536 resultaten.
De zachte krachten zullen zeker winnen
poëzie
3.0 met 43 stemmen 7.991 De zachte krachten zullen zeker winnen
in 't eind - dit hoor ik als een innig fluistren
in mij: zo 't zweeg zou alle licht verduistren
alle warmte zou verstarren van binnen.
De machten die de liefde nog omkluistren
zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,
dan kan de grote zaligheid beginnen
die w'als onze harten aandachtig luistren…
Verwondering
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 779 In gedachten verzonken
gaat de dag aan mij voorbij,
'k zie één voor één de beelden
en ik verwonder mij hierbij.
Die bloem, wat eerst een knopje was
siert nu een stukje van de tuin.
het is of het me aankijkt
zo mooi met z'n kopje schuin.
Die hele kleine groene sprietjes
morgen weer bedekt met dauw.…
Verzonken stad
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.426 jij luistert
hoe herfst valt
op blad en wind
in doffe straten
waar het gezicht
schaduw verbleekt
in’t geluidloze gewoel
van blinde dagen
over de brug
stroomt te vaak regen
naar spiegelruiten
die verzinken in onbeminde kamers
jij hebt gehoord
en stormen begrepen
maar de nacht is moe
heeft mij
en het uitgeputte blad
in de stad…
Verzonken land
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.096 over de laagte van het veld
glijden mijn vingers naar
een schaduw wanneer
mijn handen traag bewegen
ik schrijf wolken leeg
in het ondergelopen veen
waar afgestorven bomen
het landschap verlaten
langs oude baggerputten
en het smal begroeide spoor
verstomt de avondwind
op het dorre blad papier
steeds dieper schreeuwt
een vogel in…
Eindeloos verzonken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 127 Eindeloos verzonken
in de diepte van jouw ogen.
Eindeloos verliefd
maar toch zeer overwogen
leef ik.
Eindeloos golvend
in de tijden die
gaan komen. Met jou
verder naar het leven
van mijn dromen.…
Verzonken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 330 en toen ik eindelijk keek
zag ik naast me op de bank
een blad
de leegte bleek
getekend
door een onbekende
ik zweeg
en streek voorzichtig
scherpe vouwen glad
beschaamd
daar ik te lang
in eigen werk gelezen had…
Verzonken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 196 "Een verzonken dorp."
Tussen wal en schip
en met het komen van de herfstvloed,
in havenzicht verdronken.…
verzonken
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 173 wat is
wordt was
wat rest
is as
ontregeld
ontdaan
ontzet
wat ging
vooraf
aan dat
wat rest…
Verzonken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 Je lavend aan de muren
van een verzonken haven
- Ik blijf nog even gluren -
Wil jij de monding staven.
Ik overweeg je ogen
Wil weten waar ze zijn
Bij de antieke bogen
of in het groen venijn.
Ik zink neer in 't warme gras
Sluit de kijkers en hoop gauw
Dat jij zal lezen wie ik was
Zijn je ogen diepzeeblauw?…
Verzonken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 138 Je lavend aan de muren
van een verzonken haven
- Ik blijf nog even gluren -
Wil jij de monding staven.
Ik overweeg je ogen
Wil weten waar ze zijn
Bij de antieke bogen
of in het groen venijn.
