Een lief gelaat in tere lijnen
Een stille lach om jonge mond:
Zo schreed zij daar; en de eigen stond
Voelde ik een leegte in mij schrijnen.
Zag zij mijn blik bewondrend schijnen?
De lange wimpers zonken blond
Op de ogen; 'k zag haar lach verkwijnen
En voelde schaamte om wat ik schond.
Toen welde in ’t hart een diep verlangen:
Een jong…
Niets is mooier dan het lijkt en brandt beter dan een kaars
de vlam die wakkert behoudt mijn betere levenshoop
zij is een onverwachte voorbijgangster in mijn bloed.
Met mijn gave beschilder ik haar tot herinnering
vermeng de kleuren zodat gevoel kan wederkeren
aan zwart wit heb ik niets, behalve een helder zichtveld.…
312
Bezig met laden