Alle inzendingen over vizioen

Bezweken aan omfloerste stemmen graven wij sloten in gedachten bevreesd voor voetangels en klemmen op wallenkant van waterkrachten verleid door half geloken ogen in visioen van ijzervlechters verglijden wij langs erebogen in maalstromen van trage trechters bevrijd van valse spiegelbeelden aan hete hangmatten verklonken zijn wij, armlastige…

Vizioen, hoe handen woelen in de wrong Van vuurrood haar, en, twee hong'rige honden, Zoeken op vrouwelichaam, waar ze vonden Het heerlijkst vlees - hier - daar - met gulz'ge sprong, En door de hersens 't bloed dreunt als een gong, En tanden, wreed, het druipend tandvlees wonden, En de uren smelt tot dropp'lende sekonden Half bewust'loze…

Ja, één keer nog je leven overdoen, En dan op 't toekomst-richtend oogenblik Nalaten dat gebaar, dat woord, die blik, Die reis, die brief, die daad, die vraag, die zoen, Zóó, dat een niet begrepen vizioen Je zou weerhouden door plots'linge schrik, Doordat in 't Nu van 't eigenmachtig Ik Waarschuwend school 't praeëxistente Toen: Dan…

- Die weet, of ook maar voelt bij vaag instinkt, Dat, als hij sterft, een wereld met hem zinkt, Zijn werklijkheid, maar vizioen van God, Dat oprees uit het Wezen van zìjn geest, Wat ergens ooit aan grootheid is geweest, Hij denkt iets derg'lijks ook, en is geen zot.…

- Die weet, of ook maar voelt bij vaag instinkt, Dat, als hij sterft, een wereld met hem zinkt, Zijn werklijkheid, maar vizioen van God, Dat oprees uit het Wezen van zìjn geest, Wat ergens ooit aan grootheid is geweest, Hij denkt iets derg'lijks ook, en is geen zot.…

rechtop altijd in één klare kleur ongeveer d'enige fleur zonder geur vaak genoemd naar heren in de roem een en al apollonische helderheid zo uitdrukkelijk met zes bladen zo logisch ook op zes helmdraden heerlijk heldere vormelijkheid vergelijk dan eens dyonische bloemen zoals de zinnelijke roos en de pioen adem hun geur je krijgt een vizioen…

Dan wordt die zomerdag, zolang voorbij, een vizioen van toekomst, waarin jij MIJ staat te wachten in onwerelds licht.…

Dan wordt die zomerdag, zolang voorbij, Een vizioen van toekomst, waarin jij Mìj staat te wachten in onwerelds licht.…

Zo vind je soms, als je oud wordt, plotseling Diep in je ziel een kleine herinnering Van toen je een kind was, alles warmte en zon; En 't schijnt, alsof zo dad'lijk 't vizioen Werklijkheid wordt - 't lijkt bijna net als toen - Heel even is 't, of je haast tov'ren kon.…

Zonder kompas ga ik blind af op vizioenen Wordt dan weer op de vlucht gejaagd door hordes schorpioenen. Een wervelstorm nadert: het einde schijnt nabij Maar hij lijkt te blijven hangen ergens op de vierde rij Ineens zie ik de scheuren en mijn uitgedroogde huid komt los van het gekrompen vlees; ik sta stil en trek hem uit.…

Zonder kompas ga ik blind af op vizioenen Word dan weer op de vlucht gejaagd door hordes schorpioenen. Een wervelstorm nadert: het einde schijnt nabij Maar hij lijkt te blijven hangen ergens op de vierde rij Ineens zie ik de scheuren en mijn uitgedroogde huid komt los van het gekrompen vlees; ik sta stil en trek hem uit.…

Het leven is meer dan vizioen van koortsende droom .... 0 één doen, één strijd voor het begeven!…

in franje van oranje jij maalt niet om fatsoen nederland o nederland jij bent weer kampioen de duitsers zijn verdwenen zij kunnen niets meer doen nederland o nederland heb jij nog wel een doel oranje tegen spanje dat geeft geen goed gevoel nederland o nederland kan jij nog wel wat doen jij bent al als een toeter van jouw grote vizioen…