Ik zink neer in 't warme gras
Sluit de kijkers en hoop gauw
Dat jij zal lezen wie ik was
Zijn je ogen diepzeeblauw?…
Verzonken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 Brug over water
verzonken weerspiegeling
landschap in wording…
Verzonken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 142 je hebt me
In je ogen verdronken
Zo blauw zo diep zo diep
Toch voel ik me opgetogen
Want een liefdevoller
Verzonken zijn
Bestaat er niet…
En toen!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 Verzonken in gebeden.…
Verliefd zijn
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.643 Verzonken in gedachten
Dwalend naar niets
Een weg inslaan
Naar hunkering
In stille verliefdheid
Liefde voor hem
Verzonken in gedachten
Rondzwevende vlinders
Een zalige verliefdheid
Die nimmer kan ontluiken
Het geheim in gedachten
Stille adoratie
Verzonken in gedachten
Nooit zal diegene weten
Dat er iemand
Op deze aarde
Waanzinnig…
In gedachten verzonken
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 1.056 dringt hun betekenis door
als ik mijn ogen niet sluit
in gedachten verzonken.…
Een nacht in de verzonken tuin
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 218 De weg terug
laat zich niet makkelijk vinden
in deze nacht
waarin we zilveren harten smeden
uit kleurloos licht
Er wordt geen haast gemaakt
om nieuwe gedaanten te wisselen
in de spiegeling van diepe wateren
Alles blijft bij het oude –zo lijkt het-
in jonge, maar bedachtzame ogen
De rimpeling der gedachten
is voelbaar voor de half…
Ze bloeide als bloem
poëzie
2.0 met 11 stemmen 782 Is ‘t vurig oog als in de nacht
Voor eeuwig uitgeblonken,
Toch ligt ze diep in mijn gedacht,
Als in een graf verzonken.
1882…
't Verdwenen gevoel
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 2.272 Zinnen zonder waarde
Het verloren gegaan
Verzonken gevoel
Waarom heb ik niet geluisterd?
Mensen die jou kennen
Vertelden mij exact waarom
Weinig woorden. Duid'lijk
Laat haar gaan. Zeker los
Onbetrouwbaar. Echter
Met pijn in mijn hart…
Het verzonken eiland
poëzie
5.0 met 2 stemmen 2.904 Het lag voorheen - een paradijs -
afzijds en ver van 't vasteland,
verloren onder hemelen hoog,
besloten tussen 't witte strand,
Een bloeiend eiland, dat het hart
zich koos tot énige toeverlaat,
een tuin waar veilig en vertrouwd
het kleine leven gaat.
En het verhaal zegt, dat eenmaal
een ziel die zwierf van kust naar kust,
een mens ten…
verpleeghuis 9 (pg)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 735 verzonken in zichzelf
buiten bloeien krokussen
wat is het leven…
AVONDLICHT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 Verzonken daken
worden door zon en bomen
glansrijk omgeven.…
concentratie (1)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 52 met aandacht gericht
in gedachten verzonken
vol concentratie…
Haiku
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 149 Wilgen in de mist
verzonken in hun zwijgen
roerloos vers gekapt…
zielig
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.360 Hij was doofstom en dronken
en had niet in de gaten
dat hij, in roes verzonken,
met dubbele vinger praatte…
bezinning
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.544 hoe geduldig
het wachten
kaal
zo verzonken
hoe langzaam
de dagen
lengen
in kruin en
tak…
GEKOESTERD
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 48 De waterschildpad
mint én schuwt de felle zon,
drijft half verzonken.…
vonk tanka
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 91 de as verschoof
in het verzonken vuur
en zie een vonk
de eenzame monnik gaat
door de deur naar de nacht…
In gedachten verzonken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 884 Rampzalige spiegeling
Stuitert voor mij uit
Mijn stappen gaan voort
Mijn lichaam wordt onttreden
Armen schreeuwen houvast
Zich vastklampend
Aan strohalmen
Rustig wiegend aan de waterkant
Het rimpelende watervlak
Overdenkt mijn daden
Ik hoef alleen maar
Te verzinken…
In elementen verzonken
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 402 Zondoorschenen
bewolking sluiert,
vlindervriendelijk
opgelost in ijle slierten.
Aanrollend, donderwolkend
grijsgifgroen,
smijtend met vuurlansen,
aarde geselend.
Beneveld bos,
kletterend, klaterend
zingt de zilveren beek
zich een weg door mos.
Aardkorst splijtend, lavavuur,
kolkt en wolkt alles mee,
natuur, heel puur,
ziedt stomend…
In gedachten verzonken
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 427 Hier zit ik dan, in gedachten verzonken,
ontnuchterd, maar misschien ook dronken.
Gelaten wachtend op de dingen die komen.…