Alle inzendingen over vordering

Vorder daarom geen rekenschap van ons, Die allen drinken en bedronken zijn.…

Het vorderen van de jaren Toch sneller dan gedacht Inzet, presteren, carrière Op het eerste plan, Spelenderwijs gaat het leven Er met je vandoor - En dan kijk je even om: Opeens ben je zestig, En dan gaapt de leemte Van de ouderdom…

Wat zou ik vorderingen maken, Als ik zo leerzaam was als hij! Maar 'k zou wel haast aan 't schreien raken. Mijn vogel, ach! veroordeelt mij. 'k Wil dan voortaan mij zo gedragen, Dat eer ik mij tot spelen schik, Ik zonder vrees mij af kan vragen: Wie leert er beter, hij of ik?…

ze komen uit m'n neus en uit m'n oren ze woekeren op borst en buik en rug ik trek ze uit, toch komen ze terug de oorlog tegen wildgroei lijkt verloren 't is vreemd, maar met het vorderen der jaren verschijnen elke dag meer wilde haren…

ik heb er jarenlang op gejaagd en ieder gevraagd naar het geheim van leven de groten gelezen maar hun exegeses konden mij geen antwoorden geven geploeterd en geliefd hoe diep ik ook groef aanwijzingen kwamen er niet tot ik begon met het loslaten van zaken toen kon ik vorderingen maken het werd transparant in het voorzichtig naderen…

bij mij horen En zulke onderwerpen zijn moeilijk te vinden ze moeten je in de schoot vallen en dan plots denk ik: hé, dat hoort bij me Zo ben ik een nachtegaal in de herfst een krekel in de nazomer, een kind van het late seizoen: ik ben oud Met de ouderdom vordert de techniek met de techniek vordert het onderwerp en met het onderwerp vorder…

Voorovergebogen kluizenaar verzonken in gedachten, stap na stap behoedzaam vorderend op de van keien vergeven grond. Onmogelijk was het als kind al de aandacht te trekken van een ijsbeer in een stuiter van glas, onmogelijk is het te vragen wat hij zocht. --------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Neem eerst uit Nederland het lijf, Neem dan nog tot zo weerde pand Het aangezicht uit Engeland, En vorder nog, geloof je mij, Een tong uit Brabant dient er bij, En doe er toe een Hollands hert, Dat niet te licht verslingerd wert; Maar zo je wilt de hoogste prijs, Zo haal de billen van Parijs, Voeg dit bijeen, geminde vriend, Zo heb je een…

Nu met het gestaag vorderen van mijn leven Mijn leeftijd nu 68 Volgend jaar tik m’n 70ste levensjaar aan Nemen mijn levensdromen toe Niet die van de dag, maar de nacht Vannacht bij mijn laatste werkgever De Kamer van Koophandel En zo levensecht en op onderdelen slecht Dromen zijn het voorprogramma van de film De film van je leven Welke…

een geboeide geest een mond wordt gesnoerd vrijheid een menswaardig bestaan een zoeken naar bevreesd, gebonden beroving schrijnende angsten een mild vorderen vrijheid een opperste strijd morele verantwoordelijkheid een individu beroving beklemmende stilte onvertogen woorden broos en breekbaar vrijheid een roerloos zoeken…

Zo onschuldig om te zien, de stroming begint te vorderen, maar zo langzaam, dat je het bijna niet merkt... De rivier grijpt zijn kans, hij wordt breder, nog sneller... Maar net iets te snel misschien..? Zo rustig, klein begonnen, nu een grote, sterke rivier, niemand kan 'm meer tegenhouden, alleen hijzelf zou kunnen stoppen...…

jij wuifde met kleuren activeerde gedachten ik zocht in het spectrum wat daar zat te wachten jouw lach zong de mooiste woorden die ik kuste tot hemelse akkoorden jij gaf mij de kans om op jou te reageren in een positieve balans wij hoopten de uitersten te middelen en in elkaar raken vorderingen te maken weer gaan wij een…

In vorderen der morgen baar je nieuwe gezichten van kleuren en vormen in schoonheid nieuw leven van dood om hoop weer te geven.…

Weg is het gemak, weg de simpelheid, ook dat zijn we met het vorderen der jaren compleet kwijt!…

Langzaam vorderen, meer kan ik niet, geen herkenbaar punt om me heen, angst omsluit mij van kop tot teen, niemand die mijn worging ziet. Het einde lijkt plots heel nabij, de strijd bijna gestreden. En dan een puntje, eerst nog klein, komt nader, dan sneller dichterbij, een botsing nog net vermeden, blij weer met zijn twee te zijn.…

