inloggen

Alle inzendingen over vonkelen

15 resultaten.

Sorteren op:

Ik taste toe

netgedicht
2.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 2.207
in een vlucht vol fantasieën rees ik gewichtloos boven mijn lichaam uit ik zweefde alsof ik in een extase leefde kronkelend, naakt begaf ik mij op een groene maagdelijke weide tussen vonkelende sterren baadde ik gewillig in exotische hittegolven gepassioneerd en vurig taste ik toe…
Free@Bird17 december 2007Lees meer…

Verlangen.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 478
Langs de ronding der reuzige bogen, Stort haar zilveren stromen de maan, Op de golven, zich heffend ten hogen, Waar de sterren te vonkelen staan. Ach! de maan is zo hoog aan de kimme! Ach! zo laag, in haar bedding, de zee! Hoe zij smacht', hoe zij tracht', hoe zij klimme, Onverhoord blijft haar brandende beê.…
Helene Swarth19 september 2016Lees meer…

In mij, in jou

netgedicht
2.0 met 145 stemmen aantal keer bekeken 70.607
Wiek je warmte - om mij in je zijn onder je gedachten te laten kronkelen - in een zinderend gewelfd luchtkasteel dat zweeft in trage cirkels rond het deel van de tovenarij waarin wij vonkelen.…
oepsie31 augustus 2003Lees meer…

WIEROOK

poëzie
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.765
o Wierookgraan, geronnen traan van ceder- en van lorkenstammen, gebedenbeeld, daar ‘t vier in speelt, en ‘t vonkelen van ‘s herten vlammen. Geen gave van fijn goud en kan mijn hand de Heer, geen myrrha bieden, maar wierook zal, en overal en allen dag, Hem dank bedieden.…

Schemerduster

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.338
naadloos neemt het nauwelijks deel Flinter maanlicht raakt verstrikt maast zich tussen schaduw door schoort onthulling rank van waas likkend glans aan scheuten zinder Wadend in fluweel vertekend aan wellend wasem amper damp sleept de sluier langs haar einder Teint d`r vloed eens negligé ebt schamper in ontwakend manen streel licht vonkel…
WOLF28 november 2004Lees meer…

De ruiter

poëzie
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 439
In vlammenpracht, die pralend hem omvangt, Rijst hoog de ruiter op zijn donker ros, De wapperende manen waaien los Van 't edel dier, dat naar 't gebied verlangt, Waar reiner lucht het vonkelend omprangt, Waar het zal dolen door 't fantastisch bos Van sprookjesrijken, waar met vreemde dos Onaardse kleur 't onaardse land omhangt.…

's Morgens

poëzie
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.240
Flus gaat de tintelende strale komen die 's nevels ziele zal in dropplen vangen: doet ooit de zon, in parelende zangen, mijn wazig mijmren vonkelen en stromen? Zie plots 't ontwakend bos de blaadren reppen en - groene vooglenzwerm aan 't vleugelkleppen - zijn takken zwaaien, fris in de ochtendklaarheid! Waak op, mijn ziel!…

IJskristallen

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 625
En mij dunkt, die ijskristallen, waglend, wiegelend in de maan, 'k hoor ze klingelend, klangelend vallen, 'k zie ze vonkelend, flonkerend vallen, in de lange, lange laan..., tjankelend vallen, tjankelend vallen, honderdtallen, duizendtallen vallen, vallen, vallen, vallen in de lange, lange laan.…

De vlinder en de mier.

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 836
O, hoe vonkelen En hoe kronkelen Al die kleuren onder een! Welk een buitje! Aardig guitje, Gij ontvlucht me niet, o neen!’ 't Miertje, onder 't kruid verdoken, Sprak, wanneer 't de vlinder zag Met een spelde 't lijf doorstoken: ‘Kan een kind zo wreed zijn, ach!…

Versteend boswezentje

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 489
Kralen diep verzonken in geschrokken open staren achter kronkelde stronken waar `t even leek te kraken een ohooh lijkt je vonkelende lachje aan te raken het geluk nog net te zwanger om al in paniek te baren Wangen blijven bollen maar het kan niet echt meer smaken bitt`re sijpelsappen rollen ontkrullen lokken oker haren snappen bos bewust van…
WOLF16 mei 2004Lees meer…

Canteclaar

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.721
Uw vonkelende oge, uw rode kam, een laaiend beeld van vier en vlam, uw zwakke steert, uw sporen, uwe om end om geglimde borst, uw strijdbaarheid, uw zegedorst, uw stem, zo schoon om horen... wie is er die dat al beschrijft, die, heel in woord en taal gelijfd, doet leven u en waken? Wie is er?…

Als Jezus zou slapen

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.057
En ieder op zijn hoofdje droeg een vonkelend rode rozenhoed. Eén enkele stond ter zij, alléén, en waagde het niet vooruit te treên, en zag met ogen vol getraan van ver het slapend Kindje aan die droeg op 't hoofd een doornenhoed, zijn handen en voeten dropen van bloed ... 1890.…

Minnezingers Meilied

poëzie
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 873
Zij ging en bezag haar bloeiende hof, in de lucht van safier wedergalmde haar lof, de rijzende zon wierd van robijn, de blozende kimme van karmozijn, het zwingende woud van smaragden was, de beek van kristal, en het levende gras van vonkelend tintelend diamant van zeven kleuren bij zonnebrand. Ei, ei, ronkende snaren!…

Zomertochtje

poëzie
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.308
Daar hief, na een poos, voor het vonkelend oog, De toren van ’t dorp uit het groen zich omhoog, Daar lachte de hoeve de juichenden tegen, Daar stroomde het welkom, de room en de zegen, Daar geurde de feestdis – een gaard in de gaard! Daar namen en harten en magen hun vaart!…

DE JAGER

poëzie
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.016
Maar breder ontsluit hij het vonkelend oog, Verzuchtend. Als de uchtend Zo blozende, toog Heel zoetjes, Op voetjes Zo aardig en kleen, Een lieveke heen. O jagerke, spoed wat uw gangen: Ras is er een haaske gevangen! ‘ Waar mijner die buit, o, wat goed zou ’t mij doen!’ Zo denkt hij; Met wenkt hij, En pracht om een zoen.…