Alle inzendingen over vlag

Het meer brult, schuimt woest: zeilen, wimpel en vlag slaan één trillende maat. Voor het zwarte raam staat een elektrische kaars, gloeit sierlijk schokkend. In de winterwei liggen schapen knus bijeen, herkauwen druipnat. Twee zwarte schapen stappen verwoed door struiken, zijn ruig als bizons.…

Hun rood met zwarte vlag wappert trots aan de mast. De ideologie heeft hen allen in de greep. De belofte van een Duizendjarig Rijk. Elke neezegger krijgt de zweep. Ik sta stil, adem diep, en kijk. Dan plots een luide “Legt an!” van hun luitenant. Het hele peloton slingert het wapen van de schouder en legt het geweer aan.…

Je krijste je wanhoop uit je ziel, maar desondanks bleef het roofdier je belagen en op een kwade dag bood je geen weerstand meer, psychisch wrak geworden, een ongod, een duivelse streek, niets werkte meer om je op te beuren, de gordijnen bleven reeds voorgoed dicht, toen je in een vlaag van opperste woede het touw om je nek legde en de stoel…

Betoverend schoon leek haar lach als ze opgeruimd de wereld inkeek In haar hart hing halfstok een vlag uiterlijk een blos en innerlijk bleek Vrolijk lachend, zowat heel de dag in die zo heerlijk warme zomerzon Ze weende waar niemand haar zag ’s nachts in bed, in haar nachtpon ’s Morgens, weer als bij toverslag ging ze giechelend op naar…

Bij daglicht voortgetrokken door het leven, Gaat hij langs geliefden op zijn laatste dag, Voor volk, vaderland, onder nationale vlag; Wordt aan zijn ziel een stemmig eerbewijs gegeven. De oude heer, Hij ondervond roem en eer. In duisternis verging zijn hoop op leven.…

De vlag halfstok, ter nagedachtenis aan de oorlogsslachtoffers. Koning Willem-Alexander en koningin Máxima leggen, in aanwezigheid van alleen minister-president Rutte, burgemeester Halsema van Amsterdam en voorzitter Verbeet van het Nationaal Comité, een krans bij het Nationaal Monument.…

luiken willen maar niet sluiten Zelfs in het duister, helder door de nacht Doktoren mengen zich in het gefluister De kennis stijgt boven het hoofd, niet buitenkennis zoals verwacht Ernstig verdoofd, niets looft, dromen waar ik aan vastkluister Het verschijnsel aanschouw ik dagelijks Een wirwar aan dromen vertellen mij dat de wereld tolt Vlagen…

Herinneringen voelen bij vlagen als uil of speer 'n overgenomen gewond hert, een woekerprijs. Zou zij nu echt niet in staat zijn dieper te voelen zelf te lopen met eigen ontworpen kleding al is er niets mis met tweedehands of geleend uitgelegde zomen tonen al langer versleten tijd.…

Leef, met vlag en wimpel. Vergeet angst en beven. Juich hiep hiep hoera. Mensen zijn superieure dieren. Verlicht hun plannen maar. Ze vallen door de mand. Zie hun verleden. Alle dieren leven in toevernu. Waar leeft Homo sapiens? In illusieland! Uw verleden is zojuist overleden. Uw toekomst staat in de wacht. In toevernu.…

Het handvat van mijn winkelwagen druipt van anti-gel maar toch voel ik de corona van een virus of een cel ik was en boen en reinig maar het houdt me in zijn greep want hoelang overleeft het virus in mijn stukje zeep Een vijand zonder voorkeur, zonder vrees en zonder vlag zonder uniform of vaandel, niet gebonden aan gezag die niet vecht voor…

zie mij hier nu, een grijze rimpeling in neonlicht. zienderogen, bij vlokken en vlagen valt een wereld uit elkaar. ik moet het telkens vragen daar, een zoutarm brood op donderdag.…

Hoge bergen besneeuwde toppen wit geeft naam aan de Libanon in Balabakk bij Jupiter Baäl van Beka met romeinse ruines op drie monolieten als enige onbebouwd de Hajar el Hibla Steen van de Zwangere Vrouw Kijk omhoog in het Bos der ceders van God driehonderd torens boven de Qadisha valei straks in China bij olympisch vlagvertoon zal er één…

Wie zijn het die de wereld tooien Met hunne wapperende vlag, Die rode bloesems om zich strooien Gelijk een eeuw'ge lentedag -? Dat zijn de werkers en de wakers, Dat zijn de sterken en de stakers, Dat zijn de mannen van de straat - Dat is de daad!…

Ik was nog blond en jong van jaren toen ik een sterke rechte tak zag wuiven met zijn vlag van blaren en tot hem opklom en hem brak. Ik boog mij zingend tot hem over, die kloeke telg van de oude es, en ras verloor hij schors en lover onder het knarsen van mijn mes.…

Ik weet: bestand tegen de hardste vlagen Zijn de twee grote vlakken, mijn kwatrijnen, En mijn terzinen zullen, de twee kleinen, 'T evenwicht, als 't schomm'len mocht, veilig schragen.…

