159 resultaten.
Keuze
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 158 laat me nou niet nippen
nippen aan die veel te
zachte lippen
daar er tranen vloeiden
vloeiden van verdriet
niet de jouwe waren
wil ik me niet laten
bevrijen door jouw ranke handen
op mijn ronde dijen
nee, voor alsnog maar even niet…
Vloeide muziek
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 128 wij hebben
gewandeld gelopen
en gesprongen
later het praten
toen gezongen
samen met alles
om ons heen
lachend en met
plezier op een
wonderbaarlijke
manier van twee
kanten komend
aard en hemels
heerlijk dromend
waar zij kleuren
bloeiden zongen wij
hun melodie
vloeide muziek uit
de charismatisch
charmante lenteweelde
van de…
Vloeiden uiteen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 61 nog koud
in golven verpakt
rolden de eerste
verhalen op een
al lenteachtig strand
hoofdletters
schuimden in wit
hun belangrijk bericht
doken en vloeiden
uiteen in vergeten
zand wiste
met kwistige hand
onbelangrijke details
alleen waar wind vat
op kreeg bleef in stand
hij joeg de
hotspots wat verder
het land op waar zij
uitwaaierden…
Vloeiden liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 ik ken
de druppel
heb hem mijn
hele leven gebruikt
steeds kleine beetjes
huilde nooit voluit
hij groeide
niet mee
prikte vaak
achter mijn ogen
meer stond ik
dan niet toe
boog voorover
kuchte wat
wendde mij af
snoot mijn neus
toen was het over
ik had geen keus
pas met jou
werd het anders
hij wilde erbij
druppels groeiden
vloeiden…
Twee druppels?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 80 Toen ze ooit samen vloeiden
als een stromende beek in alle
opzichten in hun bedding ongelijk
tot in hun midden een steen viel
hun wegen tijdelijk gescheiden, elk
draaiend aan hetzelfde levenswiel
door gedachten uiteengedreven, hadden
zij veel en zoveel meer gemeen,
ze vloeiden uiteindelijk ineen als
twee druppels water, in het geheel…
Mijn hart was toegevroren
poëzie
1.0 met 26 stemmen 4.982 Mijn hart was toegevroren,
Mijn tranen vloeiden niet meer.
Toen trof mij haar gloeiende blikstraal,
En de wateren ruisten weer.
O ware ik toch verdronken
In de bitterzilten vloed!
In liefdetranen, hoe brak ook,
Te smoren, is honingzoet.…
Gevaar
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.108 Op je hoede voor alles wat komen gaat,
met je handen gevuist,
kijk je me aan,
bijna stikkend van verdriet
in je tranen die vloeiden.
Ik doe toch maar een stapje achteruit.…
Als drie druppels
netgedicht
3.0 met 172 stemmen 29.760 ooit vloeiden ze samen
in alle opzichten gelijk
tot in hun midden een prijs viel
in plaats van het kwartje
en hun wegen zich scheidden
door verschil uiteengedreven
hadden zij weinig meer gemeen
ze druppelden uiteindelijk
alleen…
overzeese gebiedsdelen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 327 vijftien mannen in een fort
uniform vermoord, warm bloed
vloeide niet des vaderlands
hun leven met een pennenstreek
in een wet verwoord
de moordenaars gaan vrij
maar men spreekt nog steeds
schande over de slavernij…
Bedwongen sterker
poëzie
3.0 met 38 stemmen 2.995 Als enig ding de loop des waters wil beletten
’t Zal maken groot getier
waar ’t anders vloeide stil:
Zo de fortuin of iets de Liefd’ verhind’ren wil
Hij gaat met meer gewelds zijn kracht daar tegen zetten.…
Op hun vlucht…
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 in een lichtflits aan de hemel
vielen dode engelen ter aarde
hun stemgeluid verstomde
vloeide mee met onze tranen
naar een niet verhard verdriet
verdringen heeft geen grond
is in alle eeuwigheid geketend
als gesel van weergaloze liefde.…
Lege ogen.
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.240 Heb vandaag
een man zien
huilen,
keek geschrokken
stil verdwaasd,
zag,
hoe uit zijn
lege ogen
tranen vloeiden,
traag verglaasd.
Raakte langzaam
diep bewogen
bij dit stil
inmens verdriet,
maar,
hem troosten,
ik durfde niet.…
Postuum
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.214 Zeg me, zwart gezelschap
of er voor dit dode lijf,
tranen vloeiden.…
Alweer
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 242 Hij genoot van alle tranen die er vloeiden.
Ik tikte hem aan: “Heb je dan nooit genoeg?
Mijn man , mijn zoon, zovele vrienden.
Je rukt ze uit mijn leven.”
