Alle inzendingen over vocht

Als ik wegloop om mijn tranen loop ik weg met mijn tranen persoonlijk vocht door eigen verdriet Dus tranen van en voor mij en niet van en voor anderen Ze zouden niet weten, waar ze aan toe zijn als ze ook nog zouden dienen voor jullie En troosten dempt vooral de put die veel dieper reikt dan dieper Dus laat je eigen tranen komen snik…

van geest en vrij met mijn lippen aan de beker, ik ben gewenst mijn eigen uitbater. tot de ziel roept of de zucht enkel nog van de verleiding snoept kom schaar je aan mijn zij, laten wij drinken op onze beider vrucht die door de jaren heen niet in storm en strijd, maar nog steeds in de blauwe oceaan van onze liefde wil zinken; we drinken vocht…

Om vloeibaar bocht Rood of geel met schuimkraag De beuk erin Meppen zal ik de spetters vliegen in het rond om vocht gedrocht heb je gevochten en ik verloren Lief heb ik je innig lief Ik laat je gaan vecht niet langer tegen de bierkaai vaar wel…

Regen, regen, gij kleine regen, Daar straks, van even terzijde, schuin Door de uchtendstilte neergezegen Op klim- en struikroos van de tuin. En nu, de vochtige naglans tegen Uit mij, dit donker perk, gebeurd, Regen, regen, gij kleine regen, Eén witte bloem, die trilt en geurt.…

Ik heb niet de kracht meer Mijn lasten te dragen Mijn ogen zijn blind Voor het licht van de dag Naar wie moet ik toe En Aan wie kan ik vragen Of dat wat ik wil Ook wel is wat ik mag Ik vocht voor jouw liefde Ik vocht voor jouw hart Ik vocht voor jouw glimlach Wat resteert is de smart Mijn reden te leven Is gedoemd te vergaan Ik heb nu…

Terwijl ik voor mijn leven vocht vouwde mijn zusje zacht haar handen vroeg God mij 't leven terug te geven niet te breken onze zusterbanden We hebben toch alleen elkaar nog zoveel is ons al ontnomen en Hij zag in ontferming op ons neer liet leven weer door 't lichaam stromen En al wordt de weg nog lang en zwaar ik weet me vast bij Hem geborgen…

tranen verdring ik niet meer als verloren takken prikken ik laat nu vrijelijk komen louter mijn geharde aard verzacht de geblakerde bomen tot groen herlevende gaarden waar duister zonder dreigen vocht en verkoeling brengt vallende druppels ruisen blaren en dorre korsten mos drenken de verdroogde gronden van mijn lege sprokkelbos op…

Verlangend raak ik zijn knoppen aan die na een draai warm vocht laten gaan over mijn lichaam dat zich weldra ontspant Gemaal in het hoofd? Welnee, niets aan de hand! En ik besef, 't lijf gewarmd en de geest weer fris, hoe heilzaam een douche na een werkdag is…

Het huilt buiten, koude tranen ‘t giet de ganse dag ‘t regent nu al dagen morgen ook, zoals ik zag Op ‘t nieuws! Het plenst buiten, koude tranen vermengen zich op mijn gezicht met de warme die van binnenuit stromen naar benee, qua gewicht Van mezelf. ‘t Giet, onophoudelijk er komt geen einde aan, net als de tranen, ik laat ze dan maar…

Verdreven warmte door kille kieren Waar klam en vocht deed zegevieren Kraken in nachtelijke symfonie Molens Draaien stenen verkrampte nieren Verhulde pijn ontbering reeds gewoon Noeste arbeid beloond met karig loon Beeldend het landschap tot op heden Door miljoenen bezocht en betreden Zo het ware en altijd het heeft behoord Draaien zij…

Alles ging in kannen en kruiken het klare water klare wijn Alles wat geschonken wat gedronken vocht, vloeibaar De kruik als het ranke lijf van een vrouw Nu is daar: de fles, het drinkpak de bidon, het rietje waaruit je lurkt Het waren kannen en kruiken waarin alles te gebruiken, te bewaren.…

