4873 resultaten.
Stilte als tweede partij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 94 boven alles uit
klonk onmiskenbaar
het gefluit van een vogel
ik volgde
zijn tonen in
loopjes en trillers
ontdekte
de melodie in
zijn lied en refrein
langzaam kwam
vrede en rust
de drukte voorbij
maar hij sloot
de avond in solo met
stilte als tweede partij…
zonnebloem
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 511 Wanneer het weer wat meewerkt
begint mijn kop te zwellen
en wordt er zaad gevormd
voor vogels om te pellen.
Ik blom echter alleen
bij de gratie van het Licht,
wanneer ik dat maar zie
dan draai ik mijn gezicht.
Joh.8:12…
Bode
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 Landen is de luchten loslaten
een deel van vrijheid opgeven
de aarde raken vanwaar je ooit
onhandig met misslagen opsteeg
waar de warmte van de moederborst
nog immer nagloeit
door voorjaarsnachten kil en guur
de vacht nog dof en donzig
daar terugkeren, glorieus en machtig
als een geslepen edelsteen
in de kroon van de schepping
is het…
eenden tanka
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 zes eenden
dommelend op de reling
tot ik passeer
als één man kijken ze me na
ik voel me diep vereerd…
Het godsgeschenk
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 280 zij draagt het
vreemde vogelpak
met charme
weet geraffineerd
dat aan haar verenkleed
wel iets ontbreekt
vliegt koket
de hoogste baan
om liefde te gaan delen
haar glijvlucht is
het godsgeschenk
voor naamloos velen…
Hanen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 151 Neergestreken in
herfstgevlochten schijnsel
waar onder en boven
een achterhaald bestaan leiden
de zwierige zuidenwind
ongekende luchtstreken meevoert
en de vale zon tinten tovert
de IJssel meandert langs
zware en ijle dijken
het grijze water graast oeverloos
wil het vuur beteugelen
op frêle vleugels aangebracht
een uithijgende ranke…
Als het kalf verdronken is
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 603 nadat ons dierbaar kalf verdronken was
hebben we onlangs de oude waterput,
midden op het dorpsplein, met vele
duizenden dode vogels gedempt
met dode mezen en dode mussen
met dode kieviten en dode plevieren
met dode merels en dode kolibries
met dode futen en dode koolmeesjes
met dode kanaries en dode parkieten
met dode goudvinken en dode zwaluwen…
Snoepvlinder
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 492 De lekkernijen die ik
in mijn geest verzin
zijn immaterieel
en door mystiek gezonden
snoepvlinder
ik praat tegen je
in mijn duisterslaap
maar wakker in het licht
ben je er niet
tussen de letters
van mijn woorden
heerst stilte
hongerige zuiverheid
van naakte adem
daar moet ik het mee doen
snoepvlinder
jij bent gevlogen…
Seringenvriend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 636 De seringenstruik
die naast jouw grafsteen bloeit
in lila kleuren
laat geuren los
die dromen beloven
er is niets anders in deze wereld
dat mij meer kan bekoren
dan het bevlogen geluid
van gevleugelde vrienden
waar het kerkhof zwijgt
over diepte van jouw graf
en stilte van jouw dood
fluiten vogels kleine liederen.…
Haiku (moeder pier)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 onthoudt goed mijn kinders
zegt ma pier: na regen
geen zonneschijn…
Dierenvoer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 308 de tuin een winterse
volière waar de vrijheid
strakblauw boven hangt
spreeuwen op en rond
de waslijn met het
vastgeknijperd pindamaal
mussen, merels - op de muur,
in de wilg, de coniferen -
wachtend op hun beurt
in de kamer voor het
raam likkebaardt de kat…
Toch pluist het zwart
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 133 te snel legt
prunus roze tapijt
op straatse kinderkopjes
een schrale zon beschijnt
ontluikende seringen de koude
wind verhindert nog het geuren
toch pluist het zwart
in warme vogelnesten daar
fluit de lente weer zijn prilste lied…
GEVANGENIS AAN ZEE
poëzie
5.0 met 2 stemmen 678 Ze klagen in de nacht, en, luistrend, weet
ik: Vogels zwierven hier door alle eeuwen.
Wat is de tijd, waarop wij hunkrend teren,
voor 't eeuwig beeld van strand en zee en lucht,
waarin de vogel op zijn wieken vlucht
en arme mensen steeds hetzelfde leren?
