Alle inzendingen over voltooid leven

wanneer een zon de maan niet langer kan belichten is het leven overhoop. het leven kruipt uit je ziel, golven brengen niet langer een leven. ik en jij. ik ben hier, jij bent hier. wat gaat gebeuren als ik daar ben en jij nog hier? waar gaat men ziel heen? is het leven dan geleefd?…

Wat gebeurt er in je leven staat in grote lijnen beschreven in de palm van je hand De kronkelige lijnen ze zeggen iets Hoe fijner, hoe langer hoe bochtiger, hoe duidelijker Bij iedereen is het uniek net als het leven Je toekomst is al voorspeld of je snel een spetter zult vinden of je eenzaam blijft of je dement wordt of je verstand…

Mensen vullen hun leven met het vullen van leegte…

Want na de dood, gaat alles voort, is leven niet voorbij.…

Als wanneer je het lot in eigen hand omkeerde zou je nog gevoed door iets het wederom wenden; een blanco leven kende even kleur voor je je weerde, voor het leven in te winnen na het zenden.…

de dorst vul de glazen schraap de kelen diepe teugen en zing mee uit volle borst Hèt leven smaakt altijd naar meer Hèt leven smaakt altijd naar meer Hèt leven smaakt altijd naar meer dat begeren nooit verleren dat begeren nooit verleren dat begeren nooit verleren Dat is mooi een stoere man een mooie vrouw oerlelijk of aartsdom een echte…

achter een hek verhuld in mist als een sluier van ontzag ligt de toegang tot mijn wezen zwijgt mijn ziel en dwalen doden rusten herenigde geliefden waar ik alleen verlang te vrezen men zegt dat de pijn wel slijt daar zou ik echt alles voor geven de pijn verdwijnt echter nooit maar in de loop der tijd leer je er wel mee leven…

Zijn geweven huis van ragfijne draden glanzend veld van dauw lijkt in het niets te zweven Als een echt strateeg geduldig wachtend op de nietsvermoedende prooi verstrikt in zijn weefsel Waar de woeste trilling door benarde vrijheidsstrijd van wat zich daar gevangen zette zijn schuilplaats bereikt Schiet hij tevoorschijn en verslindt…

Lopen hele einden lopen lopen naar het water lopen naar de bron de bron vol helder water waar het dromen ooit begon dromen over het leven dat het leven beter kon. hopen dat het beter kan al is de toestand hopeloos is het uitzicht troosteloos kinderen hongerig brodeloos ouders ziek en moedeloos.…

De ogen half dichtgeknepen, het lichaam nog nat en onwennig, een nieuw leven koestert zich.…

nog masseren tonen de onrust van het ongewone in het elkaar aankijken liet nog niemand echte aversie blijken de ijzeren kam schraapte alle klitten van decenialang eruit ten koste van een uiterst gevoelige huid in dit woestijnig leven hitte en klimaat hadden verzorging vergeten dus opgelucht keek men elkaar aan en lieten bedachtzaam…

Wat is nog de zin van het leven als er enkel kou en verderf voor de achtergelatenen is overgebleven wat is nog de zin van het leven als de warmte is ontnomen er geen gezamelijke momenten meer komen wat is nog de zin van het leven als juist de ons zo dierbaren in de armen van de zwarte gedaante worden gedreven zij niet terug kunnen…

Ooit eens opgejaagd door herfstlijke stormen die de bleke naaktheid van mijn wezen herkennen even meedogenloos ontbloot tot wanhoop geborgen tussen sterven de zwarte bladeren die stilte krioelend benaderen met wormen de draden een rottende humus die langzaam verteert hier wacht ik op de zon wijl de broeierige hitte in de grond rondom mij…

het werken Leven volgens mijn ideaal Genietend van het leven Werken om te leven…

het leven gaat door en door als maar door het stopt nooit houdt geen pauze het gaat alsmaar door verder eindeloos ver het kijkt nooit terug wil ook nooit meer terug het gaat door wat er ook gebeuren zal het leven gaat door ik ik bleef staan…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt waanzinnig goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…

