2475 resultaten.
zijden draden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 de zinnen komen
lichtvoetig voorbij
de stilte hangt
aan weerhaakjes
de stilte waarin we
ooit ontstonden
ontsnapte als de geest
uit de fles
als waterverf vervloeiden
de opgeraapte verhalen
van toen nu en ooit
vlekkeloos met elkaar
de broze hechting
aan doorzichtige vleugels
verstrikt in zijden draden
van toeval en noodlot…
jonge zwaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 103 nu nog weet hij
warm zich gehouden
door vleugels wakend
om hem heen geslagen
die voor kou en kwaad
hem hoeden en bewaken
nu nog ziet hij
is zijn donzen vachtje
vaal en grijs en bruin
als is hij thuis niet
bij het prachtig wit
van zijn pa en ma
nu nog lelijk eendje
maar welkom toch
tot eens hij sierlijk is
dan zal van nature
uit…
De gekroonde arend
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 816 Een gekroonde arend
cirkelt boven de stad en het bos,
haar standvastigheid ligt aan vleugels
steeds vaker stilt zij haar honger
dichter bij huis en zweeft niet verder
met de wind mee rond het gebergte
maakt dan een stille ommekeer
naar wat wij in hogere sferen
niet beheersen
wendbaar toont zij haar veren.…
Metamorfose
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Geest zoekt enig troost
klaar voor nieuwe levensreis
wending komt eraan
Winterdageraad
vlinder ontwaakt in mijn droom
klaar om te reizen
Dromende vlinder
komt opeens uit de cocon
een hart staat open
Een zacht gefluister
vleugels zweven in de lucht
wonder van natuur…
Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 87 Toen de goden nog geen doden waren
en als glanzende goden sliepen in de zee
toen onze ziel nog niet haperde
Verborgen we in een kruik de huiver
van verdwenen jaren lieten haar achter
in een zee van barmhartig zout
Toen de maan in de hemel hing
een vleugel achterbleef in het web van de spin
snakte de tijd onder het asfalt naar lucht…
Lente
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 725 De
gouden vleugel lonkt mij toe, hij
heeft mijn ziel zwaar aangevreten!
Zieke klanken kleuren mij: het
flauwe en blankste iel,
alsof ik een palet verzweeg.…
Neem me mee
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.454 Laat mij schuilen onder jouw vleugels
bescherm mij tegen de zon
laat mij even kunnen vergeten
hoe alle ellende begon…
Dichtbij..
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 891 In de haartjes op mijn huid;
Het lachje dat onzichtbaar,
Mijn mondhoeken krult;
En de warmte die mij omhult;
Daar sla jij je vleugels uit.
Ik, door jouw lach vervuld
Schenk je glazige blikken
In gouden glazen, waaruit jij
Mijn liefde kunt drinken.
En dan komt je gezicht opeens
Heel dichtbij. Bij mij.
En doe ik mijn ogen dicht……
doodsverlangen....
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.225 op vleugels van liefde
laat ik mijn dromen
jouw hart vergezellen
door hemels licht
waar het zilvergrijs
van maanlicht gebroken
tranen weerkaatst
in zachte gloed
smeek ik de nacht
onder vallende sterren
helder verlangen
naar toekomst toe
belooft mij de morgen
een liefde als nooit
door mij bemint
een eeuwige dood…
Ontastbare nacht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 383 laat me niet dromen
over ontspoorde letters
als het bloed niet sterven wil
doorheen al mijn zinnen
want onbespreekbaar
wacht ik op vleugels en
armen vol rood gestold licht
omring me niet
met dichtbije nachten
die het sterven verbergen
in het opwaaiend stof
want in het schreien
en voorbij gaan
vallen de letters
in mijn…
debuut
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 511 zijn kauwgom net achter de deur
van het toilet geplakt
want het past echt niet voor
een virtuoos met een das
gelukkig mocht gel nog wel
intelligent klemt hij de partituur
tussen mouw en revers
van zijn iets te grote jas
het publiek klapt en hij lacht
zijn ontbrekende melktanden bloot
kleine vlegel, grote vleugel…
Vlieg maar, liefje
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 1.966 dicht hou ik je bij me
stevig maar niet star
want ik weet
dat je wilt vliegen
ik voel je vleugels groeien
het uitslaan is begonnen
mijn god, wat wiek je mooi
je rust nog even in mijn handen
maar je ogen fladderen al weg
zien de ongekende verten
als uitdagingen binnen bereik
en ik geloof in je
mijn open armen
in dicht gevuld…
Slapeloos
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.810 Je ligt nog wakker
en denkt
aan de nacht
wat komen gaat
is onbekend
men noemt het
wedergeboorte
maar sterven is
wat ons wacht
al wil je
vleugels dromen
zachte armen
om je heen
mijn lief,
laat ons nu vrijen
onder de zon beminnen
niemand kan ons helpen
armen reiken niet verder
dan om het leven heen
in zekere zin
sta…
Glimlach
hartenkreet
3.0 met 45 stemmen 2.149 Bergen te verzetten
Ruimen van de geest
Achter kunnen laten
Wat eens is geweest
Luchten van je hart
Verschonen van pijn
Vrijheid van de ziel
En jezelf kunnen zijn
Last van je schouders
Zucht van verlichting
Glimlach om je mond
Kies de juiste richting
Vrij kunnen ademen
Vier je eigen teugels
Om de simpele reden
Je leven krijgt vleugels…
H5N1
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.141 Je slaat je vleugels uit
Zo vrij, een vlucht over de volken
Wit verenpak, een bruid
Met als bruidegom de wolken
Jij zwaan, jij vogelkoning
Vol kracht je vrijheid nemend
De mens een schertsvertoning
De lucht adembenemend
Jouw macht, niets houdt je tegen
Maar heel in het geniep
Krijg je moeite met bewegen
Je sterft aan vogelgriep…
Morgen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 817 Muze
Neem me morgen mee
Als ooit tevoren
Laat me dan verloren zijn
In wat ik nu zo mis
Mijn vleugels, laat ze groeien
Mijn woorden overvloeien
Mijn hart onstuimig
En verward
Waar dat nu rustig is
Maar kom nog niet vandaag
Kom niet al deze nacht
Ik denk wel aan je, warm me aan je
Hoe ik je verwacht
Met pijn naar 't felle leven…
Vlucht nu maar snel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 654 voordat de liefdesgolf je meesleurt
en de zee je overspoelt
de hemel op aarde aanbreekt
en je hart vleugels krijgt
Vlucht!
