inloggen

Alle inzendingen over vorm

3299 resultaten.

Sorteren op:

Geen druppel zon

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 287
luchtige slagen storten neer op warmteverlangend vandaag onvermoeibaar en gestaag vormen plassen rivieren ondanks dijken van verweer flitsen tekenen het licht omarmd door aanzwellend gedonder opgesloten zon verdwijnt zelfs zonder ooit met daglicht te hebben gespeeld verlaat de strijd zonder gezicht…

vingers op glas

netgedicht
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 594
ik heb een raam zonder sterren of zonder enige waarde van jou tot mij en woorden, woorden om te vertellen dat wat ik ben niet meer is tussen steen en wolken vond je mijn naam om m’n ziel te overtuigen de vorm van een open zicht en diep zo diep breken vingers de zomer alvorens die in mij kon dringen en leeg zo leeg wieg…

In het wit

netgedicht
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 4.462
Slechts gehuld in onschuld sta ik voor je vol vertrouwen in wat komen gaat want onze levens zullen zich vlechten als boomtakken die een koepel vormen tegen regen stormen weren zon doorlaten net als loof zal ons bestaan zich kleuren naar seizoenen van leven tot het laatste lege blad door ons is beschreven…
sacrajewa16 oktober 2006Lees meer…

Blootstelling

netgedicht
4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 441
mijn woorden stel ik niet meer bloot aan deze naamloze wereld ik verslaap nu de poëzie ruggelings in mijn gedachten muze bladert niet meer met plezier het zucht in het versmeltende licht in vormen van geheim gekwetst in oude levenskrachten treft het argeloos mijn hart het sterft als onkruid en in paarse winden zal zij verdwijnen…
Klaes4 maart 2007Lees meer…

Zijn eigen wereld

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 157
hij bouwt zijn eigen wereld met lego en wat play mobiel praat honderd uit geeft alles wat zijn handen maken een ziel knutselt met dimensies speelt met vorm kleur en zwaartekracht lacht als wat hij in gedachten had ook lukt zich laat zien als vliegmachine niets ontgaat hem in zijn grensverleggend spel fundamenten legt hij zelf…

wilg en water

netgedicht
4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 449
en weer getuigt de nacht de dagen voorbij de gezichten in het licht bedrieglijk in de jij – vorm ik keek mee en naar de wonden boven wenkbrauwen rook de geur, de worsteling van uitgespuwde woorden het geluid trok naar de wolken met een kind, hand in hand het regende wilgenbladeren, in de diepte, dagenlang…

De vissen en de mooie vrouw.

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 367
Voor het glas stond een mooie vrouw Ze keek naar de vissen die gracieus en schijnbaar moeiteloos in het water voortbewogen Naar die mooie vormen en die prachtige kleuren Wat een Schoonheid!…

Je wordt ouder papa...

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.613
De vormen van je lichaam, de ronding van je billen, al loop je al wat moeizaam, ik zou het niet anders willen. Stilaan word je ouder, al voel jij je nog achttien; je wordt me steeds vertrouwder, en ik blijf je steeds graag zien.…

als in een spiegel

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 571
een ontmoeting met mezelf of wellicht een vorm van tot jezelf komen als in verzwegen dromen een pleister plakken op een zere plek zo blijkt sterrenkijken toch zoveel meer dan naar grote en kleine beren loeren in een hemelse etalage…

Sterre 2008

netgedicht
3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 1.216
Je bood het aan op je hand een vage vorm was te zien je stopte het in mijn mond Lippen op elkaar tot ik slikte de wellust uit mijn oren droop in mijn ogen enkel passie nog Er was geen weg terug behalve dan tussen jouw benen door en later keken we samen naar het licht dat onverwacht uit de aarde kwam…

PRAAT ME NIET VAN LIEFDE

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 935
die deed 't hem Ik ben ook niet blind bevallig haar ronde vormen Ik wilde zo... die grazige weide binnenstormen En...ik schreef -uit 't blote hoofd- dit gedicht Ja liefde... praat me niet van liefde.…

als de golven van de zee

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 589
als de golven van de zee is een mensenleven dansend met elkaar vormen wij de oceaan. Dan ben jij de onderstroom dan is het weer die ander samen dragen wij geschiedenis van het menselijk bestaan. Verdriet en vreugd is onze golfslag waar wij eens aan land gaan komen blijft een open vraag…

Slaap zacht

hartenkreet
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.958
Blijf vannacht bij mij Ervaar liefde in zijn puurste vorm Ik wil diegene zijn in jouw armen Diegene die jou lief heeft Ik kan nergens anders aan denken Behalve aan jou Jij leeft in mijn dromen Tovert een lach op mijn gezicht Blijf vannacht bij mij Want er is niets beters dan jou "slaap zacht" te kussen…
Masa27 februari 2009Lees meer…

Het zomerbed

netgedicht
2.0 met 54 stemmen aantal keer bekeken 84
stil groeiden de bloemen onder mijn penseel tot hun kleuren eindelijk zacht begonnen te spreken niet zomaar een contact maar in een vaas gezet na met de hand geplukt te zijn uit het zomerbed van wilde bloemen keurig opgezet geschikt naar lengte vorm en kleur een kunstwerkje als voorspel dat in verf een hoorspel door geur…
wil melker25 oktober 2021Lees meer…

