inloggen

Alle inzendingen over vogels

4873 resultaten.

Sorteren op:

Stilte als tweede partij

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 94
boven alles uit klonk onmiskenbaar het gefluit van een vogel ik volgde zijn tonen in loopjes en trillers ontdekte de melodie in zijn lied en refrein langzaam kwam vrede en rust de drukte voorbij maar hij sloot de avond in solo met stilte als tweede partij…

zonnebloem

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 511
Wanneer het weer wat meewerkt begint mijn kop te zwellen en wordt er zaad gevormd voor vogels om te pellen. Ik blom echter alleen bij de gratie van het Licht, wanneer ik dat maar zie dan draai ik mijn gezicht. Joh.8:12…

Bode

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 133
Landen is de luchten loslaten een deel van vrijheid opgeven de aarde raken vanwaar je ooit onhandig met misslagen opsteeg waar de warmte van de moederborst nog immer nagloeit door voorjaarsnachten kil en guur de vacht nog dof en donzig daar terugkeren, glorieus en machtig als een geslepen edelsteen in de kroon van de schepping is het…

eenden tanka

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 107
zes eenden dommelend op de reling tot ik passeer als één man kijken ze me na ik voel me diep vereerd…
Abel Staring14 augustus 2013Lees meer…

Het godsgeschenk

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 280
zij draagt het vreemde vogelpak met charme weet geraffineerd dat aan haar verenkleed wel iets ontbreekt vliegt koket de hoogste baan om liefde te gaan delen haar glijvlucht is het godsgeschenk voor naamloos velen…

Hanen

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 151
Neergestreken in herfstgevlochten schijnsel waar onder en boven een achterhaald bestaan leiden de zwierige zuidenwind ongekende luchtstreken meevoert en de vale zon tinten tovert de IJssel meandert langs zware en ijle dijken het grijze water graast oeverloos wil het vuur beteugelen op frêle vleugels aangebracht een uithijgende ranke…

Als het kalf verdronken is

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 603
nadat ons dierbaar kalf verdronken was hebben we onlangs de oude waterput, midden op het dorpsplein, met vele duizenden dode vogels gedempt met dode mezen en dode mussen met dode kieviten en dode plevieren met dode merels en dode kolibries met dode futen en dode koolmeesjes met dode kanaries en dode parkieten met dode goudvinken en dode zwaluwen…

Snoepvlinder

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 492
De lekkernijen die ik in mijn geest verzin zijn immaterieel en door mystiek gezonden snoepvlinder ik praat tegen je in mijn duisterslaap maar wakker in het licht ben je er niet tussen de letters van mijn woorden heerst stilte hongerige zuiverheid van naakte adem daar moet ik het mee doen snoepvlinder jij bent gevlogen…
mobar8 december 2013Lees meer…

Seringenvriend

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 636
De seringenstruik die naast jouw grafsteen bloeit in lila kleuren laat geuren los die dromen beloven er is niets anders in deze wereld dat mij meer kan bekoren dan het bevlogen geluid van gevleugelde vrienden waar het kerkhof zwijgt over diepte van jouw graf en stilte van jouw dood fluiten vogels kleine liederen.…
mobar18 december 2013Lees meer…

Haiku (moeder pier)

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 190
onthoudt goed mijn kinders zegt ma pier: na regen geen zonneschijn…

Dierenvoer

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 308
de tuin een winterse volière waar de vrijheid strakblauw boven hangt spreeuwen op en rond de waslijn met het vastgeknijperd pindamaal mussen, merels - op de muur, in de wilg, de coniferen - wachtend op hun beurt in de kamer voor het raam likkebaardt de kat…

Toch pluist het zwart

netgedicht
1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 133
te snel legt prunus roze tapijt op straatse kinderkopjes een schrale zon beschijnt ontluikende seringen de koude wind verhindert nog het geuren toch pluist het zwart in warme vogelnesten daar fluit de lente weer zijn prilste lied…

GEVANGENIS AAN ZEE

poëzie
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 678
Ze klagen in de nacht, en, luistrend, weet ik: Vogels zwierven hier door alle eeuwen. Wat is de tijd, waarop wij hunkrend teren, voor 't eeuwig beeld van strand en zee en lucht, waarin de vogel op zijn wieken vlucht en arme mensen steeds hetzelfde leren? Ik wacht in de gevangenis aan zee op 't uur, dat een mijn deur zal openlaten.…

Beton kratert in rots

netgedicht
1.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 215
er pluist zwart op een tak van de boom waarin de bijl is gezet beton kratert in rots hemelhoog het opstuwende water de rail ligt spoorklaar te wachten op voortdenderende bielzen het iele gekwetter twittert burelen tot uitvogelen van status quo de bijl slaat zijn slag op de dag dat zeldzaam zwart pluis uit gaat vliegen…