Wacht!
ik zal hier op je
wachten!
hier, waar de nacht koud is
de wereld vergaat
en je hart breekt
zal ik met smart op je
wachten!
Vlucht nu maar snel!…
Laagvlieger
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 1.449 vallende wind striemt de
gehavende vreemde vogel
gehoekte vleugels zoeken balans
in de wolkenjachtige lucht
natuurkracht geselt zijn lichaam
met dof geroffel zwiept hij rond
stuurloos zwalkt hij richting aarde
het karkas breekt als een eierschaal
ontstemd loop ik naar wat overbleef
van mijn vlieger die geen hoogte kreeg…
Lome uren
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 739 We liepen samen op het strand
door branding die zou komen
en zagen in de blauwe lucht
de witte vogels met een zucht
hun vleugels zweven in een vlucht
die zij hadden genomen
De lome uren lagen wij
te turen naar de stromen
tot de zon ons niet meer zag
en ik je aankeek met een lach
en zei -het was een mooie dag
die ik vannacht zal dromen-…
Vlinders in de zon
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 197 Net als vlinders hun
tere vleugels uitslaan,
in de voorjaarszon,
zal het kind verlangen,
de vlinders te volgen
in hun speelse spel.
Kind van licht, kijkt
nog onbevangen
naar al dat moois,
geliefd in haar paradijs,
kind zonder zorgen.…
het huis van mijn moeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 203 door het open raam kijk ik
naar de naakte werkelijkheid
ik zie je schuifelen
op het dunne ijs
bevangen door twijfel
weet ik niet wat het betekent
mijn taal valt uit
ik sta met een mond vol glas
met een kapmes door het geweten
en drijfzand onder mijn voeten
voel ik even de wind van de vleugels
van de waanzin
ik kan de deur van…
Verwant bloed
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 186 Nog voor de doodsklap tot me doordrong
tastte ik al in het duister
op zoek naar levenslicht
Mijn adem snakt naar oude oorsprong,
gezongen woorden of gefluister
van een vrouw zonder gezicht
Verzonken in een slangenkuil
pompt mijn hart op een cilinder
op zoek naar verwant bloed
mijn ziel verschoont zich van het vuil
op de vleugels…
waarom dans jij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 137 langs het park
een smal pad
waar je stil staat
wacht
watervogels dansen in de ochtendzon
mensen zoeken naar een god
hoe het ooit
begon
de waarheid schuilt achter de sterren
boeken praten
letters vertellen
het jeukt
vleugels verbranden
en vuisten slaan niet meer
het is het uitzicht
echt waar…
vallen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 766 gevlogen door de tijd
op vleugels van spijt
verwaait het leven
en lijdt
voor wat niet is
en nooit zal zijn
oneindig
het geluk
waarheen deze reis leidt
op slechte paden
verkeerde wegen
de ongelijke strijd
van het leven
tussen de doelloze pijn
en het voorbije zijn
verwijdert ons
van ons gevoel
kom, kom dan
terug
en laat me voelen…
Ik schrijf
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 207 Schrijf over de zon die de aarde kust
de bloemen, die weer open bloeien
Van vogels, die hun vleugels uit slaan
over het lachen door tranen heen.
Als mijn gedicht zal worden gelezen ik
een glimlach bij de lezers zie verschijnen
dan weet ik dat mijn woorden en dromen
worden gehoord en ik ze goed heb verwoord.…
Begraafplaats Wierum
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.033 Bewonder mijn vleugels.
Zwever.
------------------------------------------------
uit: 'Sloop de stad met tedere woorden', 2008.…
heiligman
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.232 vandaag denk ik terug
aan een man, een zwaargewicht
op lichte vleugels danst de gedachte
aan zijn zachte blik, de bril wat schuin
geschikt
rondt welgebogen zicht
zijn licht glanst tussen rood en goud
geplooide charme
waar de maan de bomen raakt
schuilt zijn lach in kleine kinderogen…
herinnering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 295 het is koud
zelfs de vogels zwijgen
lintje op de revers
rood de klaproos
lichter dan het bloed
van hen die nooit
oud werden
zoals hij, nu broos
ogen vol trots
en verlies
het saluut weerklinkt
de muziek zwelt aan
de tijd versmelt
in de ogen van
gevallen kameraden
het wieken
van witte vleugels…
rondom 't volmaakte
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 351 het doet er niet toe
maar het klinkt als water
zei je
toen je mijn gedicht vasthield
jouw vingers lispelden golven over me heen
reikend tot aan de zee, met de nacht vertrouwd
en op dat moment
terwijl jij voet zette, wind werd onder vleugels
dreven we mee
naar het land dat in ons was
buiten adem, in alles wat er wel toe doet
.…
Verworden tot kwaad
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 589 Vóór 't voelt als verraad
Een duivelin zonder vleugels
als feeks zonder gewaad
De helft
Van al het goede is
Verworden tot kwaad…