De put wordt gevuld met vocht. Zout vocht, uit mijn ogen. Hoe dieper ik graaf, hoe hoger het vocht komt. Het is genoeg! Ik kap ermee. Ik ben weg..…

spinnenwebdraden worden omlijnd door glanzend vocht: herfstbekroning…

De adel vocht tegen de koningen, De burgers tegen des adels woningen, De burgers wierpen koningen en adel Uit hun trotse en hoogverheven zadel. De slaven vochten tegen hunne heren, - O denk om Spartacus en geef hem ere! - De gezellen vochten tegen de burgers, De loonarbeiders tegen hunne wurgers.…

Hoe wonderlijk verkeert des werelds vreugd? 't Zoet wordt gevolgd van bittere ongeneugd, En geen geluk, hoe zeer 't de ziel verheugt, Of 't gans ijdel. Wanneer men zich in volle voorspoed vindt, Dan denkt men niet op felle tegenwind; Maar ach! men doolt; want 't los geluk is blind, En zonder breidel. Die gistren noch een tweede Kresus…

een kussen gedrenkt in tranen geurend naar verfrissend vocht dat als een vleugje adem een weg naar haar geheugen zocht…

Langzaam biggelt ze vanuit mijn ooghoek over mijn wang verzameld vocht vol emotie proef ik zout of zoet?…

Ik streelde met mijn ruwe handen in haar rijkelijk gevuld landschap haar zachte blossom en reikte naar het vocht om haar lippen te beroeren!…

Ik wil dat je hier bij me bent Met je lichaam tegen het mijne aan Ik wil je handen stevig vasthouden Om ze nooit meer te laten gaan Ik wil je zoete lippen proeven Op een manier die niet zou mogen Ik wil verdrinken in de glans Vocht van je schitterende ogen Ik wil je benen kunnen strelen En je mijn liefde laten voelen Ik gaf je 't vocht…

Heb het vechten kunnen staken het was om niets dat ik vocht. Want in jouw armen ben ik veilig Niets kan mij nu nog raken. Ik heb gevonden wat ik zocht dat ben jij.…

Alles verstikkend van zuur vergeven sla ik wonden die ongeneeslijk zijn, injecteer ik groen met druppelend vocht tot een wisse dood het bruin zal verven…

Wolken, zwaar, zwanger Symbolen, vol van vocht, woede Haasten zich voort donker, blind Willen mijn verdriet niet zien…

Symbolen, vol van vocht, van woede. Haasten zich voort. Donker, blind. Willen mijn verdriet niet zien.…

Als een verwelkte roos die dood bloeit het hoofd treurig op gebogen steel, vind ik nergens vocht om mij te sterken… laat mij maar drogen.…

Het bonte van de witte kraag van het goudgele vocht verwarmt bedwelmend het bestaan van de geest. En dat ondanks de kou van dit zoete nat. Proost.…

In dit land is zo veel vochte lucht die angstige gebouwen plat op de grond drukt, zelfs in de stad. Zo weinig ruimte dat bedilzucht de mond vult met dikke tong. Diensten herkauwen een taaie norm van vormgeving en voorschrift alsof een aardbeving elke maandag verstoort.…

Vrede op jouw gelaat de laatste wens vervuld op tijd en niet te laat en toch, geduld, geduld In gedachten vind jij onbekende woorden in zin en regelmaat vandaar dit kleine lied Het hart slaat nu de maat glimlach om wat jij ziet jij hoorde zo graag zingen jouw kleine wiegelied Zo vrij als een vogel heb jij nog gevlogen lied van een…

Normaal valt de griep December wel in huis dit afgelopen jaar gelukkig niet, Oh, jawel, we waren thuis, maar de griep, die vond ons niet! Nu is ‘t Maart en o ja ik weet, het roert z’n staart, dat je ‘t niet vergeet! Griep overtijd heeft ons huis gevonden zodoende ben ik aan huis gebonden! Water uit gaten waarvan ‘k niet wist dat ze bestonden…

in de krochten Loslaten bekrachtigt Ook zonder jou, in mezelf, voel ik dit Mijn warmte, mijn stroom, mijn vocht, mijn zacht En toch…

een appel betekende eens verbod terwijl een vrucht later schreef van onsterfelijkheid bedenk maar kunstzinnige vruchten vochten zich knap binnen anatomie…