Alle inzendingen over voor zijn

(voor Alexei Navalny) Wie staat op na jou met dezelfde moed van onverschrokken leeuwen onuitwisbaar de glimlach om je mond en ogen die keken dwars doorheen verdorven zielen? wie heeft jou zo gevreesd dat zelfs je dode lichaam hem nog meer angst aanjaagt dan zijn eigen schaduw waarin hij onophoudelijk het dreunen van jouw voetstappen hoorde…

Ik maak een gedicht voor jou kleine man, die aanspoelde op het strand, daar dan. Ik maak een gedicht voor je broertje kleine man, omdat die samen met jou om het leven kwam. Ik maak een gedichtje voor je mamma kleine Aylan, omdat die ook met jullie twee om het leven kwam, ik maak een gedichtje voor je pappa kleine man, omdat HIJ nu…

Ik ben jarig, ik ben jarig. juichte Bart vanmorgen vroeg. Snel er uit, ik heb er zin in. Eerst een werkdag voor de boeg. Sta te springen, en te dansen Ik moet mijn energie nu kwijt! Ramen open, heerlijk weertje Ben weer in mijn puberteit Als een speer ga ik me wassen Tandjes poetsen, luchtje op In de spiegel, effe showen “mooie jongen…

verdwaald in de armen in de armen van het woud loop ik zolang mijn voeten mij dragen kunnen opzoek naar een punt een punt van herkenning om mijn gedachten te ordenen vraag ik de wind wind neem mij mee wijs mij de weg naar het licht dat liefdevol op mij wacht…

Al vijf jaar was ze uitgeprocedeerd. Ze kreeg weer hoop door Nawijns proefballon, die duidde op een generaal pardon. De kans werd door het kabinet gekeerd. Gemeenten schreven dus naar Balkenende. Wat gaf die man een hoop. - Een hoop ellende.…

Die Marcel Harmsen toch om te berichten (Te lezen in zijn laatste snelsonnet) Dat hij zijn mams ertoe heeft aangezet Een tien te geven voor al zijn gedichten. Mams toonde wekelijks haar eigen bloed Dat men het van familie hebben moet.…

Geen Barry Opdam, Klaas-Jan Huntelaar George Boateng of Romeo Castelen Ook geen Nigel de Jong die straks moet velen Te worden uitgemaakt voor stuntelaar Voor hen straks niet de hoon der chauvinisten Die alles achteraf tevoren wisten…

Zorgvuldig is mijn borstkas weer gesloten, Wat mij betreft blijft die voor altijd dicht. Mijn nieuwe aders blijven uit het zicht, Gelukkig worden die niet afgestoten. Wel is mijn linkerbeen twee aders lichter: Wim Overweg, van nu af kreupeldichter.…

Ik kon mezelf heel goed bedruipen, door regelmatig met mijn hand in iemands zak te kruipen, maar de anderhalve meter, het nieuwe normaal, ervaar ik nu als heel asociaal. Het heeft mij, mijn inkomen ontnomen, ja sterker nog, ik voel mij beetgenomen, ik groette iedereen altijd spontaan, en liet ze vaak zonder portemonnee verder gaan. Maar…

een reis om nooit te vergeten zou het worden, samen de wereld rond, jij en ik. Stoffige landkaarten opengevouwen op tafel, waar we vol plezier zijderoutes aan elkaar knoopten, onontgonnen kleuren die we op gingen snuiven, in landen die wij nog nimmer hadden mogen betreden condities moesten op peil worden gebracht, uitgedaagd, aangescherpt,…

vernederd niet zegt nooit dat jij lelijk bent verstoot jou niet omdat jij verliefd bent op geen vrouw maar een leuke vent ook gelukkig helemaal niet dat Hij je lichaam interessanter vindt dan jouw gouden hart altijd om je heen In rouwtijd dat bittere smart oh lief mens geloof Hij is er op aarde plus na de dood…

Het een na het ander verbleekt, De man, de vrouw, het kind, Hun dromen, wensen, Daden en verlangens Verbleken, net als De maan en de zon - Het enige dat blijft Is een restje hoop In het licht van De ondergaande zon - Zo leven man, vrouw en kind Alsof elke dag het leven Overnieuw begon…

laat me je lachen laat me je leiden laat me je dansen laat me je bevrijen laat me je sieren laat me je strelen laat me je kussen laat me je bespelen laat me je grommen laat me je temmen laat me je kleuren maar nooit beklemmen laat me je dagen laat me je verleiden laat me je dansen laat me je geleiden laat me je minnen laat me…

daar gaat ze… mooie meid in vol ornaat een casanova slaat haar gade zijn gedachten zwellen aan praten vindt hij overbodig maar… een knipoog en een brede lach knipt even met zijn vingers wordt het een ja of een afwijzende neen… het kan hem eigenlijk niet veel schelen hij denkt gewoonweg altijd simpel wil enkel en alleen maar bootje roeien…

