Alle inzendingen over vogels voeren

Waarom moet hij in dit buitengebied broodmagere vogels voeren met resten van oude verhalen? Waarom vertrekken kleurige circuskaravanen zodra zij binnentrekken en bijval oogsten? Waarom loopt de stad leeg en wonen de vergeten vrienden in lege televisiekasten zonder geheugen?…

jongen in het nest vogels doen hun best geven voer en vette mest…

Toen Oma bijna doodging werd ze vogelklein en vederlicht. Eten kon ze niet meer zien: ze lachte blij met verre ogen en haar grote kunstgebit. Regeltantes schikten alles. Kraaien krasten in ons hoofd en de dood werd weggegeten met kalkoen. Het was december, tenslotte. ------------------------------------ uit: 'Postkantoor'.…

't is genieten de vogels te zien grazen in onze kleine oase toch, als ik me vertoon zien ze me als evenbeeld van wat opgesteeld in de zomer onze akkers moet beschermen tegen al te grote zwermen…

met het voeren van de vogels helpt ze zich de winter door…

Stapelgek ben ik, ik geef het toe, Heb al mijn toekomstdromen in drank En middelen op zien gaan, Mijn theater heb ik coute que coute In de benen willen houden, het geld Dat ik van jou zou lenen heb ik Allang uitgegeven, politie en deurwaarder Staan voor de deur Het maakt me allemaal niet meer uit Hoe ik hier uit zal komen, ik doe…

van het oude kerstbrood kaant de kauw ook eerst de krenten…

Ik hoor vogels fluiten voetstappen op straat voel de opkomende zon voer voor vroege vogels vervoering, beroering vandaag? Het is nog ver voor zevenen vanmorgen Vanmiddag vanavond vannacht verschijnen vanzelf, zodoende voel, ervaar ik zeeën van tijd!…

Met vleugels vliegen vogels vlinderlicht van ver en vol vaart van verlangen. Verlichte veren van vrijheid voeren de vaandel van vriendschap en vrede. Vage vormen veranderen vliegensvlug, vanuit vensters vragen vogelogen bij vorst om voeding. Vogels voeden zich met veel, verhalen van vroeger verbinden zij met vandaag.…

wat een plezier om de vogels te voeren ik dacht zelfs een duif te horen koeren slechts een klein stukje van onze stoep is sneeuwvrij voor de gemengde vogelgroep voor alle maten die er duiken en dalen is er plaats genoeg om hun eten af te halen als de vogels er zijn en zo gretig gaan grazen is deze plek zogezegd als een omgekeerde…

zwarte vogels hangen doelloos boven pijnboombossen aan de zee zij laten zich niet tekenen -hun vleugels zouden breken- in het zachte mulle zand hun nest is in de bomen hun klaagzang op het water nog weigert de wind hen te voeren overzee…

Ik zie de vogels vliegen ’t nestje beroeren, af en aan de jonkies van voer voorzien, ze blijven nochtans doorgaan. Ik zie de vogels landen met een flinke klapwiek een precisie die je bij de mens, warempel niet meer ziet.…

tussen Luik, Maastricht en Aken langs de boorden van de Voer rijgen dorpjes zich als schakels tot een mooi idyllisch snoer Romaans meerbogige bruggen dwarsen ’t brede dal kerkhoog over groene mergelruggen fladdert vrij een dagpauwoog wijl het ondergrondse krijt zich latent tot grotten karstte hoort men hoe stilte en tijd hier uit al…

Er waren koeien in glooiende weiden, bloemenweelde en maretakken. Er was regen, wind en zon en zelfs een donderslag. Kortom, een heerlijke dag en nog een, nog een, waarin wij stapten, amper besef van tijd, wel van eeuwigheid. Geluk kon niet op. Maar stilte overheerste, vol van branieachtige energie en nabijheid zonder woorden. Alsof…

Ja het wordt weer tijd om te voeren ik heb wat pinda's opgehangen vanmorgen stond ik naar buiten te kijken en een roodborstje bedankte mij andere vogels kijken vol verlangen om ook eens aan de streng te hangen maar van het dominante kleintje mogen zij er helaas niet bij zij gaan op zoek, vliegen af en aan en zien dan het vogelhuisje staan…

je wintergasten vermaken zich best met bezielde geestdrift vederlicht balanceren vleugels in close-up zie je de vroege vogels in de schemerzone van dageraad allen komen voer halen op de voedertafel voor elk wat wils is vrijblijvend het komen en gaan in de lucht van ruimte en vrijheid…

