Alle inzendingen over vlak

De mannen die ik 's morgens tegenkom heb ik genummerd de nummers 7, 11, 12 en 15 zijn ambtenaar de nummers 1 tot en met 4, 10 en 14 werken op de kazerne nummer 5 miste ik vandaag hij maakte gisteren een overspannen indruk nummer 6 geeft nooit voorrang, hij is onderwijzer nummer 13 steekt vlak voor de auto's over hij is een collega van nummer…

korte en lange armen draaien door laten lege emoties achter op volle aanrechten de nacht trekt op tegen dampende ruïnes herkent de melancholie van hetgeen voorbij is slaat verzwegen neer op vaag geworden lachpreken de hoop vervliegt mee als mannen zich verschansen tussen dennebomen en bitterborrels op Garmisch’ hellende vlak…

er is geen onderscheid de voorbijgaande auto is het sluipend dier waar koren op sneeuw lijkt en aarde fluweel een weg recht een berg op kan gaan en de prairie vlak en hard als holland langs een spoor of over een spoor door huizen op een lijn de kerk, de schuur, de opslagplaats er wacht zijn langs de kant van de weg in een al…

De zak op de gekromde rug, de kleren ontnaaid, gescheurd, en haar nog baard gekamd, staat, naast een steenhoop, vlak in 't zonnegloên, een stokoud man. Met stramme handen zwaait hij zijn ijzeren hamer, die met doffe slag bonst op een rotsklomp, dat de splinters knetrend in 't rond vliegen.…

ze zijn als mijn opgebouwd geheugen iedere ruimte gevuld met ontweesde dracht ongeacht de kleine waarheid of grote leugen veel is naar een gistend onbewuste gebracht de toren draagt een kroon van ronde randen laag op laag uitgedijd tot een hemels dak bovenop ligt de verstilde tijd aan banden wijzers lijken geklonken aan een Romeins rond vlak…

Je lachen is mogelijk gedwongen, heeft vlak achter kunst een 'schild' opgebouwd. Wat praat men rap met gladde vermoeide tongen, verzint voornaamste reden voor de kruistochten, de eisen en het goud, die stug en onredelijk zijn gebleven.…

Ik voel jou soms even vlak naast me staan soms, als ik nu ook even zit te pennen in mijn gedichten kom jij dan wel eens voor geef je me een duwtje om toch door te gaan helaas, mocht ik je dan niet beter kennen maar in mijn gedichten gaat jouw liefde door.…

rafelen, halen de draden aan, varen er in het losgegaan weefsel, maken de fijne gazen een plundering en de gevlochten mazen wijden zij uit, werken er een begin van scheuren, totdat er tussenin blanke kalme handen komen de edele twee, een gelaten paar, die van elkaar de omgeslagen vouwen schoven, geruste handen langs wier boven - vlakken…

Dit leven is een marktdag: ginder bluft Een boerendokter op een stoeltje, omringd Door domme kijkers, - langs mij been verdringt Zich 't volk van sjacheraars en vult met wuft Geschreeuw het plein, - een bond jankt me aan en snuft Rond naar zijn baas, - in 't harlekijnspak springt Een nar op 't koord, - een liedjesventer zingt Mij vlak…

Ik rende naar “bené” op ’t strand en was al dichtbij zee beland om deze schoonheid zonder ’n mens vlak vóór mijn lens te vangen. Het is gelukt en dankbaar voor dit oogverblindend beeld dat op mijn netvlies is gebrand, besef ik dat het nooit verveelt; de zon, de zee, mijn strand.…

Vergeet het voor- en nadeel niet Lachen en verdriet liggen zo vlak naast elkaar Wikken en wegen met kilo’s vooruitzichten zware lasten voor op je schouders waar uw draagkracht het niet aan kan. Belangrijke vragen, waar geen antwoord op komt. Net een zwarte hemel zonder sterren. Bedachtzaam zijn want tegenslag ligt op de loer.…

Je mag naar Huis het is je eindbestemming, je bent al zo dichtbij, vlak bij je duivenhok je rust nog even uit in onze afscheidskring dag broer van me, ga nu, Hij wacht je op. Geschreven op 7 augustus 2012, de dag waarop mijn broer is overleden. De titel is ontleend aan de naam van de postduivenvereniging waar hij lid van was.…

toch spreken veel anderstaligen iets van onze taal ik luister naar reacties ikke sien kanne nitdie kleedienk kloer von skaatsoers toe fel foel toe fel da eel fel oeranju e nokkus oeranju pien ien ooch so pien mens mit vlak sfaaiu eele tiet anters da Roesiska flak mekaar door von kloer nit wiet bou root kloer flak ollan root wiet…

Een proef op de som van de sovjetdelen nemen Tijd om de stinkende gasrekening op te maken, te vereffenen en op een hellend vlak te geraken Onbegrensde driften verbranden Olympisch vuur De zinloosheid van deze territoriale dadendrang maakt iedereen in de wereld in de war en bang De druk op het trommelvlies wordt opgevoerd De cascade van reacties…

