Alle inzendingen over volle maan

toen ik achterbleef belaagd door dorre takken in het fluisterende bos verstopte de maan zich doofde haar licht en lachte de paden groeiden toe er was geen weg meer en geen terug enkel onmacht en de grijze wolf die wachtte…

Je ogen blauwer dan de allerblauwste hemel, Je tanden witter dan het witste strand, Je lippen zachter dan het zachtste kussen, Je tong natter dan het natste regenseizoen, En toch ben je niet mijn type man.…

ademloos maar immer nabij draagt de maan het zwarte linnen van de nacht ik word geboren in de eerste schreeuw en baar de dood, onvoorbereid het tij blijft leven door het onbekende en vertelt het zichtbare weg uit mij blind gemaakt ben ik niet anders dan wat ik ongeweten heb geweten…

slechts schijnbaar bestaand lijkt het vuur op de maan door schaduw geblakerde bomen zwarter de nacht in verzengend verstand zwarter de dag die moet komen zwarter dan vuur in haar schijnbaar bestaan zwarter dan vuur op de maan…

Jij vergeten man in zwart.…

bleke lippen in de ruiten maanden haar geluidloos de luiken vroeg te sluiten ze hoorde niets maar knikte zacht, haar evenbeeld had nee verwacht de nacht –van plan naar binnen te vliegen- bleef stomverbaasd hangen voor het kozijn zag haar blonde manen de zijne bedriegen, schaterend om zijn ontspiegelde schijn…

Als de uitdagende blik van de maan, het onverstaanbare gefluister van de sterren, het ruisende geluid van de rivier en het ritselen van het riet de stilte van de avond breken, dan weet ik dat er ergens daar in de ruimte of in cyberspace iemand aan me zit te denken en zachtjes mijn gedachten deelt.…

ik wil iets doen maar ik kan niets doen ik mag niets doen ik ben een meisje ik ben een vrouw omdat in nou net geen jongen ben mag ik niks en kan ik niks ik wil iets doen maar ik kan niets doen ik mag niets doen het is altijd het zelfde verhaal kom op zeg je bent een vrouw dat kan je toch niet aan ik wil iets doen maar ik kan…

en we zeiden tegen elkander dat het eerste woord stil is en vol vertrouwen het zoete avontuur waarin we onze handen kwijtraken over zee en huid porseleinen pauzes die laten voelen hoe zacht liefde volgt en hoe jij fluistert: ga met me mee, ik lig aan je zij waarheen dan, vraag ik me af als de maan onze dromen al opraapt jij…

een man loopt door de straat wat een leuke man wat een soepele tred wat een schrandere blik wat een mooie grijsblauwe ogen ik word er misselijk van ik moet iets doen ik moet hem stoppen ik moet hem vragen ik roep "man" en zie hij kijkt naar me om…

bederft tijd ijlt geilt op de proef der proeven hoeven luister maar naar de grond a white horse and hell fought with him come come in in the middle and back white and black so come and go so so nooit helemaal door het licht in de lugh gegaan ik wacht op de wereld die samen wil gaan samen bestaan o zon sterren en mano o maam o maan…

De vrouw als gevoelsmens meer als de man creëert het misverstand dat de vrouw romantisch en de man praktisch is de vrouw speelt haar rol laat hem z’n idealen dromen in ruil voor trouw wie is er dan romantisch en wie praktisch voor de seksgerichte man zit bevrediging in de daad de vrouw is belast met de ingeschapen verantwoording…

We schieten gaten in de maan, waardoor onze eindigheid zal schijnen.…

‘k heb jaren naar de maan gestaard En als hij er niet is Is er iets wat mij dan zorgen baart Dat vreselijk gemis De zon kwam op, verwarmde mij Maar toch had ik het koud Ik werd dan helemaal niet blij Dat vóelde denk ik fout Als ik nu langzaam weer geniet Van een kleine zonnestraal Verdwijnt misschien dit verdriet Vanwege mijn verhaal…

Ik zag een hemel vol met sterren en een maan die naar me lachte even dacht ik nog dat jij het was maar ach, het was maar een gedachte De sterren verdwenen, net als de maan maar mijn gedachten aan jou zijn niet meer weggegaan.…