Je weigert de strijd waar ik meester in ben: in holle wegen, in struikgewas besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag. Op open terrein daag je me uit, overwint gemakkelijk en rust naast me uit in vol vertrouwen. ------------------------------- Uit: 'De harde kern', 1994.…

Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan nu ik je zoeken moet in sporen je volgend op een afstand, steeds erop bedacht mij niet te verraden - spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten. Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig. Ik heb een leven gevonden nu en hier. Maar een leegte heerst, als een duizeling, in de kringloop…

Gelukkig zijn; en niet weten waarom; en soms naar buiten kijken waar de lucht donkerder is dan de steen, alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt, en bang en gelukkig zijn. Een geluk dat geen raad weet; men bekijkt een glas met aandacht, er is een barst in en lacht en wiegelt het hoofd als een kindse oude vrouw die een broodkorst van…

Je dacht met trots dat je mijn page was. Je hielp me in het zadel toen ik uittrok, met alles toegerust. 'Nu is voor mij' dacht je 'de tijd gekomen om me klaar te maken.' Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel mij aan je blik onttrokken had, de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…

Waar heeft het me naar toe gebracht? Is het mijn bloed dat stollend door mijn aderen gaat, Of is dat de kou die mij niet voelen laat. Het gemis van God die er toch altijd is? Wetend dat hij me nooit verlaat, Vanwaar dan dat pijnlijke gemis? Waar ben je Vader; riep Hij aan het kruis. Zonder God ben ik zonder huis! Wij begrepen elkaar toch eens…

dubbelportret mijn secundaire aard belet mij onmiddellijk ervaren van gezien, gehoord, gevoeld pas later kom ik bij hoe of wat is binnengekomen je beelden gaan er niet meer uit dus dat zit wel goed ik poog te zeggen dat ik van beelden van mensen hou die ze tonen zoals ze zijn die zijn zoals ze zijn dat ik van uitvergrote perfectie…

Ramen openen de straten ze klinken als Parijs Ik kus je lippen wakker Voer je croissants met jam in bed De heerlijkste kruimels waarin ik ooit gelegen heb waren deze m'n lief met jou Ik zweer je dat de trambel je t'aime zingt als alle vogels deze dag…

Vroeg in de ochtend ontmoette ik het vogelmeisje. ‘Waarom ben je zo bedroefd?’ vroeg ik aan haar of zij aan mij. ‘Omdat wie mij zoekt komt als ik er niet ben en schreeuwt en huilt omdat ik niet te vinden ben; ik kan het niet horen en het maakt mij bedroefd.’ Neergelegd staat het meisje op (laat mij maar eerst opstaan, ik ken de…

Ik zie het boze oog en zoek naar uitvalswegen die mij weer voeren naar de duinen of de zee.…

De lucht is zwanger van geluid vogels alle soorten fluiten, tjilpen, kwinkelieren, van daken, bomen, poorten. De bevalling bij ’t eerste licht zwermen stijgen op zoeken voer voor kroost en zelf vullen gretig krop. En bij het warmen van de dag dan volgt een lome rust geen fluiten tjilpen kwinkelieren geen kapers op de kust.…

Toen ze ooit samen vloeiden als een stromende beek in alle opzichten in hun bedding ongelijk tot in hun midden een steen viel hun wegen tijdelijk gescheiden, elk draaiend aan hetzelfde levenswiel door gedachten uiteengedreven, hadden zij veel en zoveel meer gemeen, ze vloeiden uiteindelijk ineen als twee druppels water, in het geheel…

een kind tekent een poppetje is ergens een soort schrift zo denken we ook over vroegere schriften het begon met uitbeelden van een vogel dus de vroege mens had iets kinderlijks zogenaamd want vergis je niet men voer al op de sterren hoe intelligent moet je zijn om regelmaat te zien in wat hemellichtjes zou ik dat moeten…

de grijze VVD-vogel, expert in duiven weet dus ook wat vliegen is ooit belangrijk in het noordelijk duivenhok maar nu in onberispelijk streepjespak speelt hij de baas over wat gestoken is in een ander kleurrijk verenpak hij wil ze kortwieken, voorzien van ringen geeft ze een handje voer en de boodschap mee snel terug te vliegen naar hun eigen…

Waar de winter speelt En sneeuwvlokken uit worden gedeeld Zijn vogels al vroeg in de weer Rond huis zie je er telkens meer De nootjes in het bos zijn aan het op raken En pinda’s uit de tuin die ook lekker smaken Ze komen weer nestkastjes inspecteren En jij ziet ze vrolijk jongleren Ze weten je te raken Zorgt voor voer wat extra zal smaken…