Alle inzendingen over voedster

Ik ben de hazel-noot. - Een bleke, weke made bewoont mijn kamer, en die blind is, en die knaagt. Ik ben die van mijn zaad een duisternis verzade. En 'k word een leêgt', die klaagt noch vraagt. 'k Verlaat me-zelf; 'k lijd aan me-zelven ijle schade. Ik ben 't aanhoudend maal, in een gesloten kring, van ene domme, duldeloze, ondankb're made…

zij geeft haar leven lang en zal dat blijven houden totdat haar lief haar houden niet langer meer behaagt zij geeft haar liefde luid en zal steeds blijven baren totdat haar lief dat baren niet langer van haar vraagt zij geeft haar borsten bloot en zal steeds blijven stralen totdat haar lief haar stralen niet langer meer verdraagt…

'k Heb twee bronnen, die de voedsters van mijn jeugdig leven zijn: 'k Leef bij Fillis door de Liefde - op mijn kamer door de Wijn. ------------------------------------------- uit: Gezangen mijner jeugd (1782)…

Waar dat de Maagdom ligt, ging Els haar voedster* vragen, De min* dacht, zeg ik 't niet, zij mocht daar van gewagen Aan Ritsaart, dat's een boef, die zou 't haar doen bescheid. Dies sprak zij, neem dees doos, hierin de Maagdom leyt, (In 't dooske zat een vink.)…

Door de lievezoete voedster opgevreten een spijze wordt het miserabele nest kleverige misgeboorten dat ze kreeg. Tot haar onlichamelijkte aangetrokken van deze nacht win ik, lichameling, de wil die volhoudt de min van Hadewich. ----------------------------------------- uit: 'De dame van de tapisserie', 2007.…

Jij voedster, jij gastvrouw ligt aan onze voeten. Eens geschapen, nu gelouterd. Eeuwen, eeuwen, eeuwenlang wordt jij al geslagen, getart, verwond. Maar ... Broos is de boosheid Keihard is de ontkenning van de pijn die wij als gasten keer op keer veroorzaken. Houden wij genoeg van jou? Of alleen van onszelf, van rijkdom en welvaart?…

Voedster, droog de natte wangen, Tuur niet op de dode pop, Blijf niet aan het webje hangen: 't Vlindertje is niet weer te vangen: 's Hemels englen vingen 't op.…

Hoorbaar hongerend Intimideert zij Jubelt zij haar Kolkende klaagzangen Lyrisch haar landschap Mooie maanzieke reuzin Neptunus maant haar tot kalmte Oeverloos opent ze haar Panorama’s deze non- Querulante sterre der zee Rusteloos bergt ze haar Schat aan grondstoffen in Tomeloze watertalen haar Uitlopers vinden hun einde Voedster…

en poëzie, zwom naakt in zee met de “r” in de maand, overtuigd van een toekomst vervuld van beloften hij was een groot schrijver, alhoewel hij tot nu toe nog niets geschreven had noemt zichzelf een artiest van het woord op zoek naar een uitgever en zij wil wel alle schoonheid op een broos stokje zijn muze zijn, een bron van inspiratie voedster…

Sterf rustig, zomer, prijk uw leven uit Met droeve dos van bruin en glans van rood, Bekrans met vallend geel uw eigen dood, Geef willig de aarde uw bladertooi ten buit, Der voedster, uit wier schoot in 't jonge jaar Gij schoon zult rijzen van uw stervensbaar.…

Sonnet Vonkende God, of geest van Godes naaste neven Die hart aan hart met vuur gezuiverd innelijft, Waarin uw gouden grift gloeiende wetten schrijft, Daar niemands wil af schrikt, of tegens denkt te streven; Onttern mijn borst en bid de voedster van mijn leven, Die met een zoete wind mijn teedre zinnen drijft, Zo lang tot op mijn hart haar…

"Een fatale voedster ben ik Kniel voor mij Word hitsig in het licht van mijn toorts Tot uw hart me belaagt zal ik u verleiden Tot uw wil me behaagt stijgt de koorts." "Zieker en ouder zal je ademen in het spoor van mijn bestaan In het slijk zal je me loven" De aders slaan op het ritme van de zee.…

Mijn vruchteloos verwachten Mijn kommer niet en blust, Zult gij mij heel verachten Och voedster van mijn lust! Maar ziet - ik onbedachte Klaag nu, zij leit en rust. Och slaapt gij, mijn behagen, Terwijl ik doe mijn klacht? Wat baat mij dan mijn klagen Nu gij de dove slacht?…

Schenk me, o voedster van mijn lustjes, druk me zulke vochte kusjes, dat uw tong de mijne streelt, en er krullend mede speelt; even als de geile mussen in de mei elkander kussen, of het lieve tortelgoed in het trekkebekken doet!…