Alle inzendingen over voortbewogen

Voortbewogen door de wind, op weg naar morgen. Waar de aarde mij teder ontvang om te worden verteerd.…

Ik had een zwak voor president Wahid, Want dat die stakker met zijn blinde ogen Die zich altijd zo slecht heeft voortbewogen Corrupt geweest zou zijn, geloof ik niet. Een mens met zo ontzettend veel gebreken Verdenk ik immers niet van schurkenstreken.…

langzaam vallen woorden dicht hun letters vullen bladgoud scheppen sfeer, onderliggend van toon gewichtloos wikkend van verre naderend, weerlegbaar vasthoudend, met voortgezet verwijlen cijfermatig onthutst, tijdelijk voor het grijpen, wilsbekwaam en immer voortbewogen…

Wat heeft hen al die jaren voortbewogen? Ze onderzochten ziekten uit ’t verleden en zijn dus akelig verrast door ‘t heden…

Hoe was het 's nachts voor die bewoners van Maasdriel toen er een heli in de kabels was gevlogen en ze zich tastend door het duister voortbewogen we zijn nu 9 maanden verder; 't beviel want onder dank aan onze luchtmacht en bemanning dook men in bed, daar was nog wél voldoende spanning…

daalt over ons neer ....als motregen door wind in wolken grijs voortbewogen Soms overheerst het diepste blauw aan de herfsthemel gekrijt grijs verjaagd We worden meermaals geplaagd door regenvlagen stoten van wind 'Mijn kind, de druiven zijn die dagen: voor opa zuur'.…

Ik, zijn vader, en ons kind De kinderwagen hadden we moeizaam voortbewogen Ik hoop dat we samenblijven, zei ik Het was toen dat ik angst zag, ook in jouw ogen…

Voor het glas stond een mooie vrouw Ze keek naar de vissen die gracieus en schijnbaar moeiteloos in het water voortbewogen Naar die mooie vormen en die prachtige kleuren Wat een Schoonheid!…

Toen het stil Geworden was Buiten en de Vrieskou alles Dat leven ademde In zich had opgenomen, De knorrende beesten Zonder een mens erin Alleen geluidloos Nog voortbewogen, En ook de gierende Onrust in mijn Zorg'lijk hart Was gaan liggen En zich overgaf Aan de strengende Vorst, was het In dit verstilde Landschap…

Vandaag heb ik ontspannen rondgelopen, alsof een ander mij heeft voortbewogen. Vanmorgen heb ik lieve mensen ontmoet, met wie ik niet had afgesproken. Vanmiddag kwamen gedachten in mij op, die ik helemaal niet wilde denken. Vanavond zat ik doodmoe in mijn stoel, en toen borrelden er mooie ideeën op.…

Zijn het mijn dansende vingers wel, die worden voortbewogen?…

De tijd die het zal vergen De ademhaling zal het tergen Voeten wroetend in het mulle zand Spieren die je aanspant Uitkijkend naar de top Het mooiste punt is bovenop Je wilt beloond worden voor het zwoegen Het zand wil je schoenen telkens onderploegen Je wilskracht en doorzettingsvermogen Sjokkend heb je voortbewogen Het eindpunt is de…

Rusteloos voortbewogen water kent geen moment geduld. De ware beweegredenen blijven in nevelen gehuld. In de bocht van de rivier, in de luwte van de stroom, komen golven tot rust, beweegt het water sloom. Hoe kalm zij hier ook is, de rivier is te breed voor mij. De drang naar zee onstuitbaar en water trekt aan het oog voorbij.…

En het gebeurde opnieuw - de wind waaide het gras loste zijn zaad en zaaide over de vlakte torende hoog stof in wolken dat voortbewoog en even later langzaam daalde tussen het zand - tot het zich herhaalde en het weer gebeurde, de wind waaide en het gras zij zaad loste en zaaide. -------------------------------- uit: 'Spinrag van…

Maar er ontstond een magische ruimte waarin we eindeloos ons voortbewogen in volkomen harmonie en taal niet meer belangrijk was zelfs niet om gelukkige verjaardag te zeggen.…

met de maan linksachter door de avond heen geen zwarte gaten slecht de zachtbeschenen weg langs bermen knielend gras ik was daar ook en zag de glans van kleine vonken, op een waterrijke sleur vol donkere hiaten die sloot wist enkel wat daar voortbewoog om in mezelf te praten koos ik slechts een taal die er, in diens eenvoud niet…

