Alle inzendingen over vliegramp

Het lijkt alsof de wereld explodeert: Een vliegramp, slaande ruzie met de Russen, En Gaza-demonstraties ondertussen, Waarin men luid verwensingen scandeert. Als tegenwicht voor al die boze tongen, Heb ik dat lied van Lennon meegezongen.…

MH 17, ze gingen met vakantie, pa zou later komen, bracht moeder en twee kinderen naar Schiphol. Bij het inchecken, oei, paspoorten liggen thuis. Pa besluit met een race tegen de klok, de afstand van Amsterdam naar Capelle te " nemen", en komt ' gelukkig' op tijd aan, om de paspoorten af te geven. Maar wat is geluk? Wat is haast? Wat is…

Vanaf de heuvel loop ik het pad af naar het dal en hoop dat wat ik zoek daar ook vinden zal. Vanaf de heuvel loop ik het pad af naar benee en neem, terwijl ik afdaal al mijn bagage mee... Mijn weten en mijn denken mijn gevoel en mijn geloven zodat ik strakjes uit dat dal weer klimmen kan naar boven…

Het schorem dat de dood heeft afgeschoten Stampt met zijn botte laarzen door het kwaad Een zwarte hel waarvoor geen woord bestaat En plundert met zijn grauwe grove poten Bezoedelt tere koffers lieve tassen En zal die klauwen straks in onschuld wassen.…

Er waait een heerlijk windje door het bos Als ik probeer gedachten weer te geven Omtrent -hoe kan het anders- dood en leven Te midden van de varens en het mos Het huis ligt zes mijl van het plaatsje Oss In stilte is het dat de bladeren beven Om dennen is het dat libellen zweven En ook een wit, gevleugeld, sierlijk ros Toch heerst er droefenis…

zoveel kleuren zwart toen je als een vlinder uit de wolken viel niet langer gedragen op vleugels van verlangen zoveel kleuren zwart toen je daar roerloos lag op verschroeide aarde de duisternis buigt zacht draagt je teder in zijn armen de tijd staat stil zoveel kleuren zwart…

Denkend aan Holland zie ik vanaf nu voortaan 40 stille zwarte wagens plechtig door het laagland gaan over wegen en rivieren in dat groene weidse land door een laan vol populieren mensen zwijgend langs de kant ieder in zichzelf verzonken met een scherf van het verdriet met de woede en de beelden uit dat onbekend gebied 40 stille zwarte…

Er was voor die donderdag Wat bewolking voorspeld, Een matig zonnetje, dat Regelmatig achter de wolken Schuil zou gaan, maar niets Bijzonders was er voorzien Op deze doordeweekse zomerdag; Tot het mensen begon te regenen Uit het wolkendek dat zijn water Leek vast te houden, Maar mensen zonder vleugels Kansloos naar beneden zag…

waar wij in kleur het leven in balans houden ontstijgen gouden momenten onverwacht het bestaan als zwart en wit bij gelegenheden samengaan straalt soms de gloed van een stukje hemel ons tegemoet tussen diepe stilte en overdonderend applaus bloeit de saamhorigheid in wederzijds respect en trouw zij zijn niet weg maar aangelicht door…

Hoe grimmig is het luchtvaartlingo ‘kist’ Wanneer het landingsrecht plots wordt ontbonden En in een val van luttele seconden Volledig van de wereld wordt gewist Behalve voor een jongetje van acht Ik wens hem en de betrokkenen veel kracht…

Vrijheid Zij hadden de vrijheid te kiezen waarheen ze wilden gaan Zij hadden de vrijheid te kiezen wanneer ze wilden gaan Zij hadden de vrijheid te kiezen met wie ze wilden gaan Zij hadden de vrijheid te kiezen hoé ze wilden gaan Allen gingen Tezamen zittend in hun riemen op hun stoelen omhuld door een aluminium buis…

nog flakkeren kaarsen in de lucht die hun vlucht niet meer kon dragen levens in gods hand maar aards vertragen stortte neer en vloog in brand zij zijn weer thuis in het poolse huis maar het gezin is niet compleet zij gaven leiding en grandeur maar voor het volk sluit schrijnend nu die deur…

welke ons hart hebben geraakt zij droegen hun eigen kleuren over ruwe weidse velden die niet door hen was overzien zij hebben hun eigen blaadjes niet zelf gesloten in het licht dat scherper was dan de bliksem waar de donder altijd hoorbaar blijft tranen zijn er niet voor niets en voeren emoties af zolang ze af te voeren zijn uit het…

openheid van zaken door een mens van goede wil de spil van het gevoel mag zelfs niet veronderstellen ook al zou het zeker weten zijn doch nog ligt de gebeurtenis verscholen onder tafel en is ieder woord te veel als een sneeuwbal dikt het effect over zijn hoofd van emoties en troost omvang van de tragedie wij zijn er nog niet mee klaar…

Donkere wolken in het avondrood boven een onzichtbare dood Ik loop tussen de flats van de stad rondjes om een nieuw zwart gat van geconcentreerde materie Een vleugellam vliegtuig sloeg vrienden van vrienden de bodem in Na de klap is het stil Ik wil horen wat ik niet weten wil en daarna vrijen in de schemering al is het met een vreemdeling…

vol van opgewonden verwachting waren zij op het vliegtuig gestapt waarvan plots de motoren stopten toen zij boven de wolken al waren de machine hortte en stootte wild de passagiers tot paniek gruwend met de dan dagende werkelijkheid dat er geen morgen meer zal zijn het laatste gebed werd gebeden onder een stortvloed van tranen als de…

er is nog geen ontwaken maar ik ben klaar met vreemde handen die mij raken die zich bruut alles eigen maken wat ik ooit heb liefgehad de dagen zijn verdwenen in een samen wachten op ik ben hier niet alleen maar wel verdwaald tussen emoties die ik niet begrijp in een langzaam ordenen sluit zich de chaos die mij onverhoeds is overkomen…

Het is stiller op straat het is vooral stiller in de harten van Nederlanders Zij denken mee zij leven mee zij beleven mee zij kijken mee zij voelen mee zij huilen mee zij en zij: wij herdenken nationaal de MH 17 vlieg/oorlogsramp!…

Wie vliegen wil, gaat niet altijd aan boord, Want regelmatig cancelt men de vluchten Zodra er maar een aanslag valt te duchten Waarvan men via via heeft gehoord. Helaas dat men geen vluchten op kan schorten Omdat het vliegtuig zomaar neer zal storten.…

’t Was ruim na elven: Timmermans bij Pauw Scherpzinnig als altijd en prima sfeertje Ons eigen politieke knuffelbeertje en talenwonder… hè, wat zegt ie nou? Het zal nog lang in al zijn hersens spoken: ‘Ik heb me in mijn eigen taal versproken!’…