Ik wacht in de gevangenis aan zee
op 't uur, dat een mijn deur zal openlaten.…
Beton kratert in rots
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 215 er pluist zwart
op een tak van de boom
waarin de bijl is gezet
beton kratert in rots
hemelhoog het
opstuwende water
de rail ligt
spoorklaar te wachten
op voortdenderende bielzen
het iele gekwetter
twittert burelen tot
uitvogelen van status quo
de bijl slaat zijn slag
op de dag dat zeldzaam
zwart pluis uit gaat vliegen…
Zonneklaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 stijfjes staat ze daar
mejuffrouw de Kaardebol
stug en prikkelbaar,
maar zie het heertje Putter
hem smaakt ze toch zonneklaar…
SMAKELIJK
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 Die kauwen pikken
lustig in de drek, zoeken
gezonde hapjes.…
Een tuimel van rood bloed
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 266 je schoot
het vliegen neer
in een tuimel
van rood bloed
de vlucht
schrok op
vloog weg op de
echo van het schot
een hoopje
veren in het gras
het lijf doorzeefd
met hagel is wat bleef
je schoot het vliegen neer
en bindt de poten op
nu poets je het geweer
jij laat geen veer…
Nazomer aan de rivier
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.075 Doodse achtermiddag,
aalscholver op een tak
waar de rivier het breedst is
rimpelt het oppervlak.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…
Verzen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 Tegelijk gaan ze open
de zevenhonderd vensters
bijna onhoorbaar een eerste wiekslag
de hemel opeens een geopende bundel
waaruit alle gedichten wegfladderen
witte verzen, zwarte verzen
over vrijheid en ruimte
en sterrenbeelden die elke seconde
van betekenis veranderen
het zwerk rijmt eindeloos
onnavolgbaar het ritme
van kwetterende zinnen…
Vogelgriep
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 363 Na Hekendorp, Ter Aar kwam Kamerik
‘Daar waart de vogelgriep,’ zo klonk de roep
't Kwam door besmettelijke smientenpoep
‘Waar ligt nou toch dat Kamerik?’ vroeg ik
De hanen kraaiden, zelfs de duiven koerden:
‘'t Is logisch, Kamerik ligt vlak bij Woerden!’…
Vrije vlucht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 354 Bomen wuiven westenwind
buigen over ieder mensenkind
dat bij hen wat luwte vindt
waar vogels zich verdringen
om genesteld in hun armen
de onschuld te bezingen
die de aarde zal verwarmen
tot de kou, die ooit zal komen
hen zal verjagen uit de bomen.…
Klein lief vogeltje...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 193 Ik zie je vliegen met je kopje in de wind, met je vleugels gespreid…
Ik zie je oogjes schitterend in het zonlicht, door de nieuwe dag verblijd.
Zwevend door de lucht, genietend van de pracht en praal in de natuur…
Lekker op zoek naar een hapje te eten, wat heerlijk om zo te leven, een leven zo puur.
Rustig zittend in een mooie tuin…
Toch…
12 Maart 2015
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 81 Ik heb vandaag een kikker horen kwaken
en ook al weer een vlindertje gezien.
Wat dood leek dat blijkt nu weer te ontwaken;
‘t lijkt mooier nog dan wat het was voordien.
Dat is niet waar, maar toch ook wel misschien,
want word je ouder, ga je anders kijken
(daar boven is het ook wat minder kien)
zodat wat rest veel mooier nog gaat lijken.…
Pechvogel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 158 Witte vogelpoep
duifje laat hem vers vallen
het plakt aan mijn broek…
Oneindig
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 242 O grote witte vogel
vang zon, draai rond in cirkels
oneindig in een werveldans
het luchtruim kent geen grens.…
Altijd het laatste woord
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 128 ,
Als de banden zich weer
In beweging hebben gezet,
Stofwolkjes langzaam
Verwaaien in de wind,
Komen de vogels
Weer tot leven,
Want zij hebben altijd
Het laatste woord…
Licht (2)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 191 Het wordt altijd weer licht
Ik hoor de vogels fluiten
Een lied als een gedicht
Ze roepen mij naar buiten
Het zwart wordt donkerblauw
De liederen zwellen aan
Nog voor dag en voor dauw
Is 't levenslicht aangegaan…
De man die de kraaien voerde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 Vanuit het niets
verschijnen zij ten tonele
Om zijn grijze hoofd dartelen zij
als uitgehongerde donkere duivels
Krassend als oude violen die talloze jaren onder het stof hebben gewacht
om hun laatste strijkje te mogen spelen
Wiekende vleugels zonder richting
laten blauwzwarte veren neerdalen als donkere parels
die verdwijnen in het herfstige…
wervel maar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 het was de wind
waar je ooit van hoorde
strelingen
van wat nog komen zou
ze lachten
als glinsters op water
tussen de kruinen
van de toekomst
bewogen de jaren
stormen had je in de hand
luwte opende een meer
om op te blijven
en van het dwarrelen
van de vogels
dacht ik
kon je leren…
Bevlogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 107 Vogels zuchten
Onder t
Vergezicht
Plots is hij daar
Die aanzuigende lucht
Een gevleugeld
Vertrek naar
lengend licht
Samen vliegend in de
V van vlucht…