dit is de laatste avond dat wij spreken,
want dit vertrek duldt geen geluid
dan van de mond het zoete breken.
het wrijven tussen huid en huid
doet alle woorden in jou groeien;
mijn warme adem wist ze uit.
verhevig het bewegen
en leg het spreken stil
tot alles is verzwegen.
vervang het woord door een gebaar
en spreek niet meer want wat…
Toen jeugd onmerkbaar
In toekomst vergleden was,
De ergste uitstulpingen
Als molshopen vermomd,
Waren deze bij terugblik
Niet meer dan rimpelingen
Op een verder glad oppervlak,
Met hier en daar een flauwe bocht -
Ik zie nu wat mijn leven
Geweest is, het was niet meer
Dan een zucht,
Hooguit een ademtocht…
22.222
Bezig met laden