Alle inzendingen over vieren

Weer zijn de dagen oud De zon wil tegen vieren vallen Kouder dan koud decembernachten Langer kan al zelfs niet Het verdriet achter gesloten gordijnen De weemoed achter dubbelslot Geluk roert in de erwtensoep de worst erbij De bijzettafel langszij Met daarop de pronk van 'n kerstboom vol met zilver ballen.…

ik droom je gedachten en lieve lach zij wiegen speels als een kind in licht en wind als een handvol ballonnen kleuren zij liefde en passie zonder opgelaten te zijn vieren zij vrijheid nemen de ruimte die wij hen geven in samen leven ik volg hun vlucht zucht verliefd als ik zie dat jij naast mij rust…

Vier Kerstmis bij mij,' schrijft Jeroen 'r, 'want jij bent de vrouw die m'n hart heeft gestolen!' Ze antwoordt Jeroen zonder dralen: 'Dus harteloos ben je. Da's balen: je hebt 't te kwaad! Daarom geef ik je raad: kom bij mij om je hart op te halen.…

Geen kerst zal ze vieren als rasatheïste. 'Geen dier is zo zot als de mens', luidt d'r klacht, 'want de sportvis en God zijn door mensen bedacht.'…

Wij vieren deze stille dag in gedachten met u mee, zitten hier bij vader, dag lieve mam, tot later!…

Een splitsing van wegen zodat de auto's niet door het gebouw heen hoeven; slapstick, staan blijven, vieren want hier komen dingen samen.…

“Als wij dit jaar weer sinterklaas gaan vieren, Dan krijgt mijn man van mij geen aftershave Omdat ik nu dat scheerschuim aan hem geef, Wat zal dat spul mijn lieveling plezieren! Die geeft dat in de douche een eigen plekkie, Zulk scheerschuim is echt spekkie voor zijn bekkie.”…

Op het plein zijn vier mannenbillen Uit een lawaaiige nacht In het onstuimige licht van De dageraad gevallen Scheepstoeters vanaf de Maas Schetteren in dolgedraaide oorschelpen Hun twee blote torso's detoneren Bij het zondagochtend klokkengelui Bierblikkend turen de nachtbrakers Een nieuwe dag tegemoet krakkemikkige knikkebollers Op…

zij draagt haar naam naar de bekentenis dat ooit haar bloem weer open bloeit, in paars en witte tonen nu nog wonen er twee luiken in een zwaar gebroken hart -ze blijven dicht totdat zon opnieuw haar doorzicht geeft aan zwak beschenen kieren eerst dan -kunnen we vieren dat er ooit ook leven was…

muisstil komen stemmen de cirkel binnen geslopen van de man en de vrouw die chillen in zomerloomte geen bod op hun bloed niet op hun blauwe kont signorita van de nacht, seigneur van de morgenstond timbre parlevinkt langs drift en hart, het is als vier mei acht uur in de avond, alleen een merel zingt zacht…

weer schijnt maan zijn bleke blikken vol in het gezicht donkers gangbaar wordt nu opgelicht duister flipt in overvloedig argwaan waar stilte loerde dreigen ongemoduleerde klanken met een naderend paniek het volle maanslied klinkt en op het scherpst van de snede vieren jager en de prooi het lichtend heden…

Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar verlamde oude mensen wast, in bed verschoont, en eten voert, zal nooit haar naam vermeld zien. Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert, ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee. Toch goed dat er een God is.…

de volgelingen zijn ontzet hun messias aan het kruis genageld zijn laatste roep is een gebed pas toen een lans de zij doorstak dood zijn tekens gaf is hij gehaald gewassen en gebalsemd in het graf gelegd maar hij is teruggekomen heeft zijn lichaam meegenomen ter verrijzenis vader zoon en geest wij vieren de hereniging in het zalige…

Zaterdag de dag van de meiden eindigen bij de eerste vijf Zondag de dag van moeder begin en einde van drie dochters 'Lights and shadows' maar stralen doen ze alle vier Nederland mag trots zijn op hun licht van vertrouwen vanaf Maandag en alle uren, dagen maanden en jaren daarna!…

Seconden van steen Minuten van ijs Uren zijn gemeen De ochtend eigenwijs Bevroren kwartieren Dagen te lang Niks meer te vieren Onmetelijk bang Pegels van eenzaamheid Leegte die in haar port Ze leidt niet, ze lijdt Kracht verdort Verkeerde afslag Herfst met pech Verbeten lach Doodlopende weg…

een schilder streek met verf en dik penseel witte windveren langs het hemeldak toen plots door de lucht vier veertjes dwarrelden afgeschud pluimage van luchtig gewicht opgeveerd uit kussen of matras samen maakten ze er het beste van dit licht reizend kwartet de regen draalde liet nog even op zich wachten…

