Alle inzendingen over vloek

'k Voel niets meer dan die eeuwge wanhoopsdrang, maar, door uw felste woede en haat bewogen, zal ik u vloeken tot mijn laatste zang. Oktober 1896…

Je spookt door mijn hoofd, hebt een grip op mijn hart. Als ik niet beter wist, zou ik zeggen dat ik vervloekt was. Beter weet ik dus wel, daarmee dat ik ook zie .. Alles wat je doet met mij, is een act van magie.. Betoverd door de gedachte aan jouw ogen, de verbeelding van je lach.. Ik denk dat als wij nu samen zouden zijn, ik ONOVERKOMELIJK…

Wanneer 't nieuws laat weten dat: 15 jarigen 't lezen slecht behappen begin ik al dat vloeken ineens: Veel beter te snappen Immers: vloeken is gebrek aan woorden?…

Dan knalt er een vloek, door de straat terwijl de zon hoog aan de hemel staat een man, knikkert van de stoep, hoor een hoop au- en wee geroep, doorspekt met vloeken er extra bij kijk ‘m liggen, ik loop dichterbij.…

Maar ik zal vloeken…vloeken!!!…

Die poes van ons, zij is een heel lief dier, alleen die vlooien zijn een ware vloek; dat krabben vind ik altijd zo’n gemier, ’t gebied ligt veelal in de onderbroek. Ik had er onlangs wel een stuk of vier; nee ik verkoop hier echt geen lariekoek. Al is die poes van ons een heel lief dier, die kattenvlooien blijven wel een vloek.…

als duivels gaan bidden, en engeltjes vloeken, de zee verandert in wijn, dan pas zul je uit mijn hartje zijn.…

Geef me je hand en proef de dag het liefst nog voor de slaap je omhelst, je moede ogen weer in het duister dompelt, nergens scheen die dag de zon zo goed. Elke nacht ontspruit er een nieuwe loot, elke droom geeft domweg vertakkingen. De wereld bestaat grotendeels uit water, verwond je niet, put de aarde niet uit. Een sterk geloof in het…

overweldigt de leegte mij, ogen zonder blik, woorden zonder betekenis, lichaam zonder ik, hij is dicht bij me, en toch zo ver weg, ik wil erover praten, maar ik weet niet wat ik zeg, een traan op mijn wang verraadt mijn intense verdriet, de zon laat hem glinsteren, zodat iedereen hem ziet, morgen is weer een dag, dan is de traan enkel dauw, de vloek…

en vloeken der zonne doorlaaiende schijn.…

dit is mijn lichaam dit is mijn bloed klinkt als een Franse lunch stokbrood en wijn maar dan in plakjes en nippend een dienaar buigt, knippend voorover in het stof en prevelt in oude taal ach god, verdom mij niet gelukkig zat er nog garantie op deze dienaar en is terug gestuurd naar de fabriek de schepper kreeg de geest ging tekeer…

De vlek van de pen Gesticht in ‘t zwart Met de leugen in de wind Overtuiging vanuit het hart Schreeuwen zal de leugen Uit de passage van ‘t boek De wind laait op De letters vormen ’t aanzoek Driftig schrijft de pen door Met zwart over het wit De inkt droogt op Met de leugen, geen exit Volgeschreven vol overgave De leugen een souvenir…

Ik vloek de dag dat mij voor ’t eerst verblijd het licht heeft dier verraderlijke ogen; en ’t uur dat ge in mijn hart gekomen zijt en hebt er mijn ziel ganslijk aan onttogen!…

De mens leerde praten, schelden vloeken heet communiceren blijkbaar de mens leerde lezen, schrijven kleuren heet zich ontwikkelen zo schijnt? Toch hoorde en las ik zelden: zo ongekend veel vloeken en verwensingen als in deze idiote nare tijd, de mens is het gewone taalgebruik een beetje kwijt?…

Hij zocht en zocht naar waar hij het ook kon zoeken Hij dacht: hoe onzacht zal de Map morgen vloeken, nu 'k mijn boekhoudboek niet vind…

Het jenst het drenst het plenst regen regen regen voor de een een vloek voor de ander een zegen net als met de zon maar dan andersom…

een vloek weerkaatst in stilte brekend hout spattend bloed schreeuw van pijn vallende hamer blauwe duim…

Ik draag de gelach van onze toevallige ontmoetingen als een vloek in me..... De zwijgende lippen van je dompelen mijn zuchten in rouw.... november,22.…

Ik vloek, geniet, verfoei, bemin, halveer de waarheid of verfraai, verdraai de woorden tot een zin en vul de leegte die ons bindt.…

Ik vloek de dag dat mij voor ’t eerst verblijd het licht heeft dier verraderlijke ogen; en ’t uur dat ge in mijn hart gekomen zijt en hebt er mijn ziel ganslijk aan onttogen!…

Hij vindt dit vloeken ongehoord; z'n dienst te velde wordt verstoord. Hij velt 'm met z'n dienstgeweer. Al vloekend valt de krijger neer. Nu is de kogel door de kerk gezegend, dus hij doet z'n werk: 't is treffend, hoe die kogel maakt, dat die soldaat het vloeken staakt.…

Denk niet aan weemoed, heimwee, liefde en dat soort zaken als je de blues speelt, maar denk aan rode strepen op een zwarte huid en vloek.…

Een lid van de bond tegen vloeken Zocht het woordje god in de boeken En als hij god vond Schrapte hij Hem terstond Want god had met G gemoeten…

Ze zullen een masker wensen dat van jouw zal kunnen zijn want je bent voor de eenzaamheid geboren en ik de vloek en het geweten dat je nooit zult missen.…

Lang kronkelig oneindig smerig donker eindeloos razen snorren racen vloeken schelden tieren hij kwam nooit aan wie zoekt er naar hem?…

Slechts 1 dag, mag het gezegd slechts 1 dag is het geen vloek. maar 364 dagen moet je niemand vragen: is je kanker weg?…

Zij ligt hier opgerold Haar wervels kreunen Getuigen van de zucht De vloek die verstilt Het lijf dat buigen moet Uit een gestolde pose Een scha(n)delijke metamorfose Van hier naar haar Naar daar…

ik zie je dwalen, dolen dalen tot in de kraters van je bestaan je zoekend zijn met het water tot aan je kin trappelen en happen ik omzwachtel je achillespees en vloek verbeten tegen de wind in…

Gebrandmerkt door leegte In een eindeloze mist Vacuüm getrokken In het diepste diepste zwart Mijn hart geamputeerd En ik schreeuw en ik huil en ik vloek en ik tier Geluidloos.…

O God, bewaar mij voor der zonde vloek, En schrijf mij niet in 't somber dodenboek: Is in het blanke pergament des levens Niet ergens, achterin, een open hoek?…