Maar voortbewogen in vergetelheid ging alle traagheid verloren en gaat de oude grijze man met snelle pas de koelkast in.…

nu is de tijd gekomen om de allerlaatste sluier van weten tussen jou en mij het enige nog -in liefde te onthullen als nooit daarvoor dichtbij tot hier toe zijn wij voortbewogen door het ritme van de ziel tot in het aller - diepste diep en ondanks stormen blind gevaren naar waar de stem ons riep nu wil ik samen met jou dansen op de cadans…

Zij lieten voetgangerszones zien waarin ouderen zich soms wankelend voortbewogen. Er liep zelfs iemand achter een rollator, zomaar op straat. Dat vond ik prachtig, Maar het blijft geen autoloze stad. Daar moeten ze nog iets voor vinden.…

De tijd verwijlt zich onder onze ogen en schijnbaar lopen wij van wieg tot graf door pulsen van het nu steeds voortbewogen een tussenruimte die het lot ons gaf. Momenten worden naar ons toegebogen, verkleed als flits — of in een sukkeldraf, wij worden terug- of weer voorbijgevlogen tezelfdertijd dichtbij en verderaf.…

klonterden tot een moeras ik hoopte dat het bloed in mij bleef stromen ik draaide om, maar slapen deed ik pas nadat ik tot het inzicht was gekomen dat 'werkelijk' zich afspeelt in mijn dromen en 'leven' slechts een schertsvertoning was die ogenblikkelijk verdwijnt als ik besluit haar aan te zien met open ogen want wordt niet alles door mij voortbewogen…

Naast mij een vorm die zich strekt wanneer ik naast haar lig en haar perfectie bemin in een film die op mijn netvlies voortbewoog, zich schikt, verwekt, wikt, naar eigen naar ziel en zin, was geschapen voor mijn oog, een gracieusheid die er niet om loog, rekt de nacht van het einde en begin met alle innigheid daar tussenin, werden…

wij schuurden de piek een weinig voorzichtig alvorens wij ons voortvluchtig voortbewogen waar we liepen de voetangels en het werd ons zelfs niet zwaar te moede, plaag en pijn om het even drukten hun stempel stevig, het voorwerk was sluitend geen fastfood gedachte met zout zouden ze komen prikkelen, wederom hoge ogen ware onze kramplach niet…

In wouden van verlatenheid De natuur kent er geen tijd Dode stammen liggen er al jaren Mostapijten die naalden sparen Kaarsrechte stammen in een weg omhoog Een sponszwam waarop een vlieg zich voortbewoog Kleverige koraalzwammen verteren snipperhout De sfeer is vochtig en het voelt er koud Sparrenbossen mogen stilte uitstralen Rust die de…

Zoals ik me de laatste tijd voortbewoog.. Vol met vragen Onuitgesproken klagen.. Zoekend naar het eind van de regenboog.... Een ieder weet wat voor een gevoel dat kan zijn.. Leeg... Rusteloos... Een onbestemde pijn... Anderen zeggen Het wordt me wat teveel.. Ik voel me als een debutant op het toneel..…

Nieuwsgierig zijn we naar tweebenige wezens we hebben er immers twee meer Deze keer komt ie op twee wielen een koddig gezicht die benen op pedalen Daarover gaan zoveel verhalen ze heten fietsen en ze hebben een bel op het stuur Lui of vol vuur wordt het vehikel .....voortbewogen door 'n stel benen Ik hinnik: 'waar gaat…

Naast mij een levensvorm die zich uitstrekt wanneer ik naast haar lig en de perfectie bemin van een repeterend beeld wat zich op het netvlies voortbewoog in een caleidoscoop zich steeds herschikt waarin de wereld werd gewogen naar ziel, zin en norm, geschapen alleen voor een oog dat het wil zien de precieusheid rekt de nacht naar…

de tijd vertraagt in het stil staan doch jouw plaats is nu leeg, een ruimte met een andere visie deelt het voeteneind dat ik zojuist heb afgestoft geen bediening op commando, mijn hand is leeg al wijst mijn vinger naar het zintuig waarmee jij je voortbewoog, je hoogte was beperkt tot waar mijn kruin je oksels raakte het afscheid was rumoerig…

De roestige schommel schommelt en schommelt Op en neer Steeds weer Knarsend voortbewogen door de wind Op het zitje geen kind Alleen het lege plankje beweegt door de wind. Eenzaam staat de schommel tussen verwoeste huizen puin en rommel...…

Ik zie je hulpeloze ogen, Die angstige blik die mij die van binnen raakt Ik zie hoe je wordt voortbewogen Door het verdriet dat je heeft kapot gemaakt... Ik zie de tranen over je wangen glijden Machteloos staar ik je aan Het liefst wil ik je blik vermijden En met mijn leven verder gaan...…