Alle inzendingen over vogels

Was ik maar een vogel, wild en vrij Helaas ben ik een mens, opgesloten in de Leij Was ik maar een vogel, dan vloog ik waarheen ik maar wil Maar ik zit opgesloten, het is eenzaam en stil Was ik maar een vogel dan had ik nooit zorgen Dan was er geen verschil tussen vandaag en morgen Was ik maar een vogel dan had ik geen last van oorlog en verdriet…

Een vogel is een vis die niet kan vliegen. Een vogel is een vis die niet zonder water kan en op het droge snakt naar lucht. Een vogel is een vis die hoog moet omdat hij lijdt aan dieptezucht. Een vogel moet landloos balanceren op de horizon tussen verlangen en vlucht.…

voor een vogel die is vastgebonden; hij gaat er tot ieders genoegen niet onder gebukt…

er zit daar een vogel in het gras zonder problemen of zorgen ik wilde dat ik hem een dagje was om gewoon te wachten op morgen geen verdriet en ook geen pijn de wind waait door zijn veren hij zit gewoon zichzelf te zijn misschien moeten wij dat eens proberen.…

eens alleenheerser in het luchtruim vrij zwevend en jaloersmakend de aardse mens hemels inspirerend hem eeuwenlang zien worstelen maar ons mysterie is ontrafeld eens waren we feniks en garuda onsterflijk verrijzend uit eigen as bereden door hemelse goden waren we vredesboodschappers of deden onze silhouetten huiveren we zijn voorbijgestreefd…

Met vleugels vliegen vogels vlinderlicht van ver en vol vaart van verlangen. Verlichte veren van vrijheid voeren de vaandel van vriendschap en vrede. Vage vormen veranderen vliegensvlug, vanuit vensters vragen vogelogen bij vorst om voeding. Vogels voeden zich met veel, verhalen van vroeger verbinden zij met vandaag.…

maar een excuus Bont en blauw, wat heb ik een pech Ik droomde vannacht Over een vogel Hoog in de lucht Zo bedorven, ver gevlucht.…

Er viel een behoefte van een vogel op mijn arm! Die letten niet op waar ze het laten vallen. Rondom mij is het terras helemaal besmeurd! De flatten lopen tot in de getallen!…

Hij zweeft in de lucht een vogel is op de vlucht het is een prachtig gezicht hij vliegt zo vederlicht hier wordt het te koud hij gaat naar een land dat warm is en vertrouwd zijn vleugels wapperen in de wind ik hoop dat hij zijn bestemming vindt dag vogel in de lucht ik wens je een goede vlucht.…

Een stille vogel Zweeft door de heldere lucht En ziet de aarde onder zich Vormt geen gedachten Over het leven daar Van de aardse metropool Voelt de wind Langs zijn vleugels strelen En geniet van deze intimiteit Een stille vogel Bemoeit zich alleen Met het leven in de lucht…

Een vogel floot en deze stoorde Stilte met zijn ongehoorde Tintelende fluit. Die vogel floot voor zich alleen Uit hart en keel ten hemel heen Zijn hoog geluid. Een vogel kent geen roem of loon, IJdelheid niet. Dus fluit hij schoon Uit eigen lust.…

over je drempel hun hulpeloze en tere kinderen horen van stille moed en liefde zij zullen dit verder verhalen ze zijn er speciaal voor jou elk moment van de dag gods vogelen des hemels…

Een vogel in de lucht is beter dan alleen de vleugels te zien.…

Vogel vrij is hij daarboven in de lucht Jammergenoeg is het bij de vogel net als bij de vis geen besef wat voor gelukkig schepsel het is…

Vogel hoog in de lucht is het waar dat jij vlucht voor al het misbaar, daar ver vanwaar je nu vliegt? Is het je instinct, dat je ertoe dwingt weg te gaan van alles om je heen op zoek naar rust, een moment alleen? Kon ik vliegen zou ik je volgen, maar mijn instinct dwingt mij te blijven, misschien een beetje verbolgen.…

leven voor haar is dan echt niet mooi Vogel…. hierbij laat ik je vrij En hoop dat we eens… weer samen zullen zijn…

buiten keek en vogels hoog zag gaan wist ik dat steeds de wolken weer hun vleugels zouden dragen…