BEKKENOVEN

netgedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 299
Luchtbel, uit lava glasdraad Waarvan alleen de blazer weet Welke bestemming Man en vrouw wellicht op het Gevaar af nooit te vervloeien Maar afgekoeld en losgeknipt Te stollen tot Swarovski zwanen Drijvend in separate vijvers Kristallnachtkinderen Door hun hoge loodgehalte kunnen Zij beter geen koppel vormen…

Soms heel even

hartenkreet
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 891
Tranen vormen een woeste zee. Ik klim de trap op en val een paar trede naar beneden. Ik zit in het nu, en kon ik nog maar even naar het verleden…

Mijn verre vriend

hartenkreet
3.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 1.857
Die me het spel en de show laat zien, de vorm van de rivier en de kleuren van de hemel. Hij laat me kennis maken met het leven van tevredenheid en leven in blijdschap. Maar vooral laat hij me hier deel uit maken van de golven van het bestaan.…

nog

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 231
terugstromend tussen zanderige schelpen vervormt het zonlicht op het water donkere beelden tot gouden gedachten in wolken die telkens weer mijn droom verzachten als ik jouw vingers jouw handen mijn naam voel schrijven in mijn hart en letters zonder geluid onze woorden vormen op mijn huid…
i16 maart 2011Lees meer…

Jouw wilde bloemen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 128
jij bent op zoek naar wilde bloemen geen gewone op een rij in vorm licht afwijkend de kleur niet met een standaard vergelijkbaar eindelijk heb jij er een gevonden tussen afval en grof puin je koestert haar met alle liefde in je doorsnee bordertuin zij slaat niet aan heeft de geest gegeven kon niet meer als zwerver leven…

In Liefde gegrondvest

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 966
Een schaal vol genegenheid Een doos vol liefde Een theekist vol geduld Een fles vol verdraagzaamheid Gezamenlijk vormen zij het cement Waarin jij gegrondvest bent In liefde opgedragen aan Albert ter gelegenheid van zijn 25e verjaardag 24 april 2012 - van je vader…

een handvol vleugels

netgedicht
3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 580
als jij mij kust worden dagdromen bevrijd uit de nacht dan volg ik het witte meeuwenspoor en trek de zee naar me toe wij zien de vogels vorm krijgen jij zegt zachtjes ik vlieg en terwijl het laken blauw golft likken wij het licht uit verdwaalde druppels zout…

Het gedicht

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 328
Ik heb het vorm gegeven, een "bijna" eigen leven. Het zal voor u vertellen wat ik vertellen wou en vele mooie dagen vanbinnen heb gedragen. Het zal u graag vertellen hoeveel ik van u hou.…

Dan komt je lach

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 215
soms zie ik jou terwijl je ogen dwalen handen woorden vertalen van de zinnen in je geest vingers letters vormen uit de chaos van gedachten die wachten op de zachte tonen van je stem dan komt je lach word ik overspoeld door het warm stromend geluid dat als een waterval jouw liefde uit…

Ons babylonisch huis

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 143
in samen kijken weten wij waarover het gaat maar als de woorden komen vervliegen die dromen dan vloeken kleuren verschillen vormen in ons babylonisch huis pas als ik jouw hand weer pak past de puzzel in elkaar wij verstaan maar onze zinnen kunnen van binnen niet samengaan…
wil melker28 november 2011Lees meer…

Meer reliëf

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 154
jouw profiel zat in mijn handen probeerde met slijpen de vorm te ijken kon de diepte niet pakken pas door hakken kreeg jij meer reliëf heb je verwond met mijn bruutheid ook later bij het polijsten kon ik de verhouding niet krijgen de trekken zijn stuurs warme zachtheid ontbreekt mijn handen hebben jouw ziel niet doen ontvlammen…
wil melker4 november 2011Lees meer…

Een routineus gebaar

netgedicht
1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 194
een mooi boeket alleen de bloemen spraken niet gekregen maar zonder liefde in een vaas gezet zag je ogen emotieloos langs vorm en kleuren gaan jij nam ze aan een routineus gebaar het kaartje was je totaal ontgaan heb het teruggenomen deze bloemen zullen zonder warmte nooit tot bloeien komen…
wil melker24 september 2011Lees meer…

30 december

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 98
op de één na laatste dag van het bijna verlopen jaar hebben we in de middag te maken met een natuurlijke vorm van vuurwerk d.w.z. bliksem en donderslagen juist door die flinke klappen en het heldere flitslicht krijg ik het vermoeden dat het jaar 2012 ietwat vooruitlopend op het einde al een beetje afscheid neemt…

in stilte

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 303
sneeuwvlokken vallen onhoorbaar uit de hemel ze vormen een maagdelijk wit donsdeken ze dempen geluiden en gedachten, en doen je even vergeten alles lijkt even stil te staan verstomd door dit zicht, door dit gevoel het is koud maar ik voel warm vanbinnen schoonheid gevangen in licht, in stilte…
Ingrid15 januari 2013Lees meer…

In het grijze ochtendlicht

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 160
de nacht was koud het graf gesloten met een steen nog waakten zij de vrouwen uit zijn groep discipelen maar in het grijze ochtendlicht ontwaarden zij een lege tombe witte waden toonden vormen van zijn gehavend lijf maar hij was opgestaan en naar de mens gegaan zijn boodschap sprak in alle talen bemin elkander in genade…
Meer laden...