Zij houdt van mij, maar kan het niet zeggen Zij houdt van mij en haar ogen spreken terwijl wij de liefde bedrijven voel ik aangenaam die vier woorden Zij houdt van mij, zonder beding breken Haar naam, aangenaam, be- tekent 'kennis' Voor mij is zij meer, veel meer dan schattig voor mij is zij meer dan een vriendin samen gelukkig tijdens ons spel Onz…

Deze rivier ben ik over nu ga ik weer anderen zien, liefhebben als het lukt, iets voor elkaar krijgen, zo nodig strijd voeren nieuwe doelen halen andere feestjes vieren en eigen wegen volgen Maar morgen of later komen we weer samen bij het…

Je huid is het glanzend papier Je ogen het verwonderde kind Je krullen de dansende slingers Je sproeten de gestrooide confetti Je billen zijn natuurlijk de ballonnen Je lach de vrolijk zingende visite Je wipneus de kers op de taart Je hart het huis waarin wij kunnen vieren Liefste, jij bent het cadeau van mijn leven…

en er wordt wat afgeritst Als het jaar zo pas begint Is hij beslist niet mager maar komt men verder in de tijd wordt zijn gewicht steeds lager En gaat hij naar onze zin te vlug Is dat buiten zijn wil Want als wij met vakantie zijn Staat hij beslist niet stil Hij is gebonden aan de tijd En de dag die hij beschrijft hoewel hij eens in de vier…

Door haar aanblik overrompeld Vier mannen zo verschillend, naast elkaar in rouw gedompeld - gezichten ongelijk maar in schaduw wonderlijk gelijk - volgden hun eigen interessen, bloedband loste langzaam op Keuzes, falen, leed, successen, vrienden, vrouwen gingen voor afkomst.…

in de vroege dagen van het voorjaar waar de tijd 8 maart kalendert vieren wij de liefde voor later die veertig jaar geleden in het land van maas en waal toen lente jullie leven nog bloesemde elkaar werd beloofd het erewoord van toen bevruchtte zich tot doorgegeven leven dat rijpend aan zoete lenteregens een lange zomer kondigde waarin verfrissende…

Vlam – liefdesvlam Nadien – Aangezien Vast – hevig kraken - knetteren vier – (liefdes)vuur…

14 FEBRUARI 2019 Vier jaar geleden kuste je me oranje wat was ik toen nog oranje blanje bleu Jij woont nu in het verre, warmere Spanje zit nu in de file en ben het kotsbeu Wat zou ik niet geven om je nog een keer op je platte gezicht te zoenen, af te boenen vriendelijk je te kietelen als een ware heer nog eens af te boenen en droog te zoenen…

als opmaat naar jouw jaardag vieren de sterren feest miljoenen in getal straalt hun geflonker door heel de nacht over de welgemeende wens dat deze dag in de jaren hierna telkens terugkeren mag steeds gelukkiger ook tot eerbewijs voor jouw zijn een bijzonder mens verzeild geraakt in het alledaagse gewoon ook – en betrokken bij…

als een bosje bloemen is het leven van alledag met een eigen kleur ook voor iedere nieuwe dag als boodschap of verslag van door jou ervaren passie met felle kleuren bedacht in wit roze of rode rozen naast ook sereen de lelies voor de rust en reinheid of tulpen misschien wel die succes wensen of vieren vermengd met gerbera’s die met vrolijkheid…

Verachtelijk, vol van vunzige viezigheden vielen vuile vlagen vadsige vechters voor vier vrolijke vlotte vlechtsters vulgair vlijmend van vurige verleidelijkheden Voorvocht vonkelde voor vaderland verrade verborgen vuurlinie van vijand Vele vechters vertrapten vlechtwerkgranaten vlogen verrast voorbij, van voeten verlaten.…

Even die zonnestralen proeven door het kleine wolkje van geluk heel even maar die intense warmte voelen in het zicht van de nacht waar de koude weer bezit neemt van mijn onstuimige gedachten terwijl ik diep onder mijn vier- seizoenendekbed wegkruip in de duistere vergetelheid en de onbegaanbare wegen aanschouw in het zicht van…

Vier maanden heb ik jou gedragen, had me er zo op verheugd. Ik bleef achter met zoveel vragen want weg was opeens alle vreugd. Ik heb nooit je haartjes geroken of je handjes gevoeld, mijn hart was gebroken. Maar ik weet; God had het zo bedoeld.…

ik spring in het duister en schrijf je over alles wat ik niet weet alles dus want het gaat nu eenmaal over niet-weten vier dingen maken de sprong licht en draaglijk: 1. vanaf de maan gezien zijn we allen even groot 2. jij bent mijn medemens 3. de liefde is de eerste wet 4. de dood schrijft en streept…