Alle inzendingen over voorjaar

De ochtend valt in droomschaduw hij betreedt regels der heimwee een tante die de was doet in de rivier de oude vader die sigaren rookt krachtige wortels zwijgen in lage mist wanneer landelijke tongen verdwalen geen leugen haalt de horizonnen een harde zon prikt door de nevel kraaien vliegen boven het groene weiland terwijl jij droomt in…

Ik heb zo'n zin in speenkruid Maar dat duurt nog een eeuw: De grond is een bevroren kluit En daar bovenop ligt sneeuw Ik heb zo'n zin in speenkruid In de buurt van anemoon Ik opper dat... dag in dag uit Maar de vorst blijft op zijn troon Ik…

Gescheiden door de Westerschelde 't Zeeuws-Vlaamse land, de overkant Het land van rust, van kabbelend water Haaientanden op het Cadzandse strand Een open land, omzoomd door dijken Daarbinnen is de aarde verdeeld Vanaf het voorjaar tot de late zomer Worden hier ontbijt, lunch en diner geteeld Het Volkslied zegt "Een land apart" Het loopt…

Ram de letters uit mijn vingers pers de woorden uit mijn strot ben op zoek naar enig houvast bid wanhopig tot een God wil niet wakker, wil niet slapen droom alleen maar terug in tijd wil niet weten, wil niet denken raak vertrouwen plotsklaps kwijt kijk de dagen naar het voorjaar pluk alleen maar stil verdriet slik gedachten naar het einde…

De zon verwarmt onze huid, vitamientjes dringen binnen, na deze kwakkelwinter, gaat het voorjaar beginnen. Er liggen verse paardenvijgen, de damp slaat er van af, verloren in actie, door een paard in draf. De eenden in de bosvijver, duiken vrolijk heen en weer, het ontlokt ons een lach, keer op keer.…

Hij gaat niets vragen wenst niets hij gaat gewoon zijn weg legt pech en verwachtingen op de juiste plaatsen dromen dichtbij het zachte voorjaar en wintermat. Hij zal proeven en beproevingen ondergaan en staande gaandeweg zijn licht opsteken.…

Krokussen op het Voorhout in het vroege voorjaar en in het Mauritshuis een meisje van Vermeer, lang gras tussen de rails naar Scheveningen en bij Kijkduin de rook van Ockenburg, dat moest ik maar eens tot mijn zegeningen gaan tellen.…

schilder schildert met magisch realisme de dood van inwendige ziel slooft de hele winter zijn verstand letterlijk uit zijn handen wanhoop staat altijd voor hem klaar als bron van inspiratie vallen de lijken per dozijn uit de kast op canvas kan je alles tot leven krijgen zelfs de vele gezichten van de dood en als het voorjaar…

voorbij er is er zelfs een in de maak, ongevraagd dat wel dat schept pure rijkdom het geeft hoop en maakt blij zulke dingen geven de recessie en de belabberde lente nog kleur dus nu het weer wat tegenzit weet u best iets te vinden graaf eens dieper van binnen er is vast wel iets of iemand waarmee u zich met een zonnig gevoel in dit voorjaar…

Bij 't leven wil je horen, zoals 't groeien, zoals de bries in 't voorjaar geurt, de kruidentuinen bloeien, zo speel jij mee als herfststorm, en geeft bladeren aan de zwang're aarde. Dus jij bestaat niet dood, tegen wie ik vecht en vuisten bal! Laten we vriendschap sluiten, omdat het leven eeuwig doorgaan zal.…

beste Alexander ’t is een waar gebeurd verhaal Die eenden hadden het best naar hun zin Er waren er maar drie in het begin Doch na twee maanden telde ik er zestien in totaal Een buitenstaander denkt wellicht: ~Maar dat is toch heel fijn Je tuin lijkt dan haast een natuurgebied~ Maar ’t is niet enkel blijheid ook verdriet Vooral als er in ’t voorjaar…

Dauw, bloemen, jeugd en tranen zijn de dingen, Waardoor men lijdt, maar zonder hartenpijn; Omdat in elk een jeugdig vogelijn, Van 't voorjaar af tot 's winters, zit te zingen. Maar 't gaat voorbij, wat lieflijk is in 't geuren Aan 't leven grenst de dood, het wiegje aan 't graf Steeds 't zelfde zien we in anderen vorm gebeuren.…

Het groene metershoge riet Beweegt onrustig heen en weer Twee roze hyacinten staan Eenzaam in een nog kale tuin Een dikke hommel bromt Tegen nog kinderlijke bloesem Kleine insecten wolken in het Rond, de poes vraagt of ik haar Onder haar kin wil krieuwelen Ik geef er graag gehoor aan Het voorjaar gaat zijn tijd opeisen Gebiedt de…

Lavagna in het voorseizoen: zie de haven boten nog in ruste buigen naar elkaar groeten het voorjaar schraapt hoeven en sluit af en toe de ogen tegen zonlicht dat al wit wordt timmergeluiden klinken op van boten en rijken komen van verre met geschenken want de Oriënt is niet ver koks rakelen sluimerende vuren op ratelen keukengerei…

En die is hier nu niet, in ’t voorjaar is er tijd genoeg. De zwarte merel komt wel alle dagen op bezoek, maar voor een nest is het nog veel te vroeg. Maar daarvoor komt hij niet. Er is een vrouwtje in de buurt zo blijkt. En hoewel ze niets van hem wil weten, komt ze toch, terwijl ze nieuwsgierig naar hem kijkt.…

