Alle inzendingen over vogels

Zij laten zien aan wie kan vliegen, niet als een vogel maar als een vogel die uit een vogel gehaald wordt en weer teruggezet. ---------------------------------- Uit: 'Vogels', 2001.…

Soms wil ik heel even vliegen als een vogel even vergeten wie ik ben waar ik vandaan kom en even te zijn wie ik niet ben om terug te keren naar jou…

Er zijn vogels die kruipen, zachtjes fluitend. Niet wetend gehoord te worden. Rare wezens, die vogels.…

Vanmorgen werd ik wakker van de vogels. En ik dacht: waarvan werd ik wakker? Van de vogels. Van het licht ook, maar meer van de vogels. Het licht zacht zingend, de vogels keihard. ---------------------------------- uit: 'Holte van het licht', 1975.…

~~ ~~ Nieuwe economie als oude wijn in nieuwe zakken Doorgaans vliegen vogels vanaf de daken door het luchtruim Deze, getransformeerd vliegen rechtstreeks naar de top ~~ ~~ ~~…

ik staar uit mijn raam en ben helemaal stil ik zou met ze mee willen gaan mijn leven is toch niet wat ik wil naar al die prachtige vogels die vliegen aan de mistige hemel zonder dat ze zorgen hebben ze zweven alleen maar lekker in de koele lucht boven de wolken schijnt altijd de zon het enige rijk zonder zorgen oh, ik wou dat ik met ze…

en dat kan hier aangezien ik op de hoogte woon, gelijk de vogels. Ik ben vrij als de vogels... wát ik altijd wilde! Ik heb een goede stek gevonden, waarbij ik opsta en ga slapen met mijn gevederde vrienden! Mijn adem ademt in en uit, voor elk dier en met elk dier.…

Als een vogel uit het zuiden ben je teruggekomen door stormwind en mist om het voorjaar te vieren in mijn tuin die je nog wist met de eetbare lekkernijen een vijver waaraan je je lest. Ik hoorde van verre je fluit zo charmant.…

je denkt en dat is taal zo'n beetje woorden en beelden maar niet in regels het vliegt door je hoofd ik herken dat in vogels ze bewijzen wat ik weet geordend als ze evengoed zijn…

De winter doet de vogels wijken, De lente brengt de vogels weer.…

Hij duldt geen andere vogels om zich heen, altijd is hij alleen. Hij voelt wel dat ik kijk. Maar gaat niet weg. Hij maalt er niet om: “Wat denk je mens, ik ben heus niet dom.”…

Vluchtig kijk ik omhoog En zie een zwerm vogels naar het zuiden vliegen Ze zweven pal boven mijn hoofd Maar lijken dan hun eigen weg te kiezen De zwerm is opeens opgelost in de naakte, blauwe lucht Onzichtbaar voor het blote oog; verdwenen en weggevlucht Het beeld blijft eeuwig ingeprent in de geest van mijn gedachten Ik neem ze…

Vandaag is de vogellucht een loos gerucht Hun gekrijs om spijs verbluft Zij hebben voornamen Zij onthouden gezichten Hun lawaai is vervormd tot lied Zij weten immers niet dat een immens netwerk de planeet omspant om mensen en vogels te vangen en splinters meteoriet Men herkent in de zwerm de raaf Hij verft zijn haar met bloed…

Zij gunnen mij gaarne 't geheim hunner tale, De roodborst zijn snoeren van bloedkoralen, De merel haar zang als betinkte bokalen, En vinken hun klink-slag op eedle metalen. De duif doet de zoetheid van 't troostende kirren Zacht druipen om voorhoofd en lippen als mirre, De nachtegaal roert door haar smachten tot tranen, En hel schalt de wekroep…

En het moment dat ik wegvloog, Alles was goed, De vogels kwamen weer tevoorschijn, En mijn storm was eindelijk uitgewoed.…