Zeg lief mens, mag ik je even ontvoeren, meetronen naar kleuren en geuren om deze grauwe dag even op te vrolijken. Je hoeft nog niet om vrees te bevriezen nog niet te kiezen tussen de kleuren laat staan de muziek of hun klanken ik wek je , zonder te janken nog elke dag weer een keer tot leven. Al weet ik , vele illusies zijn al gestorven…

In het donker van de nacht, heel keurig, allemaal in gelid, wachten ze op de morgen. De zakjes waar de thee in zit. Angstig en huiverend, ze wachten op hun beurt. Wie wordt er gekozen, wie wordt goedgekeurd. De voorste probeert het zich klein te maken. Hij vreest het al ten zeerst. Hij is natuurlijk ‘ eerst.’ In de vroege morgen,…

en weer… duikt het oude verdriet de pijn op maakt het prille. mooie liefde klein samen met mijn angst voor het eeuwige goed genoeg of niet zijn het doet pijn nog steeds zo veel…. pijn…

Ik ben een rots in de branding van de zon Ik ben een rots in de woeste golven van de zee Ik ben een rots met een stenen mantel om me heen voor tegen de pijn Toch kan ik niet de rots zijn die ik wil zijn…

Wat ben ik trots Op jou, op jullie Wat overweldigt mij Jouw schoonheid Jouw geheimen Ken ik, zie ik hier Jouw angsten schijnen door In je lach Maar je hebt toch Zoveel gevochten Bent zoveel gegroeid, Zoveel geweest Alles van jou Dat is mij zo lief Ik ben zo blij Op jouw zijlijn Ben niet zo bang Me te overschijnen Dat doe je…

Angst wankelt en zoekt steun bij de muur die voor haar staat een immens grote blokkade zij moet daar even stil bij staan Na een poosje is zij uitgerust vervolgt haar weg langs de muur het zonlicht schijnt op een glazen raam kijk nou eens, daar is een deur Angst drukt de klink naar beneden de deur opent zich als vanzelf en wat er nu in…

De hotmailtiktok generatie X Heeft niets met diepgang, daar kiest men niet voor Het dringt niet tot hun botte breinen door Kijkt 24/7 graag naar niks Het was verplicht, en tegen elke prijs Van basisschool tot vwo en mavo Nu schrijft en leest geen kind goed op de havo Door 't EU digitale rijbewijs Laatst vroeg ik bij ah een ex-mavist…

Ik heb besloten niet te fulmineren, Want dan maak ik mezelf alleen maar kwaad. Nee, deze keer stel ik me kandidaat, Misschien weet ik het tij alsnog te keren. Wees maar gerust, ik maak het zeker waar, Dus stem op Coenraedt: ‘Beter voor elkaar!’…

Ik ben (dat weet hij niet) een masochist. Dus poets ik nooit, mijn kiezen zijn verrot. Ik kerm, nee niet van pijn, maar van genot wanneer hij me oraal weer heerlijk fist. Het maakt niet uit dat hij mijn giro ledigt, zolang hij me maar met zijn boor bevredigt.…

24 liedjes zijn er (zalig!) Daar gaan ze mee de competitie in Over liefde, of een held, of een heldin Met 3 x in totaal Nederlandstalig Zo hopen ze dit jaar weer op een treffer Maar hoe rijm je op Jaap, of de Hoop Scheffer?…

Tweeduizendtien en nóg het waandenkbeeld dat mensen zó veel van elkaar verschillen dat zij door hen die kiezersstemmen willen, in welvaartsklassen worden ingedeeld. Wanneer wordt onze politiek volwassen en rekent nou eens af met álle klassen……

Ooit in bepaalde kringen niet 'bon ton' Omdat hij slechts een zaal wou amuseren Is bijna iedereen hem gaan waarderen Met exposities en een Edison Dan werd hij ook nog 65 jaar Het is zoals men zegt: ' dik voor mekaar!'…

Wie er het eerst was, Vraag je mij, De angst Of De dood, Welnu, geen van beiden, Kan ik je zeggen, Want de angst voor de dood Heeft ze op de eindstreep Ruimschoots verslagen…

nooit geen wandeling meer voor mij. aan een ketting... in een kooi. wat heb ik nu verkeerd gedaan. ik krijg veel schoppen en veel slaag. help... mijn baasje houdt niet meer van mij!…

Als een haan een halve kip blijkt en de kip een halve haan dus als iets niet is wat het lijkt hoe moet dat dan verder gaan als een eend zich niet een eend voelt er eindelijk achter komt dat hij even anders is - als zwaan bedoeld dan is het mooie wat hiermee wordt verteld dat zij zich vanaf nu eindelijk echt gelukkig voelt sommigen zullen…

eenzaamheid beroert mijn hart, komt zo plots en onverwacht. doch met vrienden op het werk is het sentiment nog redelijk sterk. het alleen gevoel is op zijn best, in combinatie met wat stress. mijn eenzaamheid gebruikt zijn macht in de vroege uurtjes... van de nacht. dan dwaalt emotie door mijn hoofd, "een fluister" die mijn elan dooft…