Het leven zit vol schakels en jij bent er daar één van. Ik heb er al een heleboel en maak er maar een ketting van. Die zorgt dan voor de aandrijving van de molen van het leven. Ik ben best wel benieuwd wat die mij nog gaat geven.....…

Tijdloos is deze ervaring kriebels in je lijf verliefd op het leven.…

ik ben levend begraven en dood ga ik door het leven.…

De liefdes van mijn leven stuk voor stuk de moeite waard De een duurde langer dan de ander een enkeling in drama ontaard Toch ben ik dankbaar voor de ervaring en geniet als ik er terug aan denk Zoveel liefde te mogen hebben ontvangen is denk ik een waardevol geschenk Ooit zal ik het geluk gaan vinden en met één iemand verder kunnen gaan…

Het staat geschreven In de registers van ons leven…

leven is als Lisse naast hillegom vlakbij sassenheim altijd stippend op de kaart ’s winters is alles kaal de mannen dragen manchester pakken ze tellen bollen de vrouwen hebben dikke buiken ze krijgen kinderen zij zwoegen hun getijden rond in het voorjaar bloeien ze op als hun tulpen tenminste bloeien en hun bollen zich vermenigvuldigen…

Je kneedt uit de klei In een ijle luchtbel De lijn van haar lijf Eén moment maar Je schendt de murmelende stilte Haalt haar onderuit Met een vlindervleugelvlugge greep Haar broze enkel in jouw vuist Tot zij gelaten bengelt, een liaan Een dood gewicht dat suist Tot het beeld barst Het hangend naakt een traan laat Het puin, de kruimels…

dan is het leven, overleven toch ben ik goed van zin ik zal mij niet gewonnen geven melancholie, het brengt mij geen gewin...…

het grote niets reikt zich aan als een goudgele gloed met een kraag van vals besef gezicht verloren in onecht gezichtsverlies ondergedompeld door die ander die jou is, en toch weer niet zelfs geen notie meer van je wens tot vergetelheid onder het gouden vocht ligt de onzichtbare sleutel die alleen gevonden kan worden door jou zelf…

Omdat het leven zo kwetsbaar is, zo teer, zo wonderlijk en mooi, zijn wij ons dagelijks bewust van de eindigheid ervan. Toch is er iets wat oneindig is, en dat diep binnenin ons woont: een bloem, een lotus die zich opent Naarmate ons leven hier op aarde zich sluit.…

Jouw angst en onvermogen Mijn tranen, droog en zwart Ik draag je in mijn hart Tot ik wakker word Morgen Misschien De haat diep in jouw ogen Het vult mij met jouw vuur Blijf bij mij tot het uur Dat ik wakker word In jouw dromen Misschien Of misschien ook niet Voor eeuwig of voor even Zo leeg maar vol van leven Tot…

Hoera, de stembus staat voor ons gereed! Wij democraten kennen onze rechten En mogen dus per referendum vechten Tegen de bierkaai die Europa heet. Hoera, we hebben ook een kabinet Dat naderhand niet op de uitslag let!…

alles is projectie bij bundel tot projectiel doorgeschoten dan tot buiten het profiel dat gesteld wordt bij entree door bazen van grote organen ter preventie van een te veel aan ongeleid want dat stort terug op aarde vaak met fataal vervolg doorgeslagen bladzijdes rouw in advertenties tranen bij de nog bestaanden…

Het verlangen blijft onaangeraakt Nooit zal iemand Het bereiken, vangen Als je te dicht bij komt Is verlies je het uit je oog En vervaagt het Slechts weinig Zien de kleine Die uiteindelijk nog Het langste blijven Maar helaas zo onopvallend als iedereen Alleen maar het succes van de grote ziet Ik zie mezelf op de kop En weet Mijn leven…