Een complimentje Geen pep-praatje Of bemoedigend woord In plaats daarvan Vallen over kleine fouten Lullige dingen Randzaken Waar niemand zich aan stoort Maar weet wel Dat sneue volk Dat nu zo stoer doet Zich over jouw rug Zo profileert Ze mogen niet eens Jouw veters strikken Ze zijn bekrompen Ontzettend nietig Hebben op menselijk vlak…

de zee wisselend goud legt het glinsterend vlak waarop kleine schepen varen langs een dunne lijn die samenvalt met de dromende daad van wandelaars over het strand zij vinden aanlopende golven en vrachtvaarders op vaste afstand bij klaarlichte dag werpen vlaggen kleuren aan de mast op het laag bed van golven liggen dun gestrekte draden…

vlak bij de Meir loop ik Veerle tegen het lijf bruin haar scheve baret laarzen jas hoe gaat het?…

Vlak voordat het nieuwe jaar begint, heb ik zin om vooruit te willen zien. Als niet-roker rook ik graag een sigaartje, om het leven beter waar te kunnen nemen. Dan wordt het weer tintelfris in onze kop. Wanneer we niets doen en aandachtig kijken, lossen ook problemen vaak vanzelf weer op.…

Maar droog, dat wel, de zon staat er vlak op. in de zomer hangt uwe was nog niet goed op of ge kunt de lakens er al af pakken. Ze zijn dan nog niet helegans droog, maar 'k heb dat feitelijk liever, zo'n beetje vochtig, dat strijkt veel beter.…

als drukte je opslokt spanning je opfokt coronavirus je ophokt een uitbarsting uitlokt maak dan korte metten ga je zinnen verzetten je mind resetten moet je opletten: vanaf Sellingen zit je op het fietspad Groot Koolwitje neem het voetpad rechts vlak vòòr de Vossenweg er staan paaltjes met een wit-gele en een witte kop even verderop…

Rembrandt schilderde haar wanhoop vlak voor haar zelfmoord; op het punt dat zij haar onschuldig hart met een mes doorboort. Klassieke thema's spreken vandaag nog echt de vrouwelijke sexe aan, die niet door de andere sexe wenst te worden getoucheerd; zoals Lucretia in haar leven door een konings- zoon werd onteerd.…

ik was een wereldheer mijn kruin nog vol behaard nu ben ik broeder maar draag als enige geen baard verloor mezelf in starend volgen van de bogen die welfden tot het dak vlak bij des herens hoogte bidstoelde in de refter die te koud voor woorden was chambrette achter een gordijn dat alle privacy verloren gaf ijsde bij de koude kranenrij…

Hoe kan ik bij de gedachte aan het schreeuwen van meeuwen genieten door jouw raam 's morgens ze schreeuwen niet voor patat, of de korst, noch de worst nee `t zijn ook niet die meeuwen op strand of op 't plein, in een straat Nee, die vlak bij jouw raam die schreeuwen tesaam dat daar achter dat raam in dat houten bed op hen wordt…

Lachen en verdriet liggen zo vlak naast elkaar. Wikken en wegen met kilo’s vooruitzichten, zware lasten voor op je schouders waar uw draagkracht het niet aan kan. Belangrijke vragen, waar geen antwoord op komt. Net een zwarte hemel zonder sterren. Bedachtzaam zijn want tegenslag ligt op de loer.…

Vlak boven de tafel, zie ik jouw ogen. Vanaf jouw portret, kijk je me aan. Ja, ze lachen een beetje, vormen de vreugd in mijn bestaan. Jouw blauwe ogen, het was het eerste wat ik van jou zag. Ik was een kind van zestien en wist er van de liefde niets, tot ik in jouw blauwe ogen keek, die dag.…

Jouw lievelingsmok Naast de mijne In mijn huis Eindelijk thuis Na alle tijd van zorgen En van opruimen Neem ik jou mee In een pakje servetjes In een flesje parfum Jouw sloffen naast de mijne Ik heb ze gewoon dubbel nu Want we droegen dezelfde Dezelfde maat ook Pas gekocht nog Voor lekker warme voeten Vlak voordat…

een kleine bonte specht hun bikkelende roffelende snavels torpederen daarvan zou je soms bevangen door de kopieerlust van het daaglijks leven miniaturen, kleine schilderijen willen maken Doch wees bedacht op wat je ziet als het gezicht van de Verbeelding: veel vaker dan je denkt staat daar een neus van de Herinnering en ook de vlakke…

Die rechtenloze distributiedwazen Fijn aangesloten bij de FNV Doen met het CNV dus mooi niet mee De schappen zijn nu (haha) leeg met Pasen Het is toch triest dat nét nú Albert Heijn Met Pasen plots het haasje dreigt te zijn…

Waarom kon Stephen Hawking het niet laten en zadelt hij zelfs na zijn dood mij op met eindigheden uit zijn knappe kop. Ik peins me suf maar zie slechts zwarte gaten. Van buiten mijn heelal klinkt plots een gil, ik ben van slag...en twee minuten stil.…

Aan het strand, vlak bij de waterlijn sta ik met mijn handen in de lucht... Het grote lege strand is haast te klein, voor mijn geschreeuw en mijn gezucht. Met mijn voeten in het zand, tussen de schelpen drink ik de warmte van de zonnestralen...…