maar wezenlijk, komen gedachten bovendrijven die maar beter verborgen kunnen blijven!…

Ondanks het grijs, de zon komt op weer bewezen wat gisteren hypothese daarover praat ik niet en verzin het grote zwijgen, dat valt Jij gemarmerd Jugendstil betovert op de bank waarop ik lig het licht dat aarzelt aan jouw buitenkant parelmoert en opnieuw verdicht Jij kraakt, geeuwt de toekomst uit weet mij kijken met ziel en lijf…

zou je pseudo-vriendelijkheid en voorgewende interesse en die stilte tussen ons gapend als de samariakloof je hitsige blik op haar een niet te stillen honger gestolen momenten van onderschepte tederheid in de lach van je ogen hardnekkig als de winter blijf je terugkomen we drinken het bloed uit mijn wijn om de stilte te breken verzin…