Rasse vorderingen met plekjes geven. Tis bijna gedaan op een kamer na. Het licht aan voor ik binnen ga Vreemd, het is donker gebleven. Er zucht een koude nare wind. Angst, schuld, twijfel en verdriet, huizen hier tot het jou weer vind. Negeer de donkere kamer niet! Laat blijven al wat hier bevind.…

Ik heb geen groene vingers, maar jezus, kijk die tuin daar moet iets aan gebeuren, dus ruim ik braaf eerst puin De distels van gisteren, snoei de haag van vandaag maai het gras van gedachten, vorder traag maar gestaag met wortels van domheid, dood insecten van perfect scheur de waas van behagen die de bodem afdoende bedekt En dan…

Geen hand die ik bereiken kon geen stem om op terug te vallen, geen oor, geen hart dat luisteren kon of wilde stappen meer terug dan vorderingen makend en alles enkel maar in zwart niemand zag het, geen lachen, die druk, die pijn van het alleen zijn, dat verwoestend alleen zijn mijn geest, vele malen gestorven in de koude zwarte…

ondanks de vorderende dag trilde alles nog na van de hitte alles verdient een naam zei de oude man onder de boom de anderen knikten herinneren jullie je nog de hitte toen we jong waren het gras was geel en de insecten gonsden de mannen knikten opnieuw meer kan ik me eigenlijk niet herinneren uit die tijd ik weet nog sprak een ander…

Ook deze regels vormen vreugde over evenwicht tussen debet en credit gevonden in de nacht: monnik vermogend, werk vorderend, een web van woorden wevend voor beide werelden en daarin een leven te vinden, want de één kan alleen leven brengen (langzaam belichaamd) als ook het andere hart klopt……

op de vraag waartoe een mens op de wereld is gezet valt uiteraard met het vorderen in jaren minder algemeen te antwoorden zuigen eten lachen kruipen lopen leren ja te antwoorden met twee woorden of als nee gevraagd is nee altijd met fatsoen op je tronie te trouwen in de wolken je werkt in het vertrouwen dat je ongezien aan een toekomst…

De vorderingen lijken te versnellen. Ooit vinden we als het ultiem bewijs Adam en Eva uit het paradijs en gaan we daar een oordeel over vellen. De oorsprong zal ons blijven intrigeren. We zoeken alles tot de bodem uit. Voor ons bestaat er geen verboden fruit.…

Maar op het moment dat jouw vordering lonkt, moet er nog zoveel worden gewonnen. De winnaars van de tegenwind zetten door, omdat de trap niets anders aan zijn sporten bindt; dan een liefde die in regenbogen wordt gewonnen.…

We vorderen met het gevecht. Voor meer duidelijkheid. Tot er eindelijk eens voorwaarden worden gesteld. Achteroverleunen kan pas als uw onwil is geslecht. Soms kampen we met onszelf. Maar daar doen we wat aan. Morgen is vandaag. Want: waar komen we straks terecht?…

Jij zag, de zon kwam op, scheen in de kamer zette alles in een lichte gloed, jij zag, de dag vorderen, de zon verliet de kamer, de warmte achterlatend. Jij zag, de zon langzaam verdwijnen wij keken mee, met jou en de verdwijnende zon.…

en meette ze haar eigen spullen Ze kwam er niet uit met zijn bed En ze zou voor hem een boerderij zoeken in de buurt voor zijn kantoor en zijn opslag Zo was ze bezig na die dag Ze wist alleen niet wie ze nou wilde Nu wou ze alleen nog een apje met de vraag hoe het schilderen ging Dan zou ze hem dit gedicht sturen en foto's van haar vordering…

Ik doel op die langzaam vorderende klus Het vernietigen van de natuur Hele stammen verdwenen in stilte dat is geen schoon zaakje dus en wij zullen hen allen volgen op den duur.…

Want niet alleen het verhaal, maar ook ikzelf vorder, zin na zin. Elk moment ziet mijn netvlies iets anders in hetzelfde woord, en dus mijn ziel. Het startpunt van het boek is niet het eerste woord, het is de eerste hartslag. Dat woord is maar een begroeting, Het laatste een vaarwel.…

kop en staart We kijken naar ons belang en niet naar het geheel Geachte heer/mevrouw, we kunnen de beugel van uw zoon niet vergoeden Het valt onder cosmetische ingrepen We leven niet in een tijd van overvloeden Voor scheve tanden zal men ons niet voor de rechter slepen U heeft volgens ons teveel van uw belastinggeld retour ontvangen We vorderen…

Vorderende kakelpraat biedt hoop al komt het niet tot `oliebollenkraam'. Hij oogt al wat versleten, de rijkste tinten zijn verdwenen. Het liefste wat hij doet is eten. Kale plekjes zijn verschenen. Zie hem vrij met open vleugels en niet in een volière voor altijd aan de teugels van onze vocabulaire.…