Zachtjes doe ik de deur open want ik wil je niet wakker maken Stilletjes onder de lalens gekropen zodat ik je niet aan zal raken Wat is het heerlijk stil Mijn kussen voelt goed aan Dit is wat ik wil Lekker naar dromenland gaan Maar dan gebeurt er iets En gedaan is het met mijn dromen Want zomaar uit het niets Is het snurken aangekomen…

De ideale man zou niet bestaan De wetenschap heeft dat recent bewezen Dat heb ik dus vanochtend zitten lezen Maar wist dat het niet over mij kon gaan Mijn vrouw zei ook nog even wat ze vond Maar ik ben bang dat ik haar niet verstond. ---- 'De ideale man bestaat niet' AMSTERDAM - De liefde.…

in het oosten onverstoorbaar vol en rond de maanmeloen…

zou ie het nog weten, die belangrijke man hoe wij vroeger knikkerden om de pot busje-schrap deden en hard wegrenden om niet gevonden te worden steppend met luchtbanden om de hoek sjeesden moedertje en vadertje speelden met een rol Mariakaakjes bij slecht weer de tafel naar het raam geschoven Dinky Toys en blokkendoos de wereld zou ie zichzelf…

Hoog op de top van het duin ontwaart men een prachtige zonsondergang een vuurbal weerkaatst boven het golvende water de schemering valt en de maan werpt zijn lange stralen over de zee die zich koestert in de vallende duisternis lijkt het bij vloed of het een meer is de zee kabbelt voortdurend op het roze met zilveren zand het zilte nat…

Ik spiegel mijzelf in het glanzende wad, dat mijn nachtgezicht golvend weerkaatst, dat zout en zacht, vruchtbaar, zinderend, zandkorrels doet neerdalen op mijn tong, 'Een wit golvend linnen omhult de gestalte van de maangodin, die zo vruchtbaar is dat zelfs de zee het graan laat groeien, bloeien en waaien, en vogels terugroept vanuit verre…

zijn als hij hier zou komen te staan Ach, een paar weken ruzie met de buren heb ik er wel voor over kan ik hun ook eens naar boven sturen want met de naastenliefde is het toch maar pover ja het zou mooi zijn als hij hier zou komen te staan schuin omhoog vanuit mijn dakraam en alleen jij mag met mij mee naar boven op onze ladder naar de maan…

Opeens liep er een oude man op mij af, hij keek mij heel diepzinnig aan en ik zag hoe hij mijn auraleed met zijn ogen en ziel de grond in boorde. Hij maakte mijn ziel met een blik schoon, zoals Christus dat kan, maar hemel, Hij was het dus!…

Jouw denkbeelden verscholen achter de gordijnen van onuitgesproken woorden maken mijn lijf krachteloos Op het groene bed van mos daal ik neer Kom naast me liggen laten we samen naar de maan huilen…

Je vond je meisje knap, blond en slank, trouwde met haar en deelde de bank. Tot zij in een stond je VISA-kaart vond. Trek 't je niet aan en vlucht in de drank.…

witte zakdoek, ver van het geluk af waarheid wordt weer een leugen of zijn het twee gelijken, zonder einde ik treur om ons en de windvlagen zonder scheppingsdrang wij hadden “wij” opgetild verdronken met koraalogen aan het strand naast het beeldhouwwerk uit brede golven gemaakt ik ben nooit een goede matroos geweest en de maan…

kleine man ik zag je... in een droom.. alleen je mond ... je lachende mond... ik heette je welkom .. al was je er nog niet .. nu je er bent ... heet ik je weer welkom in mijn groot warm hart ... mijn hart ,warm .. als ik je zie ... je vast houden .. ik smelt en geniet geld ken je nog niet en toch ben je rijk .. van liefde ...…

Of te antwoorden met tijdloze wensen die altijd terugkeren als de maan en de sterren dichtbij lijken in hun onverstoorde schoonheid.…

Ben bang van jou geworden, je bent veranderd omgeslagen van dag naar nacht, van vandaag naar gisteren Waarom moest je weer terug naar de schaduw uit mijn licht gebleven, mijn warmte laat jou koud Je bent teruggegaan diep in de nacht, Je keert je rug naar mij, ik probeer erdoorheen te kijken mijn licht op scherp te stellen en door jouw…

oneindig is het land, oneindig zijn de wegen die naar de kimmen gaan; ik loop de morgen tegen in ’t mistig licht der maan.…