Hij hief zijn vinger dreigend:
“En jou haal ik ook wel op,
maar dat duurt nog even.”…
Als alles ging zoals het moest
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.128 en jij zwom naar de overkant
het water aan de lippen
want de zee stond je te wijd
er gleden vissen onderlangs
en het besef kwam later pas
ze haakten aan jouw vlinderslag
er werd iets uitgedreven
je ogen schenen helder
maar je zag niet wat het was
je vloeide naast de tijd.…
wolkbreuk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 281 de hemel brak
en huilde als een kind
een lange stoet vloeide
richting jouw laatste rustplaats
toen hebben ze jou bedolven
onder honderden rozen
door jou gekozen
wij zagen ze komen en gaan
moesten daar staan
om toe te kijken
hoe je langzaam verdween…
schouder
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 4.205 Je luisterde naar woorden die vloeiden uit verdriet
en gaf de vreugde opnieuw een kans
Je verzamelde de hoop die ik ooit achterliet
Legde terug gewicht op de balans
Voor al hetgene je voor me hebt gedaan
wil ik gerust mijn schouder geven
voor wanneer het eens wat minder zou gaan
als tranen aan je wangen kleven…
Heilige Vrouwe
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 666 in die stille, sobere kapel
trof mij haar toegewende blik
onder flakkerend licht bedolven
vloeide iets van heimwee
naar oude geuren en vrome
gezangen
hier, op het grazige boerenland
tussen zwijgzame dorpen aan
de glimmende rivier
vermoedde ik mijn vaderhuis
en moederschoot, droomde ik
mij ooit geborgen…
De kilte voorbij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 nog hingen
woorden in de lucht
ontdaan van samenhang
licht ontwijkend
als op de vlucht
toen schaduw kwam
ze waren vervlogen
uit de zoete samenzang
van liefelijke zinnen
die langzaam vloeiden
uit intense emoties
heel diep van binnen
toch bracht stilte
de kilheid voorbij
jouw liefde voor mij…
Vlinderen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 376 Je raakte me aan
even maar
ik voelde hoe de winter
van mijn wangen vloeide
kijk, zei jij en wees verrukt
een bonte vlinder aan
jouw glimlach was een regenboog
je wimpers dartelende vleugels
in het blauw
blijf, riep ik je schaduw na
tot jij verdween en ik
opnieuw de lente zocht…
in je heupen vloeiden zinnen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 782 ik zag je spreken
in bewegen
je vingers, hand
een armgebaar
je nam me mee
met ogen die
in kleur hun woorden
in me schreven
gebogen schouders
lijnden de aksenten
maakten zwaarte
drukkender dan wensen
in je heupen vloeiden
zinnen tot herinneringen
aan verbonden zijn
in een onmogelijke lijn
je beende weg
met ons gesprek
in…
Toen ontplofte dat ook nog
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 224 er oerknalde wat
soep met aminozuren
vloeide uit
tot prachtige luchten
harmonieuze landschappen
aromatische bloemengeuren
op een azuurblauwe bol
ik er midden op
god, ongelooflijk
En God
tilde het deksel van de pot
snoof
mompelde :
gut, wat brouwen ze nu
moet daar wijsgerig
wiskundig denken uit voortkomen ?…
Afscheidsbrief
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 2.065 Ik koester
Jouw laatst gestuurde brief
Een brief
Waarin je afscheid neemt
Niet lang
En zonder sentimenteel te zijn
Wijs jij
Op een naderend einde
Een einde
Tussen jou en mij
Natuurlijk vloeide er een traan
Ontstond er een orgasme van pijn
Maar ik begrijp waarom je moest gaan
Waarom je niet meer bij mij kon zijn…
Het stille is niet leeg
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 130 Zijn woorden droegen liefde
boven alle pijn
en zon verwarmde de wegen
het denken vloeide in samenzijn
woorden bleven stil
waar ik enkel liefde kreeg
hoorde ze als een melodie
op het ritme van mijn hartslag
nog voelt het als volheid van het zijn
want het stille tussen ons
is nog steeds niet leeg…
Het Kerstbeertje
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.206 Vandaag versierde ik mijn boom
Ik had nog wel getwijfeld
Moet ik het doen
Of toch maar niet
Nu staat hij toch te schijnen
Ik hing er ook een beertje in
Heel lief met glanzende oogjes
Toen ik het pakte
Dacht ik nog
Die hebben wij samen toen gekocht
Met het beertje in mijn hand
Vloeide toen mijn tranen
Jij bent er niet meer
Maar het…
Zijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 207 Zij wachtte op stilte voor de storm
Op engelen die schreeuwden
Op bloed dat vloeide
Op nagels in haar huid.
Zij wachtte tot zij onzichtbaar werd
Totdat haar spiegelbeeld uiteenviel
Totdat haar jaren waren geteld.
Zij kan niet meer zingen,
dansen
genieten
van het leven
kan niet zuchten,
ademen,
bijten,
kauwen.…
Paradiso
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 202 daar stond ik dan
onder gebrandschilderde kleuren klein te zijn
rond groter voelen, met het waanidee
dat God
zijn tempels reeds verloren had
wat ging er anders mee
mijn iele stem zocht zacht verloren noemers
volgens hooggeacht publiek- en de muziek
vertrok geen spier
ze vloeide door de aders van een glimlach
en kon nu verlegen zeggen…
Ommuurd .....
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.055 De ijzige stilte in haar
zwijgt in alle talen,
bevroren woorden zoeken
geen plek, zelfs de lach
sterft in het harnas
wil zij dan spreken,
ooit, die ene morgen
of was het gisteren,
toen zoute lippen
barsten door het weten
sprak ze geen stilte meer
en vloeide woede door
dichtgeslibte aderen,
die laatste steen heeft
geen specie…
Haar schaduwrijke kus
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 93 ik fluisterde
in korte woorden
stukjes leven van me af
zij droomde
warme rust in
haar schaduwrijke kus
ik omarmde
met lichte schroom
de al verweerde bast
voelde hoe
de stromen vloeiden in
haar mij toegenegen lach
nog weet ik dat
de wereld een seconde
heeft stil gestaan
in dat ultiem moment
van delen ben ik
voor even de hemel…
Pas
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 517 Meer tranen vloeiden
dan woorden; die stokten.
Pas een kind en geen leven meer.
Nog geen stap of al de hoek om.
Nog geen woord of al monddood.
Nog geen lach of al omringd door gehuil.
Ik pas …
Staren in de lucht en zie:
een delta van gevoelens,
ertussen donkere eilanden
om verlaten te stranden.
Met of zonder kaartje.…