De bomen kregen een betekenis die zij nog zacht gebarend wilden weren, maar 't noodlot was niet meer te keren; een vogel streek klapwiekend in de wildernis van takken neer en nu hij roerloos zit (het licht wordt zo benauwend wit), denk ik aan dood, verrotte geur van blaren, hetzelfde zijn op steeds dezelfde plaats...…

Vogel te zijn je vleugels... uit te slaan Schreeuwend te scheren over golven en stil te staan als zee je tot de veren komt Met eb en vloed op te groeien de stand van de maan De 'schoonsten der schepping' in hun bijna- naaktheid te zien staan De handdoek... te zien vallen in nat zand.…

Vogel op de grond De plek waar hij niet wezen moet Hoort in de lucht te vliegen Zachtjes wiegen op de wind Nu ligt hij dood te zijn. Gevallen in de klauwen van een kat? Of was hij soms het vliegen zat?…

Ik was als een vogel Zwalkte wat laag bij de grond Dan steeg ik, overzag hoe ik nu met een nieuw iemand in wie ik me verliezen wil om jou te kunnen vergeten Maar hoe ik toch naar je zocht in een duikvlucht Daar rondhing tussen de daken Die hele ouwe boel, die verfrist zogenaamd Gemoderniseerd Al het oude, de pijn, het geluk hing er als…

Zij kijkt naar de lucht en vertrouwt de vogels behalve de kraai. Reigers krijgen een spoedcursus omgaan met drones. Vogels zitten op een lijn alsof ze geteld willen worden.…

Als ik niet goed kijk Als ik niet goed spreek Als ik niet goed zwijg Als ik niet goed werk Als ik niet goed liefheb Niet goed slaap, noch waak. Wanneer ik niet mooi genoeg zing, noch fluit. Als ik niet goed zwem, drijf of dobber. Als ik niet genoeg loop, in de pas der wereld. Wanneer ik niet 'juist hoor'. Niet goed zie... Wanneer ik…

Er wonen vogels In mijn hoofd, Ontelbaar veel - Allemaal, een voor een, Gekooid achter tralies Van onnuttige gedachten En voorbije toekomstdromen - Hunkeren doe ik ernaar Ze los te laten en Ze vrij door het Luchtruim te laten vliegen Om mij op weg te helpen Naar mijn voorgoed Herwonnen vrijheid…

Het vogelnestje verliefde vogels bouwen blij aan hun toekomst.…

Sierlijke vogel duikt door schuimende golven een vis is zijn buit.…

dag prachtige vogel heel alleen op die tak ik zie je wel zitten fijn op je gemak je fluit mooi en hard kijkt mij daarbij aan toch is het nu beter om huiswaarts te gaan zal ik je wat geven of heb je geen nood ik kan het best missen zo'n klein sneetje brood dag prachtige vogel met je vleugels startklaar ga snel naar je vriendjes…

De kracht en de vaart En de standvastigheid Constant je oog op je prooi Je glijdt door de lucht met al je charme Jeetje wat vind ik je mooi! De scherpe blik in je ogen Je snavel steekt trots vooruit Je vleugels die de lucht beroeren Beangstigen Constant je oog op de buit Je weet hoe alles hoort te zijn Je draait je cirkels groots…

zoveel vogels fluisteren alleen maar over jou je moest eens naar ze luisteren dan weet je hoeveel ik van je hou…

Na drie dagen en nachten kleppend beraad op het strand getergd door zwevende garnalen en zachtjes scharende krabben, roeien de snavels stuiten op stokken schuren langdurig het doek Van binnenuit halen messen het linnen aan flarden: de riemen zitten te strak te diep staan de steltlopers, terwijl ze langzaam vallen tikken de vogels…

uit de bodem van je klankkast jaag je vogels in de lucht die met vleugels stilte opensplijten in hun vlucht…

Als ik hier in mijn kooitje zit sla ik soms diep een zucht als ik de andere vogels zie daar spelen in de lucht. Ze met elkaar zie dollen ze uit hun bol zien gaan terwijl ik in mijn kooitje maar op mijn stok moet staan. Dan voel ik mij verdrietig om wat ik hier zo mis omdat voor mij geen ene dag een beetje anders is.…