schrift
is geschreven
maar misschien
begon al eerder
het intensieve
lezen
van vogelsporen
in de sneeuw
door de jager
daarom wist hij
welke kant hij op moest
wie weet was het
net zo goed een vrouw
de vogelsporen waren
het bewijs van afwezige
vogelpoten die verder
waren gegaan,zo duidelijk
je hoefde slechts
te volgen…
het eerste schrift
heette spijkerschrift
het waren geen
afbeeldingen van farao's
het lijken
eerder vogelsporen
ingebeiteld om
te onthouden
van wie je nog
geld kreeg of
wie je moest betalen
weer eens te laat
nogal praktisch
zoals de vogelsporen
merk je later dat je
ook iets kunt bewonderen
met diezelfde tekens…
ik luister
naar wat men
niet vertelt
ik vecht
voor stille
witte dagen
ik tel
vogelsporen
in het zand
ik zie
vleugelslagen
van een meeuw
ik hoor
tromgeroffel
rrrataplan
ik kijk
in het donker
en tast in het duister…
vogelsporen
schreven stilte
in de sneeuw
ik was haar uit
het oog verloren
door de drukte
om me heen
uitgelaten waren
mezen bezig
met hun spel
van tak tot tak
en namen
zo mijn stilte
fluitend op de hak
ik zag hun
kleuren buitelen
het duikelen
in levenslust
dat bracht
de rust terug die
ik zo nodig had…
we
dat wij eerst
aan God dachten
en God niet aan ons
al zo lang geleden eigenlijk
voor het goddelijke schrift
zaten we rond vuren tegen de kou
toen al hadden we het over die dingen
terwijl de leeuwen rondwaarden
en wij in een grot onder de sterren
bang waren voor alles zelfs de sneeuw
wisten we zeker niets over de toekomst
vogelsporen…
het lezen begon
waarschijnlijk
bij wat vogelsporen
van een waterkoet in de sneeuw
wist je dat die er niet was
wel was geweest en hoe lang niet
kon je waarschijnlijk ook zien
de mate van een verleden tijd
we lazen allang
voor we konden schrijven
het schrijven
begon met wat krassen
op een mosselschelp
hebben we gevonden…