Tot in lengte van eeuwen, decennia Door Voor altijd niet stoppend Bergen, geluid en wind zullen altijd Blijven, eigenlijk is veel voor al- tijd Hoewel veel beslist ook 'wegwerp' is maar toch devaluerend Hoewel afval ons ook ooit zal nekken Behalve als rotzooi wordt uitgerangeerd en DE MENSHEID HEEFT GELEERD Cetinje, Montenegro, voorjaar…

Festina lente, 't voorjaar is nog koud Maar 't lentefeest heeft daar geen boodschap aan Het bot uit in de zon, bij volle maan Staan kievitsbloem en speenkruid tussen 't hout De prima vera lentesymfonie Is op zichzelf an sich al een gedicht Laat twijgen zuchten onder het gewicht Van helleveeg en lichtkakofonie In park cantonia - maar…

in ’t voorjaar eens, het vroor nog dat op ramen de kristallen kraakten, kwam Dana op haar klompen heel den hooiweg af, haar jas hing als van tapijt half open op den okeren gloed van heur huid en Dana lachte met haar lippen van karmijn bij elke stap de koude weg als bagatel. en macht als het paard van Bramke had ze.…

Dus kappen nou met jouw carmína burána Van dudeljo wielewaal z'n hoogste lied Ga dan naar tirol, luister naar yo-yo ma Maar kom niet elk voorjaar de duizendste maal Met roze bril, boompjes- en beestjesgez*k Ik gooi je het huis uit, zet jou aan de dijk!"…

In de tuin van mijn Jasmijnallee kent de lente een tweede gang na de vroege golf van zwoelte in een benauwde atmosfeer, ons voorjaar nam dit alles in alle vroegte mee, met weinig gevoel voor de nood aan koelte Er volgde een tijd, het duurde te lang met veel water, wind en hagelstenen de seizoenen leken de kaarten te hebben geschud, vroeg…

Ieder voorjaar bloei ik op, gedragen door mijn vlassige steel, en aanvankelijk nog in de knop, bewaar ik mijn kostbaar stuifmeel. Van heel het wilde veldboeket, prijk ik er hoog boven uit. In mijn natuur voel ik me op m'n best tussen menig woekerend kruid.…

ik heb je zien groeien rank gesteeld alleen in de vaas die jouw lentekleuren in water en glas al lichtjes geurend subtiel spreiden pas later voltooiden de andere bloemen het boeket voorjaar nog druipend van regen en glinsterend van zon in een grote platte kom ieder reikend zover zij komt het rank is lang en slank geworden ogen…

LONDEN - Het broedseizoen voor de Britse bosuil verloopt dit voorjaar zeer goed. De dieren profiteren van de enorme overvloed aan woelmuizen, die zich door de strenge winter goed hebben kunnen voortplanten. Nu het warmer wordt, komen alle jonge muizen naar buiten en worden ze gevangen door de bosuilen.…

In het voorjaar schuilt haar vrouwelijkheid, winters lonken alleen vermoeide oude mannen, zomers spelen kinderen onbevangen, dan ben ik in het najaar tot alles bereid, dan bestaat er geen verlies aan tijd.…

Bij bomen komen blaren weer, zodra het voorjaar wordt, maar ik zit met een kale kop, kom haren steeds te kort. Aha, één ding heb ik toch voor bij bomen in het bos, ik zit nog vol met streken, die laat ik op u los. Daar ik ook als een slimme vos de passie goed kan preken, 'Bin ich von Kopf bis Fusz' vervuld van slinkse streken.…

Het voorjaar kwam zó vroeg Met zon en luwe winden, Dat ik in een verblinde Verrukking bloemen droeg. Ik kon de vaste tijd, Door U besteld, niet wachten. 't Hunkren van mijn gedachten Werd teedre werklijkheid. 0, de eerste morgen, dat Mijn bloei zich openbaarde, In de verdorde gaarde, Hebt Gij mij liefgehad.…

Het voorjaar geurt op en de dagen gaan langer zijn, moeder natuur op haar kop, de merel zijn nest te klein. Wat een drukte alom, gefladder heen en weer, Japanse kers in blom, de kachel hoeft niet meer. De lente vergeurt, het fruit aan de bomen bloeit, de zomer is aan de beurt als alles uit de kluiten groeit.…

als klein jochie uit de stad woonde ik vanaf mijn zevende tot bijna mij elfde levensjaar zeer tevreden en onbezorgd in een klein bergdorpje als de lente was begonnen vond je overal op de weilanden resten van de baard van Koning Winter sneeuwklokjes waren de voorbode van ‘s voorjaars volle bloemenpracht sleutelbloempjes, vergeet-mij-nietjes…

Laat het weer voorjaar zijn met bloemen en dik gezwollen knoppen en fluister mij zacht van hoop en dromen……

De klank van woorden neerpennen vrijen met wat mijn ogen zien: -voorjaarse witte en zacht gekleurde bloesems -diamanten hagel -1000 kleuren groen -bruine akkers -kindersnoeten en blinkende oogjes -oud wandelen, gemoedelijk hand in hand -gele zonnestralen -volle maan -geluk op reis in witte wolkenzeilen -het leven als wonder...…