Er ging een schokgolf door mij Ergens heel laag en verraderlijk traag opgewekt Als een roep die je nauwelijks herkent Gehinderd in mijn drift Reken ik mijn gebreken door Vloek naar God en baas en vrouw In een vlaag van verveling Kruip ik op de troon, een kreupele koning Mijn dorre lenden jeuken Een draak buigt over de schatkist Snuift…

wat de ochtend bracht haalde de middag weg, verliezend zich weldra in blauwbestoven nacht, wij zoeken al het moois bij elkaar en laten de rest, de boel draait lelijk door, wij vegen onze voeten, graaien met handen vol gaten wat de nacht niet haalde; alleen in het voorbijgaan zich tonend: een vlaag de ochtend, een lichtspel de middag een…

gevoelt, alschoon de vriendschap lacht, En 't minzaam onderhoud door scherts poogt aan te binden; Wanneer in zulk een tijd de zorgen haar verslinden, En zij heur grootste vreugd, de Dichtkunst zelf veracht; Met angst de nacht verbeidt, - de morgen weer verwacht, Het blijde daglicht ziet, maar gene rust kan vinden: Wanneer in zulk een vlaag…

Een rode lijn door het gebied De Hollandse IJssel, onze rivier Begeleid door steen en riet een lint van werk, vertier Een visser peinzend aan de kant De dobber vol van leven De aanbeet, vis, een figurant Door honger aangedreven De hand omhoog, een schipper zwaait Een kind wijst naar de boeg De vlag wappert, ach het waait De reis nog lang…

weide met landende zwanen onrustig en snel afgeleid kronkelende lichamen pure hartstocht kent geen tijd zwoele liefdes gedichten rusteloze korte nachten blinde vergezichten smachtend verwachten liefde kent de dorst van honing zoete woorden ik voel me als een vorst beluister die akkoorden stralend ochtend baken zwoele winden vlaag…

dicht aan huis dwarrelen ze al rond in ‘t geel en zwart, bollekes mee hun frakske bonte veren, drukdoende achter in den hof vieren de spruiten hun laatste weken tot de eerste vorst de wind blaast anders, meer in vlagen kuist zachtjes de stuifzwammekes leeg zachte plofjes zorgen voor bruine ophef een regendruppel valt als een kassei op…

morgen, die nog verscholen ligt in dunne mist, met daar bovenuit, zo lijkt van alles los, halfslachtig de stam en kruin van het berkenbos, langs water, diep en donker met lange grijze rimpels van de nacht staan dun de stengels diep dicht bijeen met hun fluwelen pluim als wachters roerloos verzonken aan het oppervlak verwaaid met losse vlagen…

een val eindeloos maar toch te kort zoals een koorddanser maar weet nooit waar ie loopt langs de rand zo scherp zonder vangnet zonder angst eerlijkheid duurt oneindig lang maar zo ver weg het geluk is schaars het lot voert ons daar naar toe om daarna opnieuw te vallen vallen zo diep dat kunnen alleen de dapperen die wapperen met een vlag…

Theatrale inkt wat de dramatiek herschrijft wat verloren gaat in de overspelige vlagen van de wind, weerlegt de wereld in de holle frasen van de ironie waarin hij cynische tonen legt.…

een vlaag gebroken wind verschraalt contouren van een boom, zo naakt nu stramme kou zijn takken kraakt en bloemen uit hun zomer haalt de wereld huilt wat vogels op een kaal terras verborgen achter vuil en steen hun veren door de vorst uiteen slechts dievend tussen blad en plas een kruimel dood in hoogtes glanst turquoise lucht een zachte…

Niet meer……… één dikzak op speelplein in jaren vijftig tikkertje, altijd de klos wervelende spillebenen drinken uit kraan eten gewoon thuis soep aardappelen pap moeder kookt jaren vijftig gezond achteraf vlag gaat uit welkom vooruitgang daar is Mek Donald!…

Er kiert een kelderraampje waar hij nu zijn felle vlagen tegenaan laat blazen. Hij laat het venster klapperen en kraken, en rust niet totdat het hem binnen laat. Hij slaat een gat en dan begint de jacht op glazen die hij op de vloer laat spatten. De viltjes op de tafel laat hij vliegen en de gordijnen klappen op de maat.…

Hoe staat de vlag? hoe was je dag? zitten we op het goede spoor? kan het er nog mee door? Hoe is het weer bij jullie? nog vuiltjes aan de lucht? houden we het droog? trek je broek omhoog (refrein) Vraag het aan de stenen waar de weg toe leidt vraag het aan de wind waar de tijd toch blijft. Wat zeggen de sterren?…

bezonnnebrilde horden afgereisd De toevloed van een barbecuend, brassend Met camera's behangen gedrang Dat nabij Florida's Cape Kennedy Brallend in bermuda's en bikini's Een etherisch bakbeest opwolkend Verzwolgen zag worden door het heelal En verstomd ten hemel starend Het gewoel op slag bedaarde Naar de sonderende gezanten Die een vlag…

Wij strijden, voor bloed, voor ongelijk, voor verlangen, wij strijden, voor het vergeten, voor geen vlag, voor alle twijfel, voor verloren zonen, voor strijd of strijden, als fictieve levenslessen, als existentiële bekommernissen, als ontzettende consternaties, ik verschuil mij, in kille retoriek, zijn of mijn wezen dragende…