Zonneklaar

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 133
stijfjes staat ze daar mejuffrouw de Kaardebol stug en prikkelbaar, maar zie het heertje Putter hem smaakt ze toch zonneklaar…

SMAKELIJK

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 90
Die kauwen pikken lustig in de drek, zoeken gezonde hapjes.…

Een tuimel van rood bloed

netgedicht
1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 266
je schoot het vliegen neer in een tuimel van rood bloed de vlucht schrok op vloog weg op de echo van het schot een hoopje veren in het gras het lijf doorzeefd met hagel is wat bleef je schoot het vliegen neer en bindt de poten op nu poets je het geweer jij laat geen veer…
wil melker23 januari 2010Lees meer…

Nazomer aan de rivier

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.075
Doodse achtermiddag, aalscholver op een tak waar de rivier het breedst is rimpelt het oppervlak. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Verzen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 136
Tegelijk gaan ze open de zevenhonderd vensters bijna onhoorbaar een eerste wiekslag de hemel opeens een geopende bundel waaruit alle gedichten wegfladderen witte verzen, zwarte verzen over vrijheid en ruimte en sterrenbeelden die elke seconde van betekenis veranderen het zwerk rijmt eindeloos onnavolgbaar het ritme van kwetterende zinnen…

Vogelgriep

snelsonnet
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 363
Na Hekendorp, Ter Aar kwam Kamerik ‘Daar waart de vogelgriep,’ zo klonk de roep 't Kwam door besmettelijke smientenpoep ‘Waar ligt nou toch dat Kamerik?’ vroeg ik De hanen kraaiden, zelfs de duiven koerden: ‘'t Is logisch, Kamerik ligt vlak bij Woerden!’…

Vrije vlucht

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 354
Bomen wuiven westenwind buigen over ieder mensenkind dat bij hen wat luwte vindt waar vogels zich verdringen om genesteld in hun armen de onschuld te bezingen die de aarde zal verwarmen tot de kou, die ooit zal komen hen zal verjagen uit de bomen.…

Klein lief vogeltje...

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 193
Ik zie je vliegen met je kopje in de wind, met je vleugels gespreid… Ik zie je oogjes schitterend in het zonlicht, door de nieuwe dag verblijd. Zwevend door de lucht, genietend van de pracht en praal in de natuur… Lekker op zoek naar een hapje te eten, wat heerlijk om zo te leven, een leven zo puur. Rustig zittend in een mooie tuin… Toch…

12 Maart 2015

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 81
Ik heb vandaag een kikker horen kwaken en ook al weer een vlindertje gezien. Wat dood leek dat blijkt nu weer te ontwaken; ‘t lijkt mooier nog dan wat het was voordien. Dat is niet waar, maar toch ook wel misschien, want word je ouder, ga je anders kijken (daar boven is het ook wat minder kien) zodat wat rest veel mooier nog gaat lijken.…

Oneindig

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 242
O grote witte vogel vang zon, draai rond in cirkels oneindig in een werveldans het luchtruim kent geen grens.…

Altijd het laatste woord

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 128
, Als de banden zich weer In beweging hebben gezet, Stofwolkjes langzaam Verwaaien in de wind, Komen de vogels Weer tot leven, Want zij hebben altijd Het laatste woord…

Licht (2)

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 191
Het wordt altijd weer licht Ik hoor de vogels fluiten Een lied als een gedicht Ze roepen mij naar buiten Het zwart wordt donkerblauw De liederen zwellen aan Nog voor dag en voor dauw Is 't levenslicht aangegaan…

De man die de kraaien voerde

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 159
Vanuit het niets verschijnen zij ten tonele Om zijn grijze hoofd dartelen zij als uitgehongerde donkere duivels Krassend als oude violen die talloze jaren onder het stof hebben gewacht om hun laatste strijkje te mogen spelen Wiekende vleugels zonder richting laten blauwzwarte veren neerdalen als donkere parels die verdwijnen in het herfstige…
M. Bos10 oktober 2020Lees meer…

wervel maar

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 79
het was de wind waar je ooit van hoorde strelingen van wat nog komen zou ze lachten als glinsters op water tussen de kruinen van de toekomst bewogen de jaren stormen had je in de hand luwte opende een meer om op te blijven en van het dwarrelen van de vogels dacht ik kon je leren…
simeonson19 oktober 2015Lees meer…

Bevlogen

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 107
Vogels zuchten Onder t Vergezicht Plots is hij daar Die aanzuigende lucht Een gevleugeld Vertrek naar lengend licht Samen vliegend in de V van vlucht…
Meer laden...