Vogel te zijn, over alles heen te kijken. Het zijn vleugels die verrijken. Ik wens je vleugels voor je reis! Alles zien in perspectief. Liefde levert het bewijs. Ik wens je vleugels voor je reis.…

In het schoonste blauw te zweven als een reiger trots barre koude eigenlijk niet zo groot een sperwer op een paal maar wat een aandacht het is daar weer het borstje rood maar nee hoor het is ieder jaar een ander wat is hij zwart die merel in mijn tuin die snavel oranjegeel hij vlecht al plannen…

Vrolijk kom je aangevlogen. Kleurrijk is je kleed. Glimmend, je kralende ogen. Niets, dat je vrijheid ontdeed. Schone parel uit de hemel. Heerser in ’t azuren blauw. Verheven boven aards gewemel. Heel de horizon van jou. Je leven, één melodie. Een warreling van klanken. Samengevat in schone poëzie. Nooit genoeg kan ik je danken. Stimulator…

Steeds zwaarder wordt de last op mijn schouders Eenzaam als een kind zonder ouders Geen enkele herkenning in een gezicht Steeds zwaarder wordt het gewicht Blij, sterk , eerlijk en puur Niets meer van over op den duur Sterker maar harder is het resultaat Geen liefde maar ook geen haat Als een vogel vlieg ik naar de zon Op naar een…

Al stelden vogels soms teleur; de vogels van Virginia, de whippoorwills en de kalkoenen, liefst zou men thuisgevaren zijn met rijen vogels op de raas, geen alken, meeuwen, albatrossen; de wachters van het eigen graf, maar warme vogels van de wal. ---------------------------------- uit: 'Gedichten 1939-1998', 2000.…

Wat ben ik, dan een vogel in de schemering?... Ik ben verliefd, o mijne vriende', en, wen ik zing, hoor ik de avond-dauw uit zware beuken leken en, dof geplets, de rillend-diepe stilte breken; en - 't is of mijn geluid in mijne kele breekt... Ben ik bedroefd?…

Dan vliegt gij soms door 't open venster binnen Gelijk een vogel die vergaat van dorst; Ik voel uw voetjes tripplen door het linnen; Snel drinkt gij aan de vijver van mijn borst. Gij vouwt uw vleugels samen rond mijn hart, Eer gij verdwijnt in 't nachtlijk blauw en zwart.…

vogel in de boom speel ik fluit jij ook als ik zijn wij dan een paar…

Opeens, au ik voelde pikken recht en hard in mijn toch wel dikke nek, verhip 't was die vogel een specht hij pikte, best hard in mijn spek.…

Dan vliegt gij soms door 't open venster binnen Gelijk een vogel die vergaat van dorst; Ik voel uw voetjes tripplen door het linnen; Snel drinkt gij aan de vijver van mijn borst. Gij vouwt uw vleugels samen rond mijn hart, Eer gij verdwijnt in 't nachtlijk blauw en zwart.…

je bent zo Zon – zo Maan – – zo neon Rood – in het blanke licht rank te staan ik geur in je op en stamel mijn stem vast door jouw blozende honingraad wil ik zijn als de stoeiende libellen om dan al zoemend ten ondergaan daar de woeste golven – gelijk aan kerktorens – alle bellen rinkelen doet vraag ik je – bind me in – vorm…

Zelden voelde ik me zo licht Zelden wist ik het Zelden zag ik zo veel vogels…

De vogels op veld en in het bos zij worden echt niet moe zij vliegen af en aan zij vervullen de opdracht hen gegeven soms in nevelen gehuld verschijnen zij op aard zij zijn nog nooit geëvenaard soms afgeslacht of lang gekooid over heel de aarde wijs verstrooid hun leven kort hun wil intens hun stem